नेवाः स्थापत्यकला

नेवाः स्थापत्यकला

स्थापत्यकला मानवीय सभ्यता व संस्कृति विकासया छगू मू दसू खः । गुगु मानवीय समुदायदुने गुज्वःगु स्थापत्यकला विकसित जुल वा उमिसं थःगु निंतिं गुकथंया वास्तुकला नालायन धैगु मानवशास्त्रया मिखां अतिकं महत्व दु । जङ्गली व गुफाया जीवन लिपा थःगु सुरक्षा व सुविधाया निंतिं कालक्रमय् थःपिं च्वनेत, द्यनेत माःगु भौतिक संरचना दयेकेगु यानावंबलय् सयेकूगु÷सीकूगु ब्यवहारिक ज्ञानया उपलब्धी खः स्थापत्यकला । मनूत गुज्वःगु गुज्वःगु जीवन परिस्थिति व लःफसय् ब्वलन उकथंया आवश्यकतायात ध्यानय् तयाः स्थापत्यकलायात नालायंकूगु खः । उकिं समाज, समुदाय व सांस्कृतिक चेतकथं अले थाय्बाय्या प्रकृति व मौसमकथं मनूतय्सं नाला वयाच्वंगु स्थापत्यकलाया स्वरुपत पाः ।
नेवाः पुर्खापिन्सं नं स्वनिगःया भौगोलिक अवस्था अले थनया लःफय्कथं थःगु हे मौलिक स्वरुपया स्थापत्यकला विकास यानावंगु दु । अतिकं वा वइगु थाय् जूगुलिं पाःलूगु पौ अले लखं गुगुं नं कथं मस्यंकीगु आँय्पा, बूगु अप्पा, चिकंअप्पा, ल्वहं आदि छ्यला वयाच्वंगु खत । थुगु कला व ज्ञान मेमेपिं सुमदायकथं पाःगु जक मखसें थःगु कथंया विशेषता नं दु । अथे धैगु नेवाः स्थापत्यकलाकथं विश्वं नाला कयातःगु जुल ।
नेवाः स्थापत्यकलाया मूमू पक्षकथं नेपालमण्डलया थाय्बाय् व थनया लःफय्यात ल्वःकथं जुइमाः धैगु उप्वः ध्यान बियातःगु दु । आपालं भुखाय् ब्वयाच्वनीगु स्वनिगःया भूबनौटय् गुकथं भौतिक संरचना दयेकेमाः धैगुली गाक्कं बिचाः यानातःगु जुल । उकिं छेँया जग तग्वः व क्वथीक दयेकीगु खः । अले भुखाचं संकूसां क्वःमदयेमा धकाः धलिं पतिकं सिँचुकूया ब्यवस्था याइगु खः । अथे हे ख्वाउँगु लःफय्या नापनापं उलि हे वागाइगु थासय् भौतिक संरचनाया सुरक्षा यायेत ल्वःगु आकृति अले ज्वलंत गुज्वःगु जुइमाः धैगुली नं उलि हे च्यूताः क्यनातःगु दु । दक्कलय् महत्वपूर्ण खँ धैगु थःगु हे लागाय् अःपुक दइगु ज्वलंत छ्यलेगु प्रविधियात मू बियातःगु खनेदु । उकिं चा, अप्पा, सिँ, ल्वहं भौतिक संरचनाया मूज्वलं खत । नापंनापं भौतिक संरचना धस्वाकेत छ्यलीगु थुज्वःगु ज्वलंत उप्वः धैथें पुनःप्रयोग जुइफइगु खः ।
भौतिक संरचनाया प्रयोजन मुख्यत मनूया सुविधा व सुरक्षाया निंतिं खत । अथे खःसां नेवाः पुर्खापिन्सं स्थापत्यकला ज्ञानयात उन्नतस्तरय् थ्यंकेगु कथं मूलतः सौन्दर्य चेतया पक्षयात विशेष बः बियातःगु दु । उकिं भौतिक संरचनाया वाह्य पक्षयात तःगूकथं आकर्षक, हिसि दयेक अले जीवन दर्शन व सामाजिक आस्थाया प्रतीकात्मक अभिब्यक्तिया रुपय् न्ह्यब्वयेत कलात्मक शिल्पयात उलि हे महत्व बियातःगु दु । सँझ्याः, तिकाझ्याः, गाःझ्याः, म्हय्खाझ्याः, कलात्मक थां, त्वानासिँ, गजू, पौ आदि थुकिया दसि खः ।

नेवाःम्ये संरक्षण व विकास

झीगु पुलां शास्त्रीय व लोक नेवाः म्येया स्वरवद्ध व लिपिवद्ध उलि जूगु खने मदु । गुरुं शिष्यपिन्त स्यनीगु व शिष्यपिन्सं लाना कयाः हालाः संगीतया संरक्षण जुया वयाच्वंगु खः । लिपिवद्धया विकासया अभावं गुलिखे झीगु म्ये न्हनावने धुंकूगु दु । दाफा भजनया माध्यमं थ्व गुरुशिष्य परम्परां ल्यनाच्वंगु झीगु संगीत थौं वयाः स्वरवद्ध लिपिवद्ध यानाः स्यने व सयेके तसकं अःपुया वःगु दु । थुकिया दसु धैगु हे थौंकन्हय्‌ थासंथासय्‌ स्यनीगु दाफा भजन ल्याय्‌म्हपिनिगु सहभागितां क्यनाच्वंगु दु । पुलांगु लोकम्येतय्‌गु स्वरलिपिया विकास यानाः स्यनेज्या न्ह्याकाहःगु दु ।

नेवाः म्ये व थुकिया रेकर्ड चाःत
वि.सं. १९६५ स्वयां न्ह्यः संगीत धैगु प्रत्यक्ष हालीगु जक खः । संसारय्‌ थथे हालीगु म्येयात ल्ह्ययाः लिपा हानं हानं न्यनेजीक थातं तयेगु प्रविधिया विकास नं जुल । थ्व प्रविधि भारतय्‌ वःगु च्यादँ झिदँया दुने नेपालं नं दुथ्याकेत ताःलात ।
नेपालय्‌ थुगु प्रविधिं संगीत सिर्जना व ताःकालतक ल्यंनीगु कथंया म्ये थायेगु ज्याय्‌ भद्रकालि हाउसया आपालं योगदान दुगु जुल । थुगु हाउसया हामापिं साहु लालबहादुर जोशी व जनकलालया योगदानं नेपाःयात नं विश्वया न्ह्यःने संगीतया माध्यमं म्हसीकेगु उत्तमगु लँपु जुयाबिल । वि.सं. २००७ साल धुंकाः नेपालय्‌ रेडियो स्थापना लिपा संगीत सर्जक थःपिन्सं हे लाय्‌ तयाः भारतय्‌ वनाः नं रेकर्ड यायेगु ज्या न्ह्याकल । उगु रेकर्डत आपालं हे चुल धाःसां स्वनिगलय्‌ हे जक लिकुंगु बजाःया हुनिं गुलिस्यां द्यापं च्वनेमाःगु नं खनेदु । संगीत सर्जकपिन्सं संगीत सेवाय्‌ समर्पणया हुनिं थौंतक्क झीगु न्ह्यःने पुलां संगीत ल्यनाच्वंगु दु । तर विडम्बना छु धाःसा गुलि नं नेवाः संगीतया रकेर्डत पिदन, उकियात सुनां गनं ल्याःचाः तयेगु वा संरक्षण यायेगु ज्या मजू । विदेशी संगीत अन्वेषकतय्‌सं नं थन भरे यानायंकाः लिपा मेचाः सिडीचाःत पिथना तःगु दुसां उकिया नं ल्याःचाः मदु ।

नेवाःम्येया विदेशी अन्वेषकत

झीगु नेवाःम्येया अन्वेषण यायेत तःम्ह हे विदेशीत नेपाः वःगु दु । तर सु सु गुबलय्‌ वल धैगु सी मदु । उकी मध्यय्‌ लण्डन युनिर्भसिटीया डा. बाक्या नां आपलं थासय्‌ न्ह्यथना तःगु दु । २०१३ साल पाखे नेपाः वःम्ह बाक्या नां कविकेशरी चित्तधर ‘हृदय’जुं आपालं च्वसुइ न्ह्यथना तःगु खनेदु । थुबलय्‌ हे लोकगायक लोकरत्न तुलाधरजुयात न्यय्‌पुं मल्याक म्ये हायेकाः भरे यानायंकूगु खःसा सकलानन्द बज्राचार्यया सलय्‌ नं आपालं म्ये भरे याःगु खः । स्वनिगःया थासंथासय्‌ वनाः म्ये हालामिपिं व भजन खलःया नं आपालं म्ये भरे यानायंकूगु खः ।
थ्व धुंकाः पद्मदेबी मानन्धर (पद्म कादम्बरी) या मचाबलय्‌या लुमन्तिकथं २०१०/११ पाखे छम्ह विदेशी मिसां म्ये हायेकाः भरे यानायंकूगु खः । वया नां मस्यूगु व थःगु देसय्‌ लिहां वनेगु झ्वलय्‌ हवाई दुर्घटनाय्‌ रेकर्डत फुक्क नष्ट जुल । संगीतविद् देबेन भट्टाचार्यं २०३२ सालपाखें द्वारिकालाल जोशी, ईन्द्रलाल श्रेष्ठ, पञ्चनारायणपिन्त म्ये हायेकाः भरे यानायंकाः सिडीचाः पिथंगु दु ।