Category: भाषा, लिपि व साहित्य

  • ब्वःम्ह लाप्चा

    भूषणप्रसाद श्रेष्ठया गजल मुना ब्वःम्ह लाप्चा ने.स. ११३७ गुंलाथ्व १० य् ल्याय्‌म्ह पुचः प्रकाशनपाखें पिदंगु खः । थुकी वय्‌कलं दकलय् न्हापां च्वयादीगु म्ये निसें ने.सं. ११३७ कौलागा दुने च्वयादीगु थीथी म्येचाकय् पिदनेधुकूगु म्ये/गजल व म्येचाकय् मलाःनिगु लय तयेल्यंदनिगु नापं यानाः न्हय्न्हय्‌पु रचना दुथ्याकातःगु दु । थुगु सफुलिइ दुथ्याःगु फुक्क धयाथें गजल मतिना सम्बन्धी जूगु दु । फलत फुक्क धयाथें गजल श्रृंगारिकतां भय्बियाच्वंगु दु । गजलकार थः यःम्ह मतिनामिलिसे निम्ह छम्ह थें च्वंंक म्वायेत लालायित जुयाच्वंगु दु ।

  • ब्वलासा

    ब्वलासा निरञ्जन रत्न शाक्यया बाखं मुना सफू खः । सोभियत रत्न तुलाधर, लुमन्ति खलकं ने.सं. ११०१ य् पिथंगु थ्व सफुलिइ न्हय्‌पु बाखं दु । विवशतां म्वानाच्वंगु जीवन, प्वकतांगु अभिलाषा, मिलाखों, मास्टर, मिं नःगु पपू, थौंया म्हगस, कन्हय्‌या म्हगस व चिप थुकी दुथ्यानाच्वंगु बाखं खः । थुगु बाखं मुनाया सम्बन्धय् रमेशकाजी स्थापितं च्वयादी कथं ‘ब्वलासा दुने मुना च्वंगु फुक्क धैथे बाखनं पूँजीवादी अर्थ व्यवस्थां पितहःगु विकृतिं धलान यानायंका तःगु सामाजिक स्वरूप दुने प्यखें कात्तुकाकाः म्वानाच्वनेमाःपिं असंख्य मनूतय्‌गु दुघाः व स्याःचाःयात बांलाक्क वालाः स्वयातःगु दु ।’