हलिमय् दुगु थीथी तालबाजं मध्यय् तसकं लोकंह्वाःगु व यक्व छ्यलाबुला दुगु तालबाजं खः – तबला । छ्यंगुलिं भुनातःगु जुयाः तबला छताजि अवनद्ध बाजं खः । थ्व बाजनं खास यानाः छुं नं मे बाय् तन्त्र वादननाप संगत याइगु खःसां थुकिया जक स्वतन्त्र वादनया नं चलन मदुगु मखु । नेवाः बोलिचालिइ तबलायात ‘तमल’ व थ्व बाजं थाइम्हसित ‘तमल्चि, तबल्चि बाय् तबला वादक’ धायेगु चलन दु ।
तबला धयागु जवंखवं निखे निपा ल्हातिं थाइगु निगः उथें मच्वंगु छज्वः बाजं खः । जवपाखे तयाः थाइगु बाजंयात ‘दाँया बाय् तबला’ धाइसा खवपाखे तयाः थाइगु बाजंया नां ‘बाँया, बाम, डग्गा, कुडी’ आदि खः ।
तबलाया दाँया व बाँयाया थीथी बोल थथे दु ।
दाँया
१.ता (ना), २.ति (तिं), ३.दिं (थुं) ४.तूँ ५.ते (तेत्) ६.टे (टुर)
बाँया
७.ग (गे, गि) ८.घ (घें, घि)
निगलं छक्वलं थानाः पिज्वइगु बोल
९.धा (घें+ना) १०.धिं (तिं+गे)
थुलि झिगू बोलं हे तबलाया दक्वं बोल थाइगु खः । तबलाया बोलयात खुल्ला बोल, बन्द बोल व थापकथं स्वंगू ब्वय् नं ब्वथलेगु याः ।
तबलाया छुं छुं विशेष बोल थथे दु । कायदा, रेला, गत, टुकडा, चक्रदार टुकडा, परण, कमली परण, तिहाइ, फर्माइसि चक्रदार मुखडा, मोहरा ।