सत्ययुगय् विजयपुरया नामं प्रख्यात येँया पूर्वी लागाय् लाःगु छगू बस्ती नरः (हाँडीगां) खः । थन दँय्दसं विशालनगरया तोरंद्यः (टुँडालदेवी, वैष्णवी देवी), मोपताद्यः व नक्सा भगवती (महामाया)या जात्रा जुइ । विशेष रुपं मू जात्रा छन्हु जक खःसां चौलाथ्व अष्टमी कुन्हु यःसिं थनाः जात्रा न्ह्याइसा चौलागा अष्टमी कुन्हु यःसिं क्वथला क्वचायेकी ।
चौलाथ्व द्वादशी कुन्हु तोरंद्यःया पिगमय् द्यःपालाः व दगू (डंगोल)त वनाः द्यःयात चिंक बुइकेगु याइ । त्रयोदशीया दिं कुन्हु पिगमय् होमया लिसें बलि बिइगु ज्या जुइ । चतुर्दशीया दिं कुन्हु नरःया प्रजापति खलकं स्वमुरी जायागु जा थुयाः नायः, नकिं, सिंह, त्रिशुल, म्ह्यखा, ग्वःजा, ज्वलान्हाय्कं, ल्हाःफ्वः छ्यंःग्वःया लिसें झिंनिता कथंया आकृति दयेकाः झिंनिपाः बौपाः दयेकाः तोरंद्यःयाथाय् यंकी । थथे दयेकाः पुजा यायेगुयात जालुद्यः पुजा धाइ । उगु हे दिनय् तोरंद्यःयाथय् नक्सा भगवती हइ । निम्हं द्यःयात अन दयेकातःगु खतय् तयाः थतु त्वाः, दथु त्वाः व कोता त्वालय् पुजा कायेत यंकी । उगु हे दिनय् थुखे मोपता द्यःयात देगलं पिने हइ । पुं (चित्रकार) पाखें लँपु (रंगरोगन) छाइ । सनिलय् मोपता द्यःयात तोरंद्यःया थासय् हयाः सतलय् तयाः भक्तजनपिनिगु पुजा काइ । पुन्हिया दिं कुन्हु तोरंद्यःयात तःधंगु खतय् तइ । पारुया दिं कुन्हु सरकारी पुजा यानाः प्वंगा पुयाः मू जात्रा याइ । जात्राया झ्वलय् थतु त्वाः जुयाः ढोकाबहाः, दथु त्वाः, दबली, कोता त्वाः, भगवती बहाः, न्यालम त्वाः जुयाः द्यःखःयात तिसापुखुलिइ दुने यंकी । थुकथं द्यःखः स्वकः तक पुखू चाहिका च्वनिगु इलय् पुखूया पिने नक्सा भगवती चाहुला च्वनी । थुकथं पुखू चाहिलेगुयात तोरंद्यःया पुखलिइ कुतुवंगु तिसा मालेगु प्रतीक कथं कयातःगु दु । पुखू स्वचाः चाहुले सिधयेकाः पिने हयेवं नक्सा भगवतीं तोरंद्यःयात स्वकः तक भागियाये धुंकाः नक्सा भगवती थःगु थासय् लितयंकी । तोरंद्यःया खः अन हे च्वंगु दबुली निन्हु तक दिकाः स्वन्हु दुकुन्हु मोपताद्यःयाथाय् आकाश ब्रम्हायणीयात नापलाकाः थःगु थासय् लित यंकी । आकाश ब्रम्हायणी तोरंद्यःया म्ह्याय् धइगु जनविश्वास दु । चौलागा अष्टमी कुन्हु आकाश ब्रम्हायणी द्यःयात इहि, बाह्राः आदिया फुक्कं पुजाविधि क्वचायेकाः देगलय् दुतयंकी । यःसिं नं क्वथली । थुकथं नरःया तिसा मालेगु जात्रा क्वचाइ ।

संगीतकःमि तीर्थ मालीया जन्म ने.सं. १०८६ कौलाथ्वः दसमि, आइतबारखुन्हु अबु कृष्णबहादुर माली व मां धनकेशरी मालीया कोखं चन्द्रागिरी नपाया तीन थानाय्‌ जूगु खः । वय्‌कः नेवाः राष्ट्रिय म्ये ‘धुन दनेधुन संन्ह्यलं झी’ या संगीतकार खः । वय्‌कःया याकः संगीतय्‌ म्येचाः ‘छतिकि’ व ‘छ गजल जि गजल’ पिदनेधुंकूगु दु तीर्थ माली तीर्थ माली  ।

स्वनिगलं पिनें पिदंपिं नेपालभाषाया भाषिक अभियन्तापिं मध्ये भाजु तीर्थ श्रेष्ठ नं छम्ह खः । वय्‌कः नेपाःया नांजाःम्ह साहित्यकार व संस्कृतविद् नं खः । वय्‌कःया खस् नेपाली साहित्यय् तःगू हे कविता सफू पिदंगु दु ।

भाजु तीर्थ श्रेष्ठं पोखराया नेवाः छँ दनेगु ज्याय् ग्वहालिमि जुयाः मू वंगु भूमिका म्हितादीगु दु । वय्‌कः विन्दवासिनी धार्मिक समिति, पोखराया महासचिव नं जुयादी ।

येँ, महाबू त्वालय् सन् १९३७ स बूम्ह तीर्थबहादुर सन् १९६२ स भारतया अलिगढ विश्वविद्यालयपाखें वनस्पति शास्त्रय् स्नातकोत्तर क्वचायेका दीम्ह खः । लिपा फ्रान्सया ग्रेनोवल विश्वविद्यालयपाखे विधावारिधि उपाधि कयादिल । वय्कः नेपाःया जैविक भूगोल व वनस्पतिया सम्बन्धय् विस्तृत शोध यानादीम्ह विज्ञ खः । वय्कलं हिमाली क्षेत्रया वातावरणीय स्थिति, वनस्पति व अरुण तथा वरुण उपत्यकाया स्वां–सिमाया बारे विशेष अध्ययन यानादीगु दु ।

ख्युंलँ, थाय्मदु, येँया भाजु रत्नमानया काय्भाजु तीर्थमान सन् १९४८ स बूगु खः । संयुक्तराज्य अमेरिका, मिचिगन राज्य विश्वविद्यालयपाखें स्नातकोत्तर अले सन् १९८९ स संयुक्तराज अमेरिकाया फ्लोरिडा विश्वविद्यालयपाखें विद्यावारिधि उपाधि कयादीम्ह थ्वय्कः वन्यजन्तु ब्यवस्थापन सम्बन्धय् विज्ञ खः । नेपालय् जक दइपिं घडियाल जातया गोहीया कृतिम प्रजननया ज्याय् थ्वय्कःया आपालं ल्हाः दु ।

तीर्थराज तुलाधरया जन्म ने.सं. १०४५ चिल्लाथ्व ५ कुन्हु येँय् जूगु खः । वय्‌कःया मांया नां देवमाया तुलाधर व बौया नां बलराज तुलाधर खः ।

भाजु तीर्थराज तुलाधरजुं कविता, निवन्ध व साहित्य अनुवाद यानादी । वय्‌कःया न्हापां प्रकाशित रचना कविता खः । वय्‌कःया उगु सः नांगु कविता धर्मादेय पत्रिकास ने.सं. १०७१ य् पिदंगु खः । अंग्रेजी भाषं नेपालभाषाय् व नेपालभाषां अंग्रेजी भाषाय् अनुवाद यायेगुलिइ भाजु तीर्थराज तुलाधर नांजाःम्ह विद्वान खः । वय्‌कः साउदी अरेबिया नापं ब्याक्क गल्फ मुलुकय् राजदूत जुयादीधुंकूम्ह व तत्कालिन श्री ५या सरकारय् सचिव पदय् तकं आसिन जुयादीम्ह छम्ह नेवाः नं खः । वय्‌कःया प्रकाशित कृति आखे (विश्वबाखं, अनुवाद, ने.सं.१०८५), श्रीलंकाया न्हूबाखं (अनुवाद, ने.सं.१११३), सुगतसौरभ (अंग्रेजी अनुवाद) आदि खः । अथहे वय्‌कलं युनेस्कोया ग्वाहालिं यँपि त्बभिक या ल्भउब सिफू पिथनादीगु दु । वय्‌कःयात ने.सं. १०८६ स अनुवाद साहित्यया निंतिं श्रेष्ठ सिरपाः ब्यूगु खः । वय्‌कः अतिप्रबल गोरखा दक्षिणबाहु (न्हापांगु) व सुविख्यात त्रिशक्तिपट्ट (निगूगु) पाखें विभूषित जुयादीगु दु ।

मां दशलक्ष्मी सुवाल व अबु नीमनारायण सुवालया कोखं येँ, ओमबहाः त्वालय् ने.सं १०१५ य् तीर्थराजसिं सुवालया जन्म जूगु खः । थ्वय्‌कः छम्ह शिक्षाह्यःमि व नेपालभाषां मचा सफू च्वयावंम्ह च्वमि खः ।

जुद्धोदय पब्लिक स्कूलया संस्थापक तथा शिक्षक जुयादीम्ह तीर्थराजसिं सुवालं नेपालभाषा वर्णमाला व धर्म सम्बन्धी सफू च्वयादीगु दु । थ्वय्‌कःया पिदंगु सफू नेपालभाषा वर्णमाला ने.सं. १०४० खःसा पिमदंगु सफू गणेशपुराण (ने.सं. १०६०) खः, गुगु सफू उगु ईया सरकारं जफत याःगु खः । थ्वय्‌कः छम्ह सरकारी कर्मचारी जुयाः नं राणाशासनया जर्जर इलय् नं नेपालभाषाया ज्या यायेत लिचिलामदीम्ह व्यक्तित्व खः ।

भाजु तीर्थराम डंगोल मूलतः राजनीतिलिसे आवद्ध जुयादीम्ह व्यक्तित्व खः । वय्‌कः नेपाली कांग्रेसया स्वनिगःया नेता खः । वय्‌कःया जन्म बि.सं.२००६ साल माघ २ गते येँय् जूगु खः । वय्‌कःया मांया नां नानी मय्‌जु डंगोल व बाःया नां जुजुभाइ डंगोल खः ।

भाजु तीर्थराम डंगोल पंचायतकालय् नेपाली कांग्रेस पाखें येँ नगर पंचायतया उपमेयर जुयादिल । अथेहे वय्‌कः प्रतिनिधिसभाया सांसद् जुसें स्वास्थ्य राज्यमन्त्री तकं जुयादीम्ह व्यक्तित्व खः । सक्रिय राजनीतिइ जुयादीसां भाजु तीर्थराम डंगोलु छम्ह नेवाः नुगः दुम्ह नेवाः न्ह्यलुवाः खः । नेपालभाषा व नेवाः जातिया विकास व उन्नतिया ज्याय् वय्‌कः न्ह्याबलें न्ह्यचिलादी । उच्च राजनैतिक तहपाखें यायेमाःगु ज्याय् वय्‌कःया ग्वाहालि दया हे च्वनी ।

वय्‌कलं नेपाल भाषाया थीथी सफूत प्रकाशन यानादीगु दु । लिसें वय्‌कलं तेज तीर्थ ट्रष्ट नीस्वनाः प्रजातन्त्र व मानवाधिकारय् ज्यासना वयाच्वंगु संस्थायात छगू लख, नेपालभाषाया साहित्यय् योगदान याना वयाच्वंपिं छम्ह भाजु व छम्ह मय्‌जुयात न्यय्‌द्वः न्यय्‌द्वः, प्रजातन्त्र व स्वतन्त्रताय् समर्पित पत्रकार भाजु छम्ह व मय्‌जु छम्हेसित न्यय्‌द्वः न्यय्‌द्वः सिरपाः बिइगु यानाः तेज तीर्थ सिरपाः नीस्वनादीगु दु । न्हूदँ समारोह समितिया नायः जुयादीधुंकूम्ह वय्‌कलं थःगु सम्पत्ति फुकं पार्टीयात देछानादीगु खः ।

मां मोहनकुमारी भंडेल अबु खड्गलाल भंडेलया कोखं ने.सं १०५० य् जन्म जूम्ह तीर्थलाल नघःभनिया वास्तविक नां तीर्थलाल राजभण्डारी खः । थ्वय्‌कःया बाखं विधाय् ब्वघासा (ने.सं १०७८) नांगु सफू पिदंगु दुसा श्रीस्वस्थानी व्रतकथा, हारती माताया म्येँ सफू, तलेजु भवानीया चिकिचाधंगु इतिहास आदि अनुसन्धानमूलक सफूत नं पिदंगु दु । थ्वय्‌कलं थथे थःगु च्वसा कविता, बाखं व अनुसन्धनात्मक च्वखँ ख्यलय् न्ह्याकेगु यानादीसां थ्वय्‌कःयात नेपालभाषाया ख्यलय् मूलरुपं वातावरण प्रधान बाखंच्वमि कथं म्हसीकेगु याः । थ्वय्‌कःया बाखनय् थःगु हे मौलिकता दु । व खः— बाखंया संसारय् ब्वँमिपिंत थ्यंकेबीगु शिल्प ।

थ्वय्‌कः बाखंया माध्यमं नेवाः समाज, नेवाः संस्कृति, नेवाः जीवनशैलीयात सजीवढंगं ब्वयादीफुम्ह स्यल्लाःम्ह बाखंच्वमि खः । छम्ह कलाकारं बुरुसं किपा च्वइथें कलमया माध्यमं मिखाय् लुइगु दृष्यया चित्रण यायेफुगु हे थ्वय्‌कःया विशेषता खःसा मचा मनोभाव, मचा स्वभाव ब्वयेगुली नं थ्वय्‌कः उलि हे माहिर जू । च्वखँया ख्यलय् नं थ्वयकःया योगदान उल्लेख यायेबहःजू । थ्वय्‌कःया च्वखँ विशेषतः प्राचीन इतिहास, धर्म व पुराणनाप सम्वन्धित जूगु दु । थ्वय्‌कःया थज्याःगु हे अनुसन्धानमूलक च्वखँया नितिं नेपालभाषा परिषद्ं ठाकुरलाल सिरपाः देछाःगु दु । थ्वय्‌कलं झी लय्‌पौया व्यवस्थापक तथा नेपालभाषा विकास मण्डलया सचिव जुयाः नं नेपालभाषाया निंतिं आपालं ज्या यानाझाःगु दु । ने.सं ११२२ अर्थात् ७२ दँया वैशय् वय्‌कःया निधन जुल ।

येँया क्वःने लागाया जोशीदेगलं ह्यूमत वनेगु झ्वलय्‌ १०० मिटर क्वय्‌ जवपाखे तुकंबहाः दु । थ्व बहाः क्वंसाःबहाःया कचा बहाः खः । बहाः धयातःसां थन बहाःया अज्याःगु छुं नं रुपरेखा मिले मजू । थन क्वाःपाःद्यः वा क्वाःपाःछेँ छुं हे मदु । मात्र थन स्वयम्भूया प्रतीककथंया बज्रधातु चैत्य छगः जक दु । थ्व श्वेतचैत्य सतकं हे खनेदु । प्यंकुलाःगु चुकदथुइ झिंस्वंगू भूवनया हर्मिका व गजू च्वय्‌ लुं सियातःगु छत्र तयाः थ्व चैत्ययात पलिस्था यानातःगु दु । थुगु चैत्यया प्यखेरं प्यंगू दृष्टि, प्यंगू त्वलं, प्यंगू पताः ब्वयेकातःगु खनेदु । छचाःखेरं पंचबुद्ध व थीथी द्यःपिनिगु मूर्ति पलिस्था यानातल । थ्यंमथ्यं झिंप्यंगूगु शताब्दीपाखे निर्माण याःगु धयातःगु थुगु श्वेतचैत्यया क्वय्‌या ब्वय्‌ ल्वहँतय्‌ थीथी चित्र कियातःगु दु । चैत्यया दक्षिणपाखे स्वंगः चिभाः पलिस्था यानातलसा उत्तरपाखे तुयु देगः दुने गुह्येश्वरीया प्रतीक कलश व जवंखवं गणेद्यः व कुमार पलिस्था यानातःगु दु ।