म्ये, बाजं व प्याखं

ज्ञानमाला भजन

हार्मोनियम, तबला, ताः, बभू/झ्यालि, करताल, स्वकुंलाः, शंख, दबदब आदि मेमेगु गुहालि बाजं ।

ज्ञानमाला भजन

नेवाः भजन परम्पराया थ्व छगू न्हूगु व नेपाःया तत्कालिन राणाशाहीया क्रूर दमनया विरुद्ध भजन पद्धतियात छ्यलाः स्वनिगःया जनतायात जागरुक तथा राणा शाहीया दमनया विरुद्धया जनमत तयार यायेगु हुनिं न्ह्याकूगु नेपाःयागु प्रचलित पुलांगु भजन पद्धति स्वयां फरक न्हूगु परिमार्जित वा क्रान्तिकारी धार धायेबलय्‌ अत्युक्ति जुइ थें मच्वं ।
नेपालय्‌ १०४ दँया राणाशाहीया इलय्‌ सर्वसाधारण जनतायात शिक्षा हासिल यायेगु नैसर्गिक हक अधिकारया नापनापं अन्य प्रजातान्त्रिक हक अधिकारपाखें नं बञ्चित जुयाच्वने माःगु तथा थेरवादी बुद्धधर्मप्रति राणा शासकतय्‌गु क्रूर दमनया शिकार जुयाः कयौं भिक्षु (भन्ते)पिं देशनिकाला जुइका च्वनेमाःगु यथार्थ खः ।
थज्याःगु अवस्थाय्‌ ने.सं. १०५७ (वि.सं. १९९४) स भिक्षु प्रज्ञाभिवंश धयागु गुप्त नामं भिक्षु धम्मालोक पाखें सम्पादन व भिक्षु अमृतानन्दपाखें जःलाखःला देय्‌ भारतय्‌ वनाः भजनया सफू छापे यानाः गुप्त रुपं हयाः स्वयम्भू महाचैत्य न्ह्यःने च्वंगु फल्चाय्‌ न्हिथं भजन हालाः थुगु भजन (ज्ञानमाला) भजनया परम्परा न्ह्याकूगु खः । उगु इलय्‌ भजन म्येया (ज्ञानमाला सफूया) पाण्डुलिपि तक नं देसय्‌ दुने च्वनाः तयार याये ग्यानाः भाजु लोकरत्न तुलाधर (तुयु दाइ उपासकजुं सिफू च्व थ्यंक वनाः भूमिगत रुपं तयार यानादीगु जुयाच्वन । थुगु ज्ञानमाला भजन परम्परां स्वनिगःदुने भाषिक, बौद्ध धर्म व प्रजातान्त्रिक हक अधिकारलिसें क्रूर राणाशाहीया विरुद्धय्‌ सशक्त जनमत तयार यायेत समेत गाक्क तिबः दत । ज्ञानमाला जनताया दथुइ न्हियान्हिथं लोकंह्वाना वन ।
थौं ज्ञानमाला भजन हालेगु परम्परा स्वनिगलय्‌जक लिमकुंसे नेपाःया थीथी जिल्ला तथा भारतया कालिम्पोंग समेत यानाः ७२ गू ज्ञानमाला भजन खलः पुचः पलिस्था जुइधुंकल । भाषाया ल्याखं नं ज्ञानमाला भजनया म्ये नेवाः भासं जक मखु, खय्‌ (नेपाली) भासं नं सलंसःपु रचना जुइधुंकूगु दु ।