छेँया मू अंगया कुने निखेरं पिने स्वयेजीक ह्वनातःगु आकर्षक झ्याः । ख्वपया न्यय्न्यापाः झ्यालय् यल लाय्कू चुकय् थज्याःगु कुंझ्याः दु ।

तःबालागु धलिं थेज्याःगु छगः सिँइ पलाः तयाः थहां वने जीक तँ तँ ग्वाखंप्वाः म्हुयातःगु स्वाहानेयात कुतां स्वाहाने धाइ ।

तू, हाम्वः आदि तछ्यायेत, तछ्यायेधुंकाः वःगु चुंयात घाः यायेत व खौ नचुकेत तुतिं संकेगु न्हय्कु हाकःगु यन्त्रयात कुति धाइ ।

सालय् कुति वायेबलय् तू, चुं व खौ कुति प्वाकलय् लाकेत सालेगु ज्याभःयात कुतिमला धाइ ।

असं, येँया भाजु आशारत्न व मय्जु लक्ष्मीमायाया काय्मचा कुलरत्न सन् १९१८ स बूगु खः । भारतया पटना विश्वविद्यालयपाखें सन् १९३७ स स्नातक यानावःम्ह थ्वय्कः नेपाःया न्हापांम्ह इन्जिनीयर खः । स्वनिगलं पिनेवनेगु लँपु त्रिभुवन राजपथ दयेकेगु ज्याय् नेपाःयापाखें मूप्राविधिक कथं वय्कलं ज्या यानादीगु खः । प्रमुख इन्जिनीयर जुयाः सार्वजनिक निर्माण विभागया सन् १९५१ निसें १९५७ तक भाला कयादीगु खः । लिपा येँया न्हूसतकनिसें आपालं मूमू सतकत दयेकेगु ज्याय् भूमिका म्हितादिल । सेवाकालय् वेलायतया लण्डन वनाः आर्किटेक्चरल एशोसियसन स्कुल अफ आर्किटेक्चरपाखें स्नातकोस्तर तक ब्वनावल । वय्कः त्रिभुवन विश्वविद्यालय, इन्जिनियरिङ्ग अध्ययन संस्थानया न्हापांम्ह डिन नं खः । वय्कलं भाजु रामकृष्ण शर्मानाप जानाः राजमार्गया डिजाइन व निर्माण सम्बन्धय् निर्देशिका सपूm पिकया दिल ।