कल्याणी न्याधाः दुगु प्याखं जनकलाल वैद्यं च्वयादीगु खः । थुगु सफू जनकलाल वैद्यपाखें हे ने.सं. १०८७ ञलाय् पिदंगु खः । थुगु नाटकय् च्वमिं पौराणिक बाखं स्वस्थानीया लिधंसा कयाः पुलांगु धारणायात न्हू कथं स्वयेगु व छ्यलेमाः धयागु बिचाः प्वंकादीगु खः ।
कल्लह्रदेव थ्वय्कःया मेगु नां कल्याणदेव अथे हे कल्लह्रदेव कथं नं उल्लेख जूगु दु । थ्वय्कः जुजु जयस्थिति मल्लया राज्यकाल (ने.सं ५०२–५०७)पाखेयाम्ह टीकाकार खः । थ्वय्कलं अमरसिंहं च्वःगु संस्कृत भाषाया अमरकोशयात थः काय् छय्पिनिगु नितिं पुत्रपौत्रादीबोधनीया नामं ने.सं ५०१ यंलाथ्व१२ य् नेपालभाषां टीका दयेकादीगु खः । थ्व सफू भाजु काशीनाथ तमोटया सम्पादनय् ने.सं ११०३ स छापा आखलं देवनागरी लिपिं पिदने धुंकूगु दु ।