श्रीस्वयम्भू महाचैत्य नेपालभाषाया आःतक पिदंगु ग्रन्थ मध्ये दकलय् तःधंगु अनुसन्धानमूलक वृहत् ग्रन्थ खः । थः मदयेधुंकूपिं अबु पुण्यराज शाक्य व मां अष्टमाया शाक्यया लुमन्तिइ समर्पण यानाः च्वयातःगु थ्व ग्रन्थया च्वमि लिपि विशेषज्ञ व बौद्ध विद्वान हेमराज शाक्य खः । स्वयम्भू विकास मण्डलपाखें ने.सं १०९८ स पिदंगु थ्व सफूया विषय धलखय् ४२० अध्याय दु, अझ पौ जक ल्याःख्याय्गु खःसा ९०० स्वयाः अप्वः पौ दु । नांजाःम्ह कलाकार चिनिकाजि ताम्राकारं सफूया द्यबः किपा च्वयादीगु थ्व सफूया द्यबलय् स्वयम्भु महाचैत्य नापं महामञ्जुश्री नं चन्द्रहार खड्ग ज्वनाः न्हसिकाप छेदन यानाच्वंगु किपा दु । थ्व सफुलिइ च्वमि हेमराज शाक्यया ताःहाकःगु परिचयात्मक भूमिकाया नापं बौद्धविद्वान आशाराम शाक्यया अंग्रेजीं ताःहाकःगु सफू सम्बन्धी थःगु मन्तव्य प्वंकातःगु दु । स्वयम्भू ज्योतिरुपया उत्पति निसें न्ह्याकातःगु थ्व सफुलिइ थीथी बुद्धपिं गथे –विपश्वी बुद्ध, शिखी बुद्ध, विश्वभू वगत, मञ्जुश्री बोधिसत्वपिं व थीथी जुजुपिं आदि स्वयम्भूया ज्योतिरुप दर्शन यायेत नेपालय् वःगु निसें धर्माकर राजाया उत्तराधिकारी कथं धर्मपालयात नेपालया शासक याःगु आदि खँ थ्व सफुलिइ दुथ्याःगु दु । थुकथं नेपालमण्डलया इतिहासं निसें थनया सभ्यता संस्कृतिया विकास आदिया बारे च्वयातःगु थ्व श्रीस्वयम्भु महाचैत्य ग्रन्थ हेमराज शाक्यया जक अमर कृति मजुसे नेपालभाषाया हे छगू अमर कृति खः । तःदँ बिकाः अति मिहेनत यानाः च्वयातःगु थ्व ग्रन्थयात च्वासापासां श्रेष्ठ सिरपाः नं देछाःगु दु ।