नेपालभाषा साहित्यया प्यंगःथां मध्ये छगः थां जुयादीम्ह सिद्धिदास महाजु नेपालभाषा साहित्य सेवाय् थःगु जीवन पानाझाःम्ह, झी सकलसित मांभाय् सेवा यायेगु पाठ स्यनाझाःम्ह महारथी खः । वय्‌कःया जन्म ने.सं. ९८७ साल ञंलागा कुन्हु येँया क्वाछेँ त्वालय् जूगु खः । वय्‌कःया मां हर्षलक्ष्मी व अबु लक्ष्मी नारायण अमात्य खः ।

न्यादँ दुबलय् थः बौयापाखें आखः सयेकादीम्ह वय्‌कलं झिंन्यादँया वैंशय् संस्कृत भाषाया नापं ज्योतिष शास्त्र नं सयेकादिल । थुबलय् हे वय्‌कःया बौनं वय्‌कःयात थापाथली च्वंगु नगदी तहबिल धयागु अद्दाय् ज्या याकादिल । थ्व जागीर छुं ई लिपा मन्त । थ्व जागीर मदयेवं वय्‌कःया अबुं वय्‌कःयात जनबहालय् कापः पसः तयेकल । अन वय्‌कलं प्रेमसागर धयागु सफूया नेपालभाषा अनुवाद यानादिल । अथेहे भचा लिलातकि सफू च्वयेगु ज्या यानादिल । पसः नं चले यायेमफुसेंलि साहुपिनिगु ज्या ज्वनाः खुदँ न्हय्दँ वीरगंजय् च्वनादिल । अन नं सफू च्वयेगु ज्या त्वतामदी । अन च्वनादीबलय् वय्‌कलं सज्जनहृदयाभरण (ने.सं १०४०) धैगु सफू च्वयाः बेतियाय् वनाः छापे याकाहल । वीरगंजं लिहां झायाः वय्‌कः असं कमलाछिया वैद्य मूधरानन्दया वासः पसलय् ज्या यानादिल ।

थुकथं जीवन हहं खुइनिदँ (६२) या वैशय् भचाभचा उसाँय् मदुगुलिं व वय्‌कःया लिपायाम्ह कलाः लगःधगः मदुम्ह जूगुलिं वय्‌कःया थः केहेँ लिलावतियाथाय् च्वंझाल । अन तःन्हु च्वने मलावं हे वय्‌कःया आग्रह कथं केहेँ लिलावतिं थः दाजुयात पशुपतिइ यंकाबिल । अन यंकाः न्हय्न्हु दुकुन्हु ने.सं. १०५० सालया कछलागा त्रयोदशी सोमवाःकुन्हु वय्‌कलं संसार त्वःता झाल । थौं वय्‌कः झीगु न्ह्यःने मदयेधुंकूसां वय्‌कलं यानादीगु मांभाय्‌या सेवां वय्‌कःयात अमर जुइकातःगु दु ।

न्यय्‌गुलिं मल्याक थीथी विधाया सफू च्वयाथकादीम्ह सिद्धिदास महाजुं थःगु जीवनकालय् छगू हे जक सफू सज्जनहृदयाभरण पिकायेफत । वय्‌कःया पिदनेधुंकूगु सफू— ‘सज्जनहृदयाभरण’, ‘सत्यसति,’ ‘संवाद’ ‘शुकरम्भा संवाद’ व ‘रम्भा सुक सम्वाद’, ‘सिद्धिदास थःगु मिखाय् व शिवबिलास’ ‘सिद्धिरामायण (किष्कीन्धाकाण्ड)’ ‘सरल छन्द बोध’, ‘सुक्ष्म छन्द’, ‘संचय’, ‘कर्मयागु योगु धयागु छु’, ‘सनातन धर्म’, ‘सर्वबन्धु’, ‘संसार दुःखया खँ’, ‘सत्यमदन’, ‘सप्तस्तुति’ आदि खः । थुकथं वय्‌कलं सफू च्वयेगुया नापं अबलय्‌या युवा विद्यार्थीतय्‌त गथे— सिद्धिचरण श्रेष्ठ, ठाकुरलाल मानन्धर आदिपिंत कविता च्वयेगु स्यनाः नेपालभाषाय् न्हूगु पुस्ताया कविपिं पिकयादीगु दु । नापं सलंसःदँ निसें नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् न्ह्यानाच्वंगु गीतिकाव्य परम्पराया थासय् चिनाखँया परम्परा न्ह्याकादिल । थथे नेपालभाषाया काव्य ख्यलय् चिनाखंयाँ परम्परा न्ह्याकादीम्ह वय्‌कः न्हापांम्ह कवि खः । उकिं नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् वय्‌कःयात नेपालभाषाय् न्हापां चिनाखँया प्रयोग याःम्ह कवि कथं मानय् यायेबहः जू ।

चिनाखँया नापनापं वय्‌कलं आधुनिक बाखं, आधुनिक निबन्धया पूर्वाभास बीगु शिवविलास थेंज्याःगु बाखं, सर्ववन्धु थेंज्याःगु च्वखँ च्वयाः आधुनिक गद्य साहित्य ब्वलंकेगुली नं तिबः बियादीगु दु । थुकथं तत्कालिन राणा सरकारया ख्याच्वःयात नं चिउताः मतसे नेपालभाषां विविध विषयय्, विविध विधाया सफू च्वयाः नेपालभाषाया पुनर्जागरण आन्दोलन सफल जुइकेगु ज्याय् महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह यानादीगु दु ।

थज्याःम्ह नेपालभाषा सेवी महाकविया विषयलय मालेज्या यानाः चित्तधर हृदयजुं ‘नेपाल’ पत्रिकाय् ‘सिद्धिदास स्मृति अंक’ पिकयादिलसा सत्यमोहन जोशीजुं ‘सिद्धिदास’ नाटक च्वयादिल । अथेहे ने.सं. १०८७ सालय् च्वसापासां सिद्धिदास १०० दँ बुंदिं भव्यरुपं हनसा वि.सं. २०३७ साल वैशाख १ गते श्री ५ या सरकारं ३० गः वंगु हुलाक टिकट पिकाल । थथेहे वय्‌कःया भाषा सेवायात कदर यानाः रत्नपार्कया दुवातय् वय्‌कःया सालिक तल । अथेहे मंकाः खलःपाखें दँय्दसं वय्‌कःया बुन्हिकुन्हु नसंचा उलेगु व थीथी ज्याझ्वः न्ह्याकेगु यानाच्वंगु दु ।

पिदने धुंकूगु सफू :

सज्जन हृदयाभरण (ने.सं. १०४०), सत्यसती (ने.सं. १०३५), संवाद (ने.सं. १०३७), सिद्धिरामायण (ने.सं. १०३०–१०३५) शुक रम्भा सम्वाद (ने.सं.१०४२), सिद्धिदास थःगु मिखाय् व शिवविलास बाख (ने.सं.१०८७), सरल छन्द वोध, संचय (ने.सं. ११०२), सनातन धर्म (ने.सं.१०८७), सर्ववन्धु (ने.सं. १११२), संसार दुःखया खँ (ने.सं.१११३ ), सत्य मदन (ने.सं.१११५), सप्त स्तुति (ने.सं.१११८), स्वदेश वस्त्र (ने.सं.१११८), स्वंगू ऋण (ने.स.११२०), रम्भा शुकसम्वाद (ने.सं १०४३), सत्य मदन (ने.सं.१०४५), सप्ततुति (ने.सं.१०८५), सरल छन्द बोध व शूक्ष्म छन्द बोध (ने.सं.१०४६), सिद्धिरामायण अयोध्या काण्ड व अरण्य काण्ड (ने.सं.११३२), सिद्धिरामायण किष्किन्धा काण्ड (ने.सं.१०८७) सिद्धि–रामायण बालकाण्ड (ने.सं. ११०३), सिद्धिरामायण सुन्दर काण्ड (ने.सं.११३२)

पिदने मानिगु सफू :

प्रेम सागर (ने.सं.१०३५), सिद्धिरामायण (ने.सं.१०३०–१०३५) शारदा भजन (ने.सं.१०३५), सत्य ऋण (ने.सं.१०३५), सरल श्रुतिबोध (ने.सं१०३५), सज्जन कण्ठाभरण (ने.सं१०३५), सुःख दुःख (ने.सं१०३६), विजुली (ने.सं.१०३६), संग दोष (ने.सं.१०३६), साधारण धर्म (ने.सं.०३६), सर्वभक्ति (ने.सं.१०३६), सदां लिलाः (ने.सं.१०३६), सत् नीति (ने.सं.१०३७), सप्त विवाद (ने.सं.१०३६), सकतां श्लोक (ने.सं.१०३७), सल्हा साहुति (ने.सं.१०३८), संग सुमन (ने.सं.१०३९), स्वंगू गुण (ने.सं.१०३९), सकतां माः (ने.सं.१०३९), समाचार (ने.सं.१०४१), सर्वकर्म (ने.सं.१०४३), सिद्धिव्याकरण (ने.सं. १०४६), शिव पिनास (ने.सं. १०४९) आदि । मेगु झिंनिगू सफूया नां लुइके मफुनि ।

थुपिं सफूमध्ये सिद्धिव्याकरण, सिद्धिदास थःगु मिखाय्, शिवविलास बाखं व शिव पिनास सफू जक गद्यं च्वयातःगु दुःसा मेगु फुक्क पद्यभाषं च्वयातःगु दु ।

प्रवन्ध काव्यअन्र्तगतया छगू तःजिगु विधा महाकाव्य खः । नेपालभाषा साहित्य छगू ताःहाकःगु साहित्यिक इतिहास दुगु भाषा खया नं थ्व भाषाय् महाकाव्यया रचना पुनर्जागरणकालय् वयाः तिनि जुल । सिद्धिदास महाजुं च्वयादीगु सिद्धिरामायण हे आःतकयागु अनुसन्धान कथं नेपालभाषाया न्हापांगु महाकाव्य खः । सिद्धिदासं वार्णिक छन्दया प्रयोग न्हापां थ्व हे महाकाव्यं निसें याःगु खः । थ्व महाकाव्य सिद्धिदासं च्वयादीगु खःसां थुबलय् थुकिया निगू स्वंगू सर्ग जक पिदंगु खःसा फुक्क काण्ड दुगु महाकाव्य आपालं लिपा तिनि प्रकाशित जुल । थ्वहे कथं प्रकाशनया ल्याखं नेपालभाषाया न्हापांगु महाकाव्य चित्तधर हृदयजुं वि.सं. १९९७ सालया राजनैतिक पर्वय् जेलय् लाःबलय् च्वयादीगु सुगत सौरभ जूगु दु । तर थुकिया प्रकाशन ने.सं १०६९. सालय् वयाः जक पिदन । नेवाः सामाजिक सांस्कृतिक परिवेशय् बुद्धया जीवनी व दर्शनयात कयाः च्वयातःगु १९ सर्गया सुगत सौरभ महाकाव्य नेपालभाषा साहित्यया हे छगू न्ह्यथनेबहःगु सफू जूगु दु । चित्तधर हृदयजुं जेलय् सुगत सौरभ महाकाव्यया रचना यानादिलसा अन हे जेलय् लाःम्ह धर्मरत्न यमिं जेलय् हे अर्हतन्द महाकाव्यया रचना यानादिल । थ्व महाकाव्यया प्रकाशन नं जेलकाल लिपा अर्थात् ने.सं १०७२ य् तिनि जुल । भगवान बुद्धया किजा सुन्दरनन्दया विषययात कयाः च्वयातःगु थ्व महाकाव्यय् सुन्दरनन्दं अर्हत्व प्राप्त याःगु विषय नापनापं धर्मरत्न यमिं थःगु प्रगतिशील बिचाःयात नं महाकाव्यय् ब्वयेगु यानादीगु दु । थुकथं नेपालभाषाय् महाकाव्यया प्रकाशन नं थ्व हे आधुनिककाल अर्थात् ने.सं १०६०या दशक लिपा हे जक जुल । अर्हतन्द महाकाव्य धुंकाः पिदंगु मेगु महाकाव्य सत्यमोहन जोशीया जुजु जयप्रकाश महाकाव्य खः । थथे रामायण व बौद्धकथालय् जक आधारित जुयाच्वंगु नेपालभाषाया महाकाव्यया थासय् सत्यमोहन जोशीं छम्ह ऐतिहासिक पात्रया जीवनी व वयागु वीरतायात कयाः महाकाव्यया रचना यायेगु परम्पराया नी यानादिल । थथे सत्यमोहन जोशीं जयप्रकाश महाकाव्य लिपा अरनिको कृत स्वेत चैत्य महाकाव्य च्वयादिल । थः चीनय् च्वनादीबलय् अरनिकोया विषयय् आपालं अध्ययन अनुसन्धान यानाः अरनिकोयात म्हसीकेब्यूम्ह सत्यमोहन जोशीया थ्व महाकाव्य नं थ्वहे अनुसन्धानया प्रतिफल खः । गथे अरनिकों चीनय् वनाः नेपाःया कलायात म्हसीकेबिल अथेहे स्वंगू भाषं (नेपाली, नेपालभाषा व …) अनुवाद जूगु थ्व सफुलिं नेपाः व चीनया सामाजिक, सांस्कृतिक जीवनयात म्हसीकेब्यूगु दु । झिंन्हय्‌गूगु शदीयाम्ह अरनिकोया विषययात कयाः च्वयातःगु खःसां महाकाव्यय् न्ह्याब्वयातःगु आचार बिचार थौंया परिवेशयात पाय्‌छि जुइकथं ब्वयातःगु दु । नेपालभाषाय् महाकाव्य च्वयाः थ्व विधायात ब्वलंकेगु ज्या यानादीम्ह मेम्ह स्रष्टा खः महाकवि गणेश । वय्‌कलं १०९० निसें १०९३ या दुने न्यागूब्व यानाः गणोशकृत रामायण च्वयादीगु दुसा लिपा १०९३ स हानं वय्‌कलं श्री रामामृत गणेशकृत रामरामायण (ने.सं १०९६) च्वयादीगु दु । अथे हे अमोघ ताम्रकारं (साहित्यिक नां तवः मरु ) नं जिनवर सास्ताया नामं भगवान बुद्धया जीवनी व बौद्धदर्शन विषयय् महाकाव्य पिकयादीगु दु । महाकाव्यया ख्यलय् छगू बिस्कं कथंया उपन्यास अर्थात् प्रतिकात्मक उपन्यास च्वयेगु ज्या महाकवि गिरिजा प्रसाद जोशीं ल्वहंमा नांगु उपन्यास च्वयाः यानादिल । निर्जिव बस्तु ल्वहंमायात मू पात्र दयेकाः रचना यानातःगु थ्व महाकाव्य नेपालभाषा ख्यलय् न्हूगु प्रयोग खः । थुकथं नेपालभाषाया ख्यलय् गुलि नं महाकाव्य पिदन फुक्क हे ललित महाकाव्य पिदन । गिरिजाप्रसाद जोशीया ल्ह्वंमा बाहेक फुक्क हे संस्कृत महाकाव्यया परम्परा कथं धीरवीरम्ह पात्रया जीवनी तथा वं याःगु ज्याखँ जूगु दुसा कथानक नं रामायण तथा बौद्धजीवन सम्बन्धी जूगु दु । संख्यात्मक रुपं नेपालभाषाया मेमेगु विधाया तुलनाय् महाकाव्यया सफू तसकं म्हो जक पिदंगु दु । अझ मिसा च्वमिपिनिगु उपस्थिति थ्व विधाय् द हे मदुनि । अथे हे सुगत सौरभ महाकाव्य छगूयात कयाः बाहेक मेमेगु महाकाव्यया चर्चा परिचर्चा व टिक्काटिप्पणी तसकं हे म्हो जक जूगु दु ।

नेपालभाषाया इतिहासय् महत्वपूर्ण भूमिका दुगु छगू स्कूलया नां खः महावीर इन्ष्टिच्यूट । थ्व स्कुलयात अःपुइक महावीर स्कुल धायेगु चलन दु । थ्व स्कुल ने.सं १०५६–वि.सं १९९२) स महाशिवरात्रीया दिनस फत्तेबहादुर सिंहया किजा शहीद चिनियालाल सिंहं सहिद गगांलाल साथ कयाः थःपिं च्वनाच्वंगु छेँ थाय्मदुया ख्युंलँ त्वालय् स्थापना याःगु स्कुल खः । थ्व नेपाःया न्हापांगु जनस्तरं स्वंगु स्कूल खः । कक्षा १—७ कक्षा तक दुगु थुगु स्कूलय् जनताय् शिक्षाया जः ल्याकन थ्यंकेगु उद्देश्यं खुलाय् छकः छकः कक्षा हिलीगु खः । चिनियालाल स्कूलया प्रिन्सिपल जुल । खुलाय् छकः छकः कक्षा हिलीगु खय्‌तला थ्व स्कूल नेपालभाषा साहित्य नाप स्वापू दुगु स्कूल मखु तर अथे खयाः नं १९९७ या जेलय् लाःपिं कविपिं गथे– फत्तेबहादुर सिंह, सिद्धिचरण श्रेष्ठ, धर्मरत्न यामि, केदारमान व्यथित थ्व स्कुल लिसे गाक्कं स्वापू दुपिं खः । उबलेया युवापिनिगु पुचलय् जनगरण थनेत थ्व स्कुलं गाक्कं तःधंगु भूमिका म्हितूगु दु । नियमित राजनैतिक चर्चा यायेगु जूगुलिं तत्कालिन ल्याय्‌म्हत —फत्तेबहादुर सिंह, सिद्धिचरण श्रेष्ठ, धर्मरत्न ‘यमि’, केदारमान ‘व्यथित’ आदिपिंत स्वतन्त्रता, मुक्तिया मनस्थिति ब्वलंकेत थ्व स्कुलं निर्णायक भूमिका म्हितूगु दु । अथे हे महाकवि चित्तधर ‘हृदय’ थन स्कलय् गबलें गबलें वःसां वय्‌कलं थन जुइगु राजनैतिक छलफल आदिइ ब्वति कयामदी । थ्वहे कथं वय्‌कलं फत्तेबहादुरं पिकाःगु नेपाली विहार सफूयात नं थःगु रचना बियामदी । उबले नेपालय् मचातय्‌त आखः ब्वंकेत दरवार स्कुल छगू बाहेक मेगु स्कुल मदु । तर अन मचातय्‌त आखः ब्वंकेत राणा सरकारया स्वीकृति मदयेकं ब्वने मदु । थज्याःगु हे स्थितियात मनन् यानाः जनतायात शिक्षा शुलभ यायेगु तातुनाः जनस्तरं महावीर स्कूल नीस्वंगु खः । थुकिया मू संस्थापक चिनियालाल खःसा फत्तेबहादुर नं थ्व संस्थाया ज्याय् उलि हे सक्रिय जुयादीम्ह खः । सर्वसाधारण जनताया मचातय्‌त शिक्षा उपलव्ध यायेगु हे थ्व स्कूलया मू लक्ष्य खः । तर प्रत्यक्ष रुपं थ्व स्कुल मचातय्‌त ब्वंकीगु स्कुल खया नं महावीर स्कुल तत्कालिन राजनैतिक व्यक्तित्वपिं मुनीगु नापं गोप्य रुपं सभा तथा छलफल यायेगु थाय् जुल । छगू सरस्वती पुजाय् भाजु पूर्णबहादुर मानवं रचना यानादीगु नेपालभाषाया म्ये ‘ससुमां छिगु पालिस शरण वया’ हायेकूगुलिं नेपालभाषां नं पठनपाठन जू धैगु सीदु । वि.सं १९९७ सालया काण्डय् थ्व म्ये च्वःम्ह पुर्णबहादुर ‘मानब’, स्कुल जयन्तिया लूया किपा च्वःम्ह चन्द्रमान मास्के नापं स्कूलया फुक्क पदाधिकारपिं व स्कुलय् दुहांपिहां जुइपिं फुक्क्क ल्याय्‌म्हतय्‌त ज्वनाः जेलनेलया सजाय बिल । थ्व स्कूलय् वइपिं शुक्रराज शास्त्री, गंगालाल श्रेष्ठपिंत मृत्युदण्ड हे बिल । फलत स्कुल नं बन्द जुल लिपा हांनं थ्व स्कुल चायेकेगु ज्या मजुल ।

‘नमोबुद्ध भगवान प्रार्दुभाव महासत्वपाख्यान’ धकाः नां न्ह्यथनातःगु महासत्वपाख्यान नाटक जुजु राजेन्द्रविक्रम शाह (ने.सं ९३७–९६७) नं ने.सं ९५१ स च्वःगु पूधाः प्याखं खः । स्वंगू अंक ६२ पौ दुगु थ्व सफूयात मुद्रणया रुपय् देवनागरी लिपिं पितहयेगु ज्या भाजु मानदास तुलाधरजुं थः तिरीमय्‌जु ‘धनमाया’या नामं यानादीगु खः । महायानी बौद्ध बाखं कथं भगवान बुद्धं स्वीनिगु जन्म तक अनेक दान धर्म कर्म यायेधुंकाः दकलय् लिपा तिनि निर्वाण प्राप्त जूगु खः । थथे बुद्धया स्वीनिगू जन्म मध्ये छगू जन्म महासत्व राजकुमार कथं नं जन्म जूगु खः । थ्व हे जातक बाखंया आधारय् रचना यानातःगु प्याखं खः । ।

थ्व महासत्वपाख्यान नाटक मल्लकालिन नाटक परम्पराय् च्वयातःगु नेपालभाषाया दकलय् लिपांगु नाटक खः । तत्कालीन नाटक परम्परा कथं थ्व नाटकय् नं तःपु म्ये दुथ्याकातःगु दु । प्रत्येक म्येपतिं जुजु राजेन्द्रक्रिम शाह नं थःगु नां उल्लेख यानातःगु दु । नाटकया आरम्भ ‘नृत्यनाथ नमः’ धकाः नृत्यनाथ शिवया बन्दना यानातःगु नान्दी म्ये दुसा निगूगु अंकय् श्री गणेश, भैरब आदिया आराधना म्ये दु स्वंगूगु अंकय् ब्रम्हाविष्णु आदिपिनिगु स्तुति म्ये दु । अथेहे नाटकया समाप्ती भगवान नमोबुद्धयात आरति यासे भुगुति, भुगुतिया वरदान फ्वनातःगु दु । थुकथं तत्कालीन धार्मिक सहिष्णुताया प्रतिक कथं भगवान बुद्धया जातक बाखंया लिधंसाय् च्वयातःगु प्याखं खयां नं थीथी शैव, वैश्णव, शाक्त आदि द्यःपिनिगु स्तुतिगान न्ह्यब्वयातःगु दु । राजेन्द्रविक्रम शाहया थ्व प्याखनय् केवल राजकुमार महासत्वया दया, करुणाया चित्रण जक मखु जुजु रानीपिनिगु परिचय बीबलय् जिक्व च्वन्ह्याकाः परिचय बीगु तर नाय्, पोडे, च्यामखलःया भूमिका म्हितीपिं पात्रतय्‌सं थःत थःम्हं क्वह्यंकाः परिचय बीगु गुगु थ्व नाटकय् यानातःगु दु, थुकिं तत्कालीन सामन्ति समाजया ख्वाःपाः ब्वयाब्यूगु दु ।

थ्व महासत्वपाख्यान नाटक जुजु राजेन्द्र विक्रमं च्वःगु जक मखु तत्कालिन भिक्षुक रत्नमुनीयात कजि यानाः प्याखं हुइकेगु याःगु नं दु । अथेहे नेपालय् जूगु चतुर्थ बौद्ध सम्मेलनय् वःपिं पाहांपिंत प्रेमबहादुर कसाःया निर्देशनय् नासः खलः पाखें थ्व प्याखं सिंहदरवबरया हलय् क्यनेगु याःगु खः ।