नारद बज्राचार्य

नारद बज्राचार्य

ने.सं. १०७६ बछलाथ्व ११ कुन्हु असं, येँय् बौ चैत्यराज बज्राचार्य व मां रामकेशरीया कोखं नारद बज्राचार्यया जन्म जूगु खः । वय्‌कः नेपालभाषा साहित्यया आधुनिक गद्य कविता व आधुनिक बाखं बिधाय् पीदँ, पीन्यादँ न्ह्यः निसें निरन्तर सक्रिय जुयाः च्वनादीम्ह स्रष्टा खः । वय्‌कःया न्हापांगु च्वसु जिं ला झ्यालं क्वसायगु खः (तय्‌जु ४, ने.सं १०९८) नांगु कविता खः । थथे थीथी पत्रिकाय् आपालं कविता पिदनाः नं कविताया सफू पिमदंपिं कविपिं मध्ये वय्‌कः नं छम्ह खः । वय्‌कलं सरल भाषं कविता च्वयादीसां उकि प्रचुरमात्राय् असन्तोष व आक्रोश उलि हे तिख्खरं थ्वैच्वंगु झीसं खंकेफु ।

बाखं ख्यलय् भाजु नारदया अय् नं मनू म्वाना हे च्वनी (ने.सं.११३५) सफू पिदंगु दु । वय्‌कःया बाखनय् समाजया अनेक ख्यलय् पिदनाच्वंगु बिसंगति, बिकृति, अन्याय, अत्याचार, दुराचार, भ्रष्टाचार, शोषण प्रति असन्तोष, आक्रोश, घृणाया अभिव्यक्ति प्रचुर मात्राय् खनेदु । लिपांगु इलय् वय्‌कलं बहुकेन्द्रीय बिषय, बहुपात्र छ्यलाः बाखं च्वयादीगु दु ।

भाजु नारदं सम्पादन तथा अनुवादया नं ज्या यानादीगु दु । ने.सं. १०९७ य् पिदंगु तय्‌जु पत्रिका व त्रिभूवन विश्वविद्यालय कीर्तिपूर बहुमुखी क्याम्पसं पीदनीगु गं दँ पौ ल्याः ३ या वय्‌कः सम्पादक खः । नःलि लय्‌पौ च्वसु धलः (धलः,ने.सं. ११३६), थाय्‌भु दँपौ (धलः, नेसं.११४१) पत्रपत्रिकाया सम्पादन यानादीगु दुसा महाकवि गिरिजाप्रसाद जोशीया बिपात्र उपन्यासया (ने.सं.११४२) अनुवाद यानादीगु दु । वय्‌कःयात नेपालभाषाया साहित्यय् वय्‌कलं यानादीगु योगदानयात कदर यासें नेपालभाषा एकेडेमि पाखें ने.सं. ११३६ य् दान्यहिरा हःपाः सिरपाः लःल्हाःगु दु ।

नारद संहिता (प्राचीन न्यायशास्त्र)

नेपालभाषाय दकलय् न्हापां खनेदुगु न्यायशास्त्रया सफू खः ने.सां ५००या नारद संहिता, गुकियात नारदस्मृति, न्यायविकासिनी आदि नं धायेगु याः । थ्व नारद संहिता प्राचीन हिन्दु न्यायशास्त्रया परम्पराय् नां जाःगु शास्त्र मनुस्मृतिया लँपुइ लिनाः च्वयातःगु ग्रन्थ खः । नेपालय् नारदस्मृतिया प्रचलन नान्यदेवं (ने.सं २१७—२६५) सिमरावन गढ (ने.सं २१७) दयेकाः तिरहुती राज्य स्वनेधुंकाः अर्थात् झिंनिगूगु शदी पाखे अनं वःगु खनेदु । थ्व (राष्ट्रिय अभिलेखालयय् लगत प्रथमया १२३१ ल्याखय् लाःगु १३.७५ × १.७५इञ्च आकारयागु ताडपत्र भुजिंम्वल लिपिं च्वयातःगु ११) १४४ पौया ग्रन्थ खः । थुगु सफूया माइक्रोफिल्म एम. एल २९ ल्याखं जूगु दु । राष्ट्रिय अभिलेखालयय् दयाच्वंगु थ्व ग्रन्थया प्रति येँ लगंबहाःया लुन्तभद्र वज्राचार्यं ल्ह्यःगु ख । राज्य शासन चले यायेत थ्व मदयेक मगाःगु ग्रन्थ खः । थ्व हे कथं नारद संहिता ग्रन्थ जुजु जयस्थिति मल्लया पालय् अमात्य जयत वर्मां राज पण्डित मनकु भारो (माणिक्यवद्र्धन) यात संस्कृत भाषाया नारद संहितायात नेपालभाषां टीका च्वकेब्यूगु खः । थ्व हे नारद संहिता ग्रन्थया आधारय् जुजु जयस्थिति मल्लं नेपालय् स्थिति वन्देज न्ह्याकूगु व थुकिया हे आधारय् नेवाः संस्कृति ब्वलंगु खः धयागु धारणा नं दु ।

थ्व नारद संहिता ग्रन्थ पण्डित मणिकं तत्कालीन समाज सुधारया लागि दयेकूगु संकेत कथं सफूया लिउने न्यायशास्त्र, न्यायवत्र्मन, न्यायधम्मपद, न्यायविकासिनी आदि शव्द छ्यःगु खः । व हे कथं थ्व ग्रन्थयात थीथी कथं नामाकरण याःगु खः । थ्व सफू मूल ग्रन्थया शव्दानुवाद जक मजुसे माःकथं टिप्पणी व उदाहरण समेत न्ह्यब्वयातःगु सब्याख्यान टीका खः । थुलि जक मखु पण्डित मणिकं नारद संहिताया टिकाय् नारदस्मृतिया जक मखु मेगु ग्रन्थ अर्थात् पितामह धैम्हेस्यां च्वःगु संस्कृतया दिव्यशुद्धी धैगु ग्रन्थं तीप्तमाष (क्वाःगु चिकं थलं मासा लँग्वारा लिकायेगु ) अंश नं भाय् हिला नारदस्मृतिया लिपांगु ‘दिव्य’ (दैवी न्यायिकदण्ड) प्रकरणय् दुथ्याकूगु दु । अथे हे थ्व सफूया पुष्पिका वाक्यय् ‘अथः नेपाल भाषा लिखितम्’ धकाः न्ह्यथनातःगु दु । थथे नेवाः भाय्‌या संस्कारित नां नेपालभाषा खः धैगुया प्रमाणित दसि मध्ये थ्व सफू नं छगू जूगु दु । थ्व नारद संहिता टिका ग्रन्थयात देवनागरी लिपिं हिलाः भाजु शान्तहर्ष वज्राचार्यं ने.सं ११०७ न्यायविकासिनीया नामं सफू पिकयादीगु दुसा भाजु काशीनाथ तमोटं थ्व सफूया १८ प्रकरण मध्ये छगू प्रकरण ‘चौप्रतिषेध प्रकरण’ थौंकन्हय्‌या नेपालभाषां हिलाः पुलांगु नेपालभाषा वाङ्मय–मुना (ब्व १) सफुलिइ पिथनादीगु दु ।

नारायण गोविन्द अमात्य

यलया भाजु गोविन्द अमात्यया काय्भाजु नारायण गोविन्द सन् १९३९ स बूम्ह खः । विहार विश्वविद्यालयपाखें सन १९६१ स एमबिबिएस क्वचायेका वःम्ह थ्वय्कलं स्वास्थ्य उपचारया ख्यलय् आपालं सेवा यानादिल । लिपा वेल्स, वेलायतय् वनाः उच्चशिक्षा ब्वनावःम्ह थ्वय्कलं विशेषतः क्षयरोग निवारणया ख्यलय् छगू अभियान हे न्ह्याकादिल । देय्या आपालं जिल्लाय् अस्पतालया प्रमुख जुयाः थुगु ख्यलय् सेवा यानादिल ।

नारायणगोपाल गुरुवाचार्य

नारायणगोपाल गुरुवाचार्य नेपालया आधुनिक संगीत ख्यःया ज्वःमदुम्ह संगीत सर्जक खः । थ्वय्‌कःया जन्म येँया किलागलय्‌ ने.सं. १०५९ यंलागाः खस्थि, बुधबारखुन्हु अबु आशागोपाल गुरुवाचार्य व मां रामदेबी गुरुवाचार्यया कोखं जूगु खः । थ्वय्‌कःया यःत्यः जुयाः वि.सं.२०२७ सालपाखे दार्जिलिङ्गय्‌ च्वंम्ह पेमला लामालिसें इहिपाः जूगु खः, तर सन्तान धाःसा मदु ।
थ्वय्‌कःया अबु वरिष्ठ सितारवादक खःसा मचाइलंनिसें अबुलिसें भजन खलकय्‌ ववं तबला थाथां हे संगीतय्‌ दुबिना दिल । अबुया इच्छा शास्त्रीय संगीतकःमि जुइमा धैगु खःसां अथे मजुल । थ्वय्‌कलं पासापिनिगु संगतय्‌ नं तबला जक थाइम्ह व दुर्गालाल श्रेष्ठया प्याखनय्‌ नं म्हितादीगु दु । वि.सं. २०१६ सालं एस.एल.सि.धुंकाः रेडियो नेपालय्‌ न्हापांगु म्ये ‘स्वर्गकी रानी मायाकी खानी’ हालाः संगीतया ख्यलय्‌ दुहां झाःम्ह खः । जिवंकाछि नेपाःया आधुनिक संगीतया न्हूगु धारया निंतिं थःत पानादिल । थ्वय्‌कलं सत्यापुं मल्याक खसम्ये हालादीगु दु । फुक्क धै थें लोकंह्वाः, सदाबहार जू । थःत मयःगु म्ये जुलकिं झ्यारर् खुनाबीम्ह थ्वय्‌कःया सन्कि पहलं हे संगीत ख्यलय्‌ उच्चस्थानय्‌ थ्यंकेत बः जूगु धायेछिं ।
थ्वयकःया नेवाः संगीत ख्यलय्‌ नं आपालं योगदान दु । थ्वय्‌कलं दकलय्‌ न्हापां दबुली हालादीगु म्ये हे नेवाःम्ये खः । उगु म्ये पासापिनिगु कुतलं वि.सं. २०१२ सालपाखे येँयाःपुन्हिया झ्वलय्‌ भ्याय्‌चाद्यइथाय्‌ जूगु सांस्कृतिक ज्याझ्वलय्‌ हालादीगु खः । म्येया बोल थुकथं दु– ‘गनं च्वाक्क खंसा मय्‌जु, केलेहें मिखां स्वये मते न्हां ला’ । थुगु म्येया च्वमि ईश्वरानन्द श्रेष्ठाचार्य खःसा लसय्‌ हनादीम्ह राममान ‘तृषित’ खः । लिपा ने.सं. १०८० स त्रिचन्द्र कलेजया नेपालभाषा साहित्य पालाया ग्वसालय्‌ जूगु अन्तर कलेज नेपालभाषा साहित्य सम्मेलनय्‌ थ्वय्‌कलं पुचःम्ये नं हालादीगु दु । अथेहे ने.सं. १०९६ चिल्लागाः पन्चमि, सनिबारखुन्हु येँया राष्ट्रिय सभा गृहय्‌ जूगु संगीत पञ्चमि ज्याझ्वलय्‌ नं दुर्गालाल श्रेष्ठया म्ये ‘जीवनय्‌ गबलें छकःसां प्रेम जि यायेनंगु दु’ हालादीगु खः । थ्वसिबें न्ह्यः वि.सं. २०१७ सालपाखे चुनाव प्रचारया नेवाःम्ये नं हालादीगु दु । अथेहे छगू इलय्‌ थःगु सलय्‌ नेवाः म्येचाः पिथनेया निंतिं म्ये आह्वान यानाः छगू पत्रिकाय्‌ सुचं नं पिथना दीगु खः । आःतक्क सीदुकथं थीथी इलय्‌ जूगु ज्याझ्वलय्‌ थ्वय्‌कलं झिंछपुति नेवाः म्ये हालादीगु दु । उकी मध्यय्‌ निपु म्ये दबुली हालातःगु, निपु म्ये रियाजया झ्वलय्‌ हाःगु व छपु आलाप जक कयातःगु दु । लिपा थुपिं म्येत फुक्कं मेमेपिन्सं हालाः पिथनेज्या जूगु दु । वय्‌कलं हालादीगु मेमेगु नेवाःम्ये थुकथं दु– ‘झीगु शान झीगु मान झीगु झीत दइ तिनि’ (च्वमि दुर्गालाल श्रेष्ठ, लय्‌ नारायणगोपाल, पुचलय्‌ हालादीगु), ‘छं जि यः थें यः जि नं छ’ (च्वमि दुर्गालाल श्रेष्ठ, लय्‌ नारायणगोपाल), ‘म्ये हाले जिं, न्ह्यः वयेकि छं’ (च्वमि दुर्गालाल श्रेष्ठ), ‘तुयूगु भ्वं जिगु जिन्दगी खः’ (च्वमि गिरिजाप्रसाद जोशी, लय्‌ नारायणगोपाल), ‘दकलय्‌ साःगु अय्‌लाःया नां’ (च्वमि गिरिजाप्रसाद जोशी, लय्‌ नारायणगोपाल), ‘माय्‌ क्यःम्ह सिन्तलिचिया मिखां ख्वबि हाल यःमां’ (च्वमि बासुपासा), ‘जुइ ला मजुइ ला झंगः ल्हाना खइ ला’ (च्वमि गणेशचरण राय, लय्‌ नगेन्द्र हाडा), ‘बुलुहुं निभाः बिना वनी’ (नेवाःम्येया निंतिं आलाप जक कयाःतःगु लसय्‌ लिपा दुर्गालाल श्रेष्ठजुं म्ये चिनाः सत्यनारायण मानन्धरं हालादीगु) ।
अबुया हे मन तयेत छन्हु भारतया बडौदाय्‌ वनाः शास्त्रीय संगीत सयेकेत झाल । अनयाम्ह छम्ह गुरुं थ्वय्‌कःया प्रतिभा खनाः संगीतय्‌ भविष्य दुगु खंकूगु खः । कासाय्‌ चेस व फुटबल म्हितेगुलिसें नसा दयेकगु, नयेगु व इतिहास ब्वनेगु सोख दुम्ह थ्वय्‌कलं थीथी सिरपाः व पदवी कयादीगु दुसा मदयेधुंकाः वि.संं. २०४८ दँय्‌ त्रिशक्तिपट्ट तेश्रोपाखें विभूषित जूगु खः । नेपाली संगीतया नक्षत्र थ्वय्‌कः नुगःसेँ, जलासेँ व चिनी ल्वय्या हुनिं ने.सं. ११११ थिंलागाः चौथि, बुधबारखुन्हु ५१ दँया बैंसय्‌ मदुगु खः । हुलाक विभागं थ्वय्‌कःया किपा तयाः वि.सं. २०५१ दँय्‌ नितका वंगु हुलाक टिकट नं पिथंगु दु ।

नारायणदेवी श्रेष्ठ

मां सुकुनानी प्रधान व अबु वस्ताद सेतुराम प्रधानया म्ह्यायमय्‌जु नारायणदेवी (प्रधान) श्रेष्ठ ने.सं.१०५५ य् कमलाछी येँय् जन्म जूगु खः । ने.सं.१०७२या नेपाल ऋतु पौ ल्याः ३ य् दकलय् न्हापां सी मास्ति मवःनि कविता पिथनाः नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् पिलूझाःम्ह व्यक्तित्व खः । ने.सं. १०७२य् हनुमानध्वाखा लायकुलिइ जूगु दकलय् न्हापांगु विराट नेपालभाषा साहित्य सम्मेलनय्चिनाखँय् न्हापा सिरपाः त्याकादीगु खः । नारायणदेवी श्रेष्ठ नेपालभाषाया नारी साहित्यकारपिं मध्येय् दकलय् न्हापां ने.सं.१०७८य् झिंन्हय्‌पु व लिपा ११२६ य् स्वीप्यपु चिनाखँ तयाः मुखूस्वां कविता संग्रह निक्वः तक पिकयादीम्ह कवयित्री खः । वय्‌कः नारी प्रतिया सामाजिक धारणा, अवहेलनायात ब्वयाः नारी जागरणया सः थ्वयेकादीम्ह, नारी शक्ति पाखे आशावादी कवयित्री खः । समाजय् क्वत्यला तःपिं मिसापिंत याइगु उत्पीडन व शोषणयात वय्‌कलं थःगु कोमल अभिव्यक्तिं मिसातसें नं छन्हु च्वापुगुँ गइ तिनि, इमिगु धीरतां परवत नं फइतिनि धकाः शंखघोष यानादीथें थःगु जीवनकालय् प्रत्यक्ष स्वये, न्यने खंम्ह भाग्यमानी श्रष्टा खः वय्‌कः । युगौंनिसेंया नारी शोषण स्वयाः, खनाःनं छन्हु इलं फपुइकी तिनि धयागु क्वात्तुगु विश्वास यानादीम्ह श्रष्टा खः— वय्‌कः ।

थ्वय्‌कःया थज्याःगु ज्यायात कदर यानाः ने.सं.१११९य् मोतिलक्ष्मी सिरपाः, ने.सं.११३७य् पामिला सम्मान, बुद्धि रेशम स्मृति श्रष्टा सम्मान (काव्य नेपालभाषा) २०७८, नारी साहित्य प्रतिष्ठान नेपाल पाखें नेपालभाषा काव्य सम्मान आदि पाखें थ्वय्‌कःयात हनेज्या जूगु दु।

नारायणप्रसाद श्रेष्ठ

तानसेन, पाल्पाया भाजु तुलसीप्रसाद व मय्जु भुवनदेवीया काय्भाजु नारायणप्रसाद सन् १९४७ स बूम्ह खः । सन् १९७३ स सोभियत संघ, लुम्बिबा विश्वविद्यालयपाखें मेकानिकल इन्जिनीयरिङ्ग क्वचायेका वःम्ह थ्वय्कः नेपालय् कम मूल्यया यातायात साधनया विकासया ख्यलय् आपालं भूमिका म्हितावंम्ह भाजु ख ः ।

नारायणप्रसाद श्रेष्ठ

स्वनिगलं पिने पिदंपिं नेपालभाषाया भाषिक अभियन्तापिं मध्ये भाजु नारायणप्रसाद श्रेष्ठ नं छम्ह खः । वय्‌कः वि.सं.१९९९ सालय् विराटनगरय् जन्म जुयादीम्ह खः । वय्‌कःया मांया नां गंगादेवी व बाःया नां धनप्रसाद श्रेष्ठ खः । नेवाः भावना बिलिबिलिजाःम्ह वय्‌कः आवद्ध जुयादीगु संस्था थुकथं दु– झी पुचः विराटनगर (न्हापायाम्ह नायः), विराटनगर जेसिज (न्हापायाम्ह नायः) लिसें थीथी संघसंस्था । वय्‌कलं भाषा संस्कृति व अर्थतन्त्रया बिषय् तःपु हे च्वसु च्वयाः प्रकाशित यानादीगु दु ।

नारायणबहादुर महर्जन

नारायणबहादुर महर्जन परम्परागत बुट्टा अप्पाया डिजाइनरलिसें प्याखंम्वः व नेवाः संगीत ख्यःया छम्ह सर्जक खः । थ्वय्‌कःया जन्म ने.सं. १०७८ गुंलाथ्वः द्वादसि, मंगलबारखुन्हु यलया छाय्‌बहालय्‌ जूगु खः । थ्वय्‌कःमा अबु बाबुलाल महर्जन व मां पार्वती महर्जन खः ।थ्वय्‌कः मचाबलय्‌ त्वालय्‌ भम्चा काःवनीबलय्‌ म्ये हालेगु व प्याखं हुलेगु यानादीम्ह खः । लिपा
वि.सं. २०४१ पाखेंनिसें गुरु रामकृष्ण शर्मालिसें हार्मोनियम थायेगु सयेकाः थुगु संगीत ख्यलय्‌ दुहां झाःम्ह खः । लिसें बाँसुरीइ एकार महर्जन, खिं बाबुसिं महर्जनपाखें नं सयेकादिल । थ्वय्‌कलं थःम्हं हे च्वयाः लसय्‌ हनाः दबुली हालादीगु न्हापांगु म्ये ‘गुलि हिसि दुम्ह मय्‌जु’ खः । थ्वय्‌कःया पिदंगु म्येत मध्यय्‌ दकलय्‌ लोकंह्वाःगु म्ये ‘तिमिला जः थें च्वंगु ख्वाः छंगु झलझल वइगु’ खः ।
रेडियो नेपालय्‌ दकलय्‌ न्हापां थ्वःगु थ्वय्‌कलं च्वयाः लसय्‌ हनादीगु म्ये ‘फागुपुन्हिया फागुखुन्हु’ खः । थुगु म्ये फूलबारी ज्याझ्वलय्‌ अनिता महर्जन अमलां हालादीगु खः । थ्वय्‌कलं थःम्हं हालादीगु नेवाःम्ये झिंखुपुति दुसा लसय्‌ हनाः मेपिन्सं हाःगु नापं यानाः थ्यं मथ्यं न्यय्‌पुति दु । उकी मध्यय्‌ थःम्हं हालागु न्हय्‌पु व मेपिन्त हायेकाः खुपु यानाः मुक्कं झिंस्वपु म्येया म्यूजिक भिडियो नं पिदंगु दु । थ्वय्‌कःया लसय्‌ मुक्कं पीन्हय्‌पुति दुसा ने.सं. १११३ स ‘तिमिलाया जः’ सि.डी. म्येचाः पिदंगु दु ।
लजगाःकथं थ्वय्‌कः छम्ह चित्रकार व डिजाइनर नं खः । थ्वय्‌कलं नारायण आर्टया नामं ज्या न्ह्याका च्वनादीगु दु । अथेहे थ्वय्‌कलं डिजाइन याःगु परम्परागत अप्पायात नेपाःन्यंकया छेँलिसें देगः, धार्मिक स्थलय्‌ छ्यला वयाच्वंगु दु । थ्वय्‌कः छम्ह प्याखंम्वः नं खः । थ्वय्‌कलं नेपालभाषाया आपालं संकिपा व म्यूजिक भिडियोय्‌ थःगु अभिनय ब्वयादीगु दु । लिसें थ्वय्‌कःया म्येत संकिपाय्‌ नं दुथ्याना च्वंगु दु । लिपा थ्वय्‌कःया वि.सं. २०३४ सालय्‌ लक्ष्मीमाया महर्जनलिसें इहिपाः जूगु खः । थ्वय्‌कःया काय्‌ छम्ह व म्ह्याय्‌ निम्ह दु ।

नारायणहरि जोशी

मकवानपुर, भीमफेदिया भाजु कीर्तिलाल जोशी व मय्जु बालकुमारीया काय्भाजु नारायणहरि सन १९३३ स बूगु खः । भारतं हे विज्ञान विषयस स्नातकोत्तर शिक्षा क्वचायेकाः, अनया सागर विश्वविद्यालयपाखें भौतिकशास्त्र विधाय् सन १९६४ स वय्कः विद्यावारिधि उपाधि कायेत ताःलात । नेपालय् विज्ञान शिक्षायात न्ह्यज्याकेगुली थ्वय्कःया आपालं योगदान दुगु जुल ।