सभ्यताया मू दापू खः – संस्कृति व सम्पदा ! मानवीय समुदायया न्हियान्हिथंया जीवन हनेगु प्रवृत्तिया जीवन्त किचः खः थुपिं । थुकी विधि व व्यवहार जक मखु जीवन व जगतया सम्बन्धय् बिचाः नं दुथ्याना च्वनी । उकिं समाज व समुदायया अवस्थायात दुवालीबले उमिगु जीवन हनेत छ्यलाबुला यानावयाच्वंगु भौतिक संरचना वा सुविधायात जक स्वइमखु । ताःहाकःगु इलंनिसें छगू संस्कार, मान्यता व प्रवृत्ति कथं मदिक्क थातंकयाच्वंगु मूल्य मान्यताया नापनापं जीवन शैलीयात नं दुवालेगु याइ । थुज्वःगु खँ धाःसा गुलिं बौद्धिक सिर्जनाया लिच्वः कथं समाजया विधि, व्यवहार व बिचालय् अभिब्यक्त जुयाच्वनी, गुगु अमूर्त सम्पदा कथं नालाकाइगु जुल । अथे हे समुदायया सामूहिक अले सिर्जनात्मक श्रमया लिच्वः कथं भौतिक रुपय्् स्वयेखने दइ उकियात मूर्त सम्पदा कथं थुइकी ।
अन्तर्राष्ट्रिय ख्यःया मिखाय् संस्कृति व सम्पदाया निंतिं नेवाः समाज व सभ्यता मुक्कं तःजिगु–तःमिगु धुकू खः ।
जीवन हनेगु झ्वलय् मदिक्क न्ह्याकावयाच्वंगु संस्कार, संस्कृति, परम्परा, नखःचखः अले जात्रा पर्व नेवाः समाजया मौलिकता व विशेषता खत ।
पुर्खापिनि सिर्जनात्मक प्रतिभायात छ्यलाः धस्वाकातःगु द्वलंद्वः भौतिक संरचनात गुुगु दु छखे उकी सिप, कला, प्रविधि व ज्ञानया तःजिगु गुण खंकेफु, मेखे प्रत्येक संरचनाया स्वरुप, आकार, प्रकृतिया ल्यूने कल्पना जक मखु जीवन दर्शनया गहन पक्ष नं ध्वदुइ । थ्वहे कारणं नेवाः सभ्यताया केन्द्र नेपालमण्डल छगुलिं हे सम्पदा व संस्कृतिया अतिकं महत्वंजाःगु थाय्बाय् खः, छगू जीवित संग्रहालय जुयाब्यूगु दु ।