नेवाः लोकम्ये : सिलुतीर्थ

(राग भूपालि, ताल पलेमा )

हाय हाय प्रभु स्वामि छि गन झाया

छन्त धन्दा छाय मिसा ज्याखँ याना चोना ।

छिव जिव चोना प्रभु सल्हा साहुति मदु

गन झाया चोना प्रभु गन वना दिया।

सिलु तीर्थ मोल ल्हुय अति पुण्य लाइ

सिलु तीर्थ वनेयात पासा माल वना ।

पासा माले मते प्रभु छिव जिव वने

निम्हतेपु सिलु वने अति पुण्य लाइ ।

छव जिव वनेयात जोसी जोतिस केने मानि

जोतिस केने स्वया जिन बाये मालि धाल

जोतिस केने छाय प्रभु छिव जिव वने

छिव जिव मोल हुय अति पुण्य लाइ ।

हथ्या बियमते मिसा छव जिव बाइ

बुझे याना बुझे मजु अवश्य नं बाइ।

थव छेंस दना वना धमाथुलि बास

धमाथुलि थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल ।

वये धाये मते मिसा छेंस लिहां हुनि

हथ्या बिय मत मिसा छव जिव बाइ ।

नापं वने नापं चोने गथ बाय मालि

धमाथुलि दना वना न्यागमनि बास

न्यागमनि थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल ।

वय धाय मते मिसा छव जिव बाइ

नापं वने नापं चोने गथे बाय माली ।

न्यागमनि दना वना जेफलपौवा बास

जेफलपौवा थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल

वय धाय मते….

जेफलपौवां दना वया रानीपौवा बास

रानीपौवा थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल ।

वय धाय मते….

रानीपौवां दना वना चतुरालिपौवा बास

चतुरालीपौवा थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल ।

वय धाय मते…..

चतुरालिपौवां दना वना नक्वाब्यासि बास

नक्वाब्यासि थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल ।

वय धाय मते…..

नक्वाब्यासि दना वना थैबु तने बास

थैबु तने थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल ।

वय धाय मते….

थैबु तने दना वना भिमलपाक्व बास

भिमलपाक्व थ्यंका स्वया तिरि लिसे वल ।

वय धाय मते….

सितु तीर्थं लिहाँ वया भिमलपाक्व थेन

भिमलपाक्व थ्यंगु बेले तिरि लुमंसे वल ।

भिमलपाक्वं दना वया नक्वाब्यासि बास

गन वना नाप लाय तिरि लुमंसे वल ।

नक्वाब्यासि दना वया रानीपौवा थन

रानीपौवा दना वया न्यागमनि थेन ।

न्यागमनि दना वया पशुपति थेन

नीलकण्ठ महादेव दरसन याय ।

गनांगने मफु …..

पशुपतिं लिहां वया थवछेंस थेन

थगु छेंस थेंगु बेले माम बुबां न्वात ।

दाजु किजा सकसिनं हेला जित यात

थगु छेंस चोने छाय जोगि जुया वने ।

गनां गने मफु….

जोगियागु भेष कासे हिला माला स्वया

राज्य हिला माला स्वयां छति ग्यंम्ह मदु ।

झिनिदँ तप व्रत जिन याना चोने

झिनिदँ तप यासां थ्वति ग्यंझ दैमखु ।

गनां गने मफु….

धन्दा काय मते रानी सुर्ता काय मते

थुलिमछि कुमारी केती चाकर नोकर बिय ।

हीरा मोति जुहार पन्ना तिसा वस बिय

नु रे रानी छव जिव त्रिपासा छको म्हिते ।

थ्व खँ ल्हाये मते राजा जिगु बिन्ति न्यँव

चतुर्मास अवसं चोना व्रत सिंधयके मानि ।

चतुर्मास अवसंयात छंत छु छु माल

घ्यल साख चाकु दुरू सकतान माल ।

प्रजागन सकलयात भोजन याके माल

स्वराजया जोगि दक्व सामेल याके माल

जोगि प्रजा दक्व थेन जि प्रभु मझानि

स्नान याना बेले जिमि प्रभु थ्यंक झाल ।

धन्दा काय मते प्रभु सुर्ता काय मते

मातानिया भेस कया छल याना वय

हाय हाय कुमारी केती चरविस पिथा वने

चरबिस झाय मते रानी झारी कोपरा दिके ।

थथिंजागु कोठास जि गये पिथा चोने

चरबिस वने धका कोठा पिहाँ वल

एकान्तन छखे वना वस्त्र दक्व तोल

विभुतिन म्हस बुसे गेरु वस्त्रं पुन 

मातानिया भेस कासे छले याना वन ।

जि वयधुन प्रभु स्वामी धन्दा काय मते

निम्हं नाप वने मज्यू छिनि न्हापा झासँ

बिच हिला छित जिन नाप लाक वय

धन्य धन्य जिगु कर्म स्वामि नाप लात

थन चोने मखु प्रभु थव छेंस वने ।

Author: Sanil Sthapit on June 21, 2025
Category: भाषा, लिपि व साहित्य
Tags: ,

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Last articles