डिट्ठा मोतिलाल श्रेष्ठ (ने.सं. ९७१–१०४० पाखे)

मोतिलाल श्रेष्ठ स्वनिगःया पिने प्यूठानं पिदंम्ह पूर्व पुनर्जागरणकालया छम्ह सशक्त कवि खः । थ्वय्‌कःया ज्ञान भजन नांगु भजन म्ये सफू छगू ने.सं. १०३४ स वनारसं पिदंगु दु । थ्व सफू शरदचन्द्र शर्माजु वनारसं लुइका हयादीगु खः । थ्व सफुलिइ नेपालभाषाया च्यापु म्ये नापं नेपाली, हिन्दीया सछिपुं मल्याक म्ये दु । नेपालभाषाया म्येय् विभिन्न देवदेवीपिनिगु भक्ति स्तुतिया म्ये दुथ्यानाच्वंगु दु । थ्वय्‌कःया म्ये विशेषतः आध्यात्मिक दर्शनपाखे ध्यय्‌चूगु व सगुण भक्ति रस भय्‌ब्यूगु जूसा तत्कालीन मेपिं कविपिनिगु भजन म्येय् थें निराशाया सः थ्वयाच्वंगु मदु । नापं ज्ञान गुणया खँ जक बिलिबिलि जायाच्वंगु नं मदु, युगानुकूल चेतनाया प्रवाह दु, न्हूगु उपमाया प्रयोग दु । स्थीर म यौवन चोनि मखु थ्वय्‌कःया थेंज्याःगु हे म्येया दसि खः ।

Author: Sanil Sthapit on June 27, 2025
Category: भाषा, लिपि व साहित्य
Tags: , , , ,

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Last articles