प्रदीपरत्न शाक्यया न्हापांगु चिनाखँ सफू जिगु जीवनया पलाः ने.सं. ११२७ य् ईलोहं प्रकाशन पाखें पिदंगु खः । थुकी मुक्कं स्वीच्यापु चिनाखँ दुथ्याकातःगु दु । कवि चिनाखँ दुने मानवताया धकिं उलेत ब्वाँय् जुयाच्वंगु दु । चित्कार मखु चेतना माःगु दु धकाः सः थ्वयेकाच्वंगु दु । ‘जीवन छगू त्यासा खः प्रकृतिया, व छन्हु पुलेमाः प्रकृतियात, छुं नं इलय् थः मृत्युइ रुपान्तर जुयाः’ धयागु धापू लिसें थथे हे थीथी कथंया थीथी भावत प्वंकातःगु दु ।