ईया किचलय् सफू भाजु हरिगोविन्द भोमिं च्वयादीगु चिबाखं मुना खः । कुतः पिकाकः ख्वपं ने.सं. ११४१ यंलाथ्व पुन्हिकुन्हु पिदंगु थ्व सफुलिइ पीछपु चिबाखं दु ।
ईया जलय् मय्जु ईश्वरी मैंया श्रेष्ठं च्वयादीगु पीखुपु चिबाखंया संग्रह खः । गजलकार व मुक्तक च्वमि कथं म्हस्यूम्ह ईश्वरी मैंयायात थ्व चिबाखं पुचलं वय्क:या च्वसा चिबाखं ख्यलय् नं उलि हे सशक्त व सक्रिय धका म्हसीकेब्यूगु दु । कुतः पिकाकःपाखें ने.सं ११४० य् पिदंगु थ्व चिबाखं सफू थीथी साहित्यिक ज्याझ्वः व पत्रपत्रिकाय् पिदंगु चिबाखंया संग्रह खः । सुत्रात्मक, विम्वात्मक व व्यंगात्म भाषं थौंया कटु यर्थाथयात पाठकया नुगुलय् थी कथं भाव तरंगीत यानाः बाखं क्वचायेके फुगु हे थ्व संग्रहया विशेषता खः ।
ईया बाखं सफू मय्जु अपर्णा प्रधानं च्वयादीगु बाखं संग्रह खः। ने.सं. ११३० य् पिदंगु ईया बाखं मुनाया पिकाकः नेपाल संस्कृति लय्पौ खः । महान वैज्ञानिकया अन्त्य, थःत एड्स ल्वचं पुंकाबिउम्ह एड्स ल्वचं ग्रस्तम्ह भाःतयात सम्बन्ध विच्छेद यानाः आश्रमय् च्वंवंगु, मेम्ह कलाः ब्याहा याये धाःम्ह मिजंया वचन सत्य जूगु, न्ह्यथुलिथुया मनोविज्ञान, लगःधगः मदुम्ह मिसाया मानसिकता, वाध्यतां खुँ जूम्ह मचायात काय नालाः बालश्रमं मुक्त याःगु, नेपाःया प्राकृतिक सामाजिक, आर्थिक, राजनैतिक व्यवस्थाया हिउपाः, खिचा प्रतिया स्नेह, धनया लालचं छम्ह मिसाया द्वंगु पलाः, पंशुपंक्षीया लिधंसाय् नेपाःया राजनैतिक व्यवस्थाया प्रस्तुति आदि थ्व बाखं मुनाय् दुथ्याःगु विषयवस्तु खः ।
ईया सवाः ईश्वरी मैंया श्रेष्ठं च्वयादीगु थीथी सवाःया न्यय्खुपु गजलया संग्रह खः । थ्व सफू कुतः पिकाकःपाखे ने.सं. ११३४ चिल्लाथ्व १५ कुन्हु पिदंगु खः । थुकी दुथ्यानाच्वंगु गजल– जिन्दगीया स्याःचा, घाट प्रतिघाट, मतिना, वियोग, समाजया थीथी व्यथिति आदि विषयया जूगु दु ।