ख्वबिं प्याःगु म्ये (ने.सं १०६७) कवि केदारमान ‘व्यथित’या जेलकालिन काव्य खः । राणा विरोधी गतिविधिइ सरीक जुयादीम्ह केदारमान व्यथित १९९७ सालया राजनैतिक पर्वय् जेलय् लात । अन हे जेलय् लाःपिं साहित्य मनिषी चित्तधर ‘हृदय’, सिद्धिचरण आदिपिनिगु उत्प्रेरणां व्यथितं नं काव्य कविता च्वयेगु यानादिल । थथे जेलय् रचना जूगु ‘व्यथित’या थीथी काव्य मध्ये थ्व ख्वबिंप्याःगु म्ये नं छगू खः । सफूया रुपय् धाःसा थ्व काव्य जेलं पिहां वयेधुंकाः ने.सं १०६७ स जक पिदन । ल्याय्म्हगु वैशय् कलाः मचाखाचानाप बायाः जेलया कठोर जीवन हनेमाःम्ह व्यथितया सिर्जनाय् नं विरह वेदना ख्वबि झसुकालं जाइगु स्वभाविक खः । थ्वहे कथं तत्कालिन जेलय् लाःपिं मेपिं कविपिनिगु काव्य थें थ्व काव्यया नं मू विषयवस्तु नं विरह वेदना जूगु दुसा छायाँवाद रहस्यवाद हे मूलभूत प्रवृति जूगु दु । थुगु इलय् नेपालभाषाय् पिदंगु सफू मध्ये उत्कृष्ट काव्य धकाः थ्व ख्वबिं प्याःगु म्ये सफूयात तत्कालिन धर्मोदय सभां ने.सं १०६८ स धर्मोदय पुरस्कार नं प्रदान याःगु दु ।