यल पूच्वया भाजु तुलसीनारायण श्रेष्ठया काय् खः भाजु बालकृष्ण श्रेष्ठ । फिलपिन्सया लुजोन केन्द्रीय विश्वविद्यालयपाखें इन्जिनियरिङ्गय् स्नातकोत्तर उपाधि प्राप्त यानावःम्ह थुम्ह भाजुं भूक्षय पनेगु अले जलश्रोतया ब्यवस्थापनया ख्यलय् आपालं भूमिका म्हितादीगु खः । नेपाल सरकारया सेवाय् च्वनाः विशेषतः जलाधर क्षेत्रया ब्यवस्थापनय् आपालं ज्या यानादीगु खः । बुँज्याया लवःकवःया यान्त्रिकीकरण बिकास यायेगुली थ्वय्कःया गाक्कं तिबः दुगु जुल ।

स्वनिगः पिनें पिदंपिं नेपालभाषाया भाषिक अभियन्तापिं मध्ये भाजु बालकृष्ण हलुवाई नं छम्ह खः । वय्‌कःया जन्म बि.सं.१९९५ श्रावणय् भोजपुर टक्सार बजारय् जूगु खः । वय्‌कःया मांया नां न्हुछँमाया व बौया नां अनन्तबहादुर हलुवाई खः । वय्‌कः धरानया सक्रिय नेवाः न्ह्यलुवाः खः । वय्‌कलं झीगु समाज धरानया ७ दँ तक नायः जुयाः ज्या यानादिल । म्ये हालेगुलिइ विशेष अभिरुचि तयादीम्ह वय्‌कः विकलांगतय् सेवाय् नं उलि हे सक्रिय जुयादी । पत्रपत्रिकाय् थीथी च्वसू च्वयावैच्वनादीम्ह वय्‌कलं खस नेपाली खँग्वःया आधारय् नेवाः खँग्वः थुइकेगु खँग्वः धुकू नेपाली नेवाः शब्दाबली सफू तयार यानाः पिथनादीगु दु । थ्व वय्‌कलं बिशेष यानाः स्वनिगलं पिनेच्वंपिं नेवाःतय्‌त नेवाः भाय् स्यनेगु तातुना दयेकादीगु खँग्वः धुकू खः ।

वि.सं २०३८ सालय्‌ थिमिइ जन्म जूम्ह बालमुकुन्द प्रजापति छम्ह ज्वःमदुम्ह हुलाप्याखंकःमि व हुलाप्याखं स्यनामि खः । “तापालय्‌” नांयागु ऐतिहासिक परिवेशया बाखं दुगु संकिपाया निर्देशक बालमुकुन्द प्रजापतिं आपालं नाटक, हुलाप्याखनय्‌ ब्वति कायेगु नापनापं यक्वसित हुलाप्याखं स्यनादीगु दु ।
वाङ्मय शताब्दि पुरुष सत्यमोहन जोशीं च्वयादीगु व भ्वँतया नांजाम्ह साहित्यकार ज्ञानकाजी बआदुर मानन्धरया नाट्य कृति “अरनिको” नांयागु नाटक वय्‌कःया च्वछायेबहःगु ज्या खः । कलाख्यलय्‌ निरन्तर पलाः न्ह्याकाच्वनादीम्ह बालमुकुन्द प्रजापतिं आपालं नाटक, प्याखं, संकिपा व म्युजिक भिडियोय्‌ अभिनय जक मखु छम्ह स्यनामि जुया नं ज्या यानादीगु दु । स्यनामि जुयाः यक्व ज्या न्ह्याकादीगुलिं वय्‌कःयात स्यनामि प्रजापति नं धायेगु याः । भाजु प्रजापतिया निर्देशन व हुलाप्याखं स्यनाय्‌ यक्व म्युजिक भिडियो नं पिदंगु दु । उकिइ मध्ये न्हिले थें न्हिले थें, नुगःलिसे नुगःया, मन जिगु चन्चल, लिक्क लिक्क वयेमते, होलि म्हितावःम्ह मैंचा छुं छुं प्रमुख भिडियो खः । छम्ह हुलाप्याखंमि जुयाः वि सं २०४६ सालय्‌ दकलय्‌ बांलाःम्ह राष्ट्रिय नृत्य कलाकारया न्हाप सिरपाः त्याकादीम्ह बालमुकुन्द प्रजापतिं २०६१ सालय्‌ दकलय्‌ बांलाःम्ह नृत्य निर्देशकया राष्ट्रिय पुरस्कार त्याकादिल । अथेहेतुं २०६२ सालय्‌ लोक नृत्य कासाय्‌ लोक नृत्य निर्देशकया द्धितिय पुरस्कार , २०६३ सालय्‌ लोक नृत्य निर्देशकया प्रथम पुरस्कार , २०६४ सालया परम्परागत नृत्य कासाय्‌ नृत्य निर्देशकया प्रथम पुरस्कार त्याकुम्ह खः । नेपालया थीथी ४० जिल्लाय्‌ सांस्कृतिक ज्याझ्वः न्ह्यब्वये धुंकूम्ह बाल मुकुन्द प्रजापति नेपाल सांस्कृतिक उत्थान परिषदया संस्थापक नायः खःसा वय्‌कलं यक्व हे हुलाप्याखंलिसे स्वाःगु संघसंस्थाय्‌ ज्या यानादीगु दु ।
अथेहेतुं थिमि कला परिषदया कलाकार, मध्यपुर कला परिषदया सांस्कृतिक संयोजक, डबली नेपालया सांस्कृतिक संयोजक, नेपालभाषा संकिपा समाजया संस्थापक दुजः, ख्वपः मिडिया सर्कल या सल्लाहकार, नेवाः देय दबूया नृत्य व बाजं स्यनामि, महाकालि नृत्य परिषदया संस्थापक सदस्य व मध्यपुर डान्स एण्ड मिडिया एकेडेमिया संस्थापक नायः नं खः ।

सोभियत संघया मास्को विश्वविद्यालयपाखें सन १९७१ स विद्युतीय यान्त्रिक ख्यलय् इन्जिनियरिङ्ग उपाधि कयावःम्ह भाजु बालसुन्दर मल्ल तःदँ तक विद्युत विभागय् अधिकृत स्तरय् संलग्न जुयादिल । लिपा वुटवल पावर कम्पनीनाप संलग्न जुयाः नेपालय् दक्कलय् न्हापां भूमिगत विद्युतगृह निर्माण यानाः विद्युत उत्पादनया सफल प्रयोग यायेगुली महत्वपूर्ण भूमिका म्हितल । थ्व हे अनुभवया लिधंसाय् लिपा नेपालय् आपालं भूमिगत जल विद्युतगृहया परियोजना न्ह्याकेगु ज्या जुल । सीम्याट थुज्वःगु निजिस्तरया प्राविधिक कन्सल्टायन्सिपाखें नेपालय् राजमार्ग व जल विद्युत विकासया ज्याय् आपालं भूमिका म्हितादिल । अबु योगेन्द्रप्रकास मल्ल व मां तुलसीमाया कोखं बालसुन्दर येँ, थाय्मदु त्वालय् सन १९४६ स जन्म जूगु खः ।

दक्षिणकालि फिल्म्स्पाखें ने.सं. ११२९ दँय्‌ निर्माण जूगु संकिपाया निर्माता रामकृष्ण धिनां अले बाखं व निर्देशक पवन जोशी खः । थुकी गोविन्द ह्यूमतया संगीत दुथ्याना च्वंगु दुसा छायाँकार श्याम रायमाझी खः । कलाकारकथं जय श्रेष्ठ, मेलिना मानन्धर, भिन्तुना जोशी, गौतमरत्न तुलाधर, नगिना जोशी, सानुकाजी ताम्राकार, रत्नकाजी लूनिभाःपिं दुथ्याः । मतिनाय्‌ बांलाः बांमलाः धइगु खँया महत्व दइमखु धकाः थुकी क्यनातःगु दु ।

बासब राजोपाध्याय जुजुया जन्म येँया न्ह्योखा त्वालय् अबु अच्युतानन्द व मां श्रीलक्ष्मी राजोपाध्यायया कोखं ने.सं १०९४ बछलाथ्व त्रयोदशी कुन्हु जूगु खः । थौं स्वयाः झिंखुदँ न्ह्यः अमेरीका झायाः अन हे च्वंच्वनादीम्ह भाजु बासव जुजु परदेशय् च्वनाः नं थःगु भाषा संस्कृतियात संरक्षण सम्वद्र्धन तथा प्रचारप्रसार यायेगु ज्याय् थःत फ्यानाच्वनादीम्ह छम्ह सांस्कृतिक दूत खः ।

वय्‌कलं सन् २००७ निसें नेवाः पुरोहित जुयाः अमेरिकाय् च्वंपिं नेवाःतय्‌गु जन्म निसें मृत्युपर्यन्त यायेमाःगु फुक्क ज्या यानाच्वनादीगु दु । थथे छेँछेँय् वनाः क्रियाकर्म यायेगु बाहेक सामुहिक इही, कय्‌तापुजा, म्हपुजा, धलं दंकेगु आदि ज्या नं यानादीगु दु । थ्वहे कथं थः पुरोहित जुयाः सन् २००८ य् नेपाः पासा पुचः अमेरिकाया ग्वसालय् मेरीलाण्डय् न्हापांखुसी सामुहिक इही ज्याझ्वः न्ह्याकादिलसा सन् २०१२ य् न्यूयोर्कय्, सन् २०१३ टेक्सासय् नं मंकाः इही ज्याझ्वः सम्पन्न यानादिल । अथेहे सन् २०१३ य् वय्‌कःयात हे मू पुरोहित यानाः मेरीलाण्डय् नेवाः अर्गनाइजेसन अफ अमेरिकाया ग्वसालय् सामुहिक कय्‌तापुजाया ग्वसाः ग्वल  । थथेहे वय्‌कलं अमेरिकाया थीथी राज्यय् वनाः म्हपुजा नखः हनेत ग्वाहालि यायेगु, म्हपुजाया विधिविधान स्यनेगु व म्हपुजाया महत्ता थुइकेबीगु ज्या यानादीगु दु । वय्‌कःया सक्रियताय् नेपाःया छगू तःजिगु जात्रा येँया जात्रा सन् २०१२ य् नेवाः अर्गनाइजेसन अफ अमेरिकाया ग्वसालय् वासिंगटनय् न्यायेकेगु जुलसा सन् २०१६ य् टेक्सासय् २५०० मनूत मुंकाः भब्य रुपं सम्पन्न यात ।

नेवाःतय्‌त छधीछप्पं यानाः थःपिनिगु संस्कार, संस्कृति, सम्बद्र्धन याकेबीगु निंतिं अमेरीकाया पीच्यागू स्वयाः अप्वः राज्य गथे— वासिंगटन डि.सी, फ्लोरिदा, टेक्सास, मेरीलाण्ड, क्यालिर्फोनिया, सियातल, र्पोटलाण्ड, भर्जिनिया, सिकागो आदि थासय् वनाः वय्‌कलं नेवाः संस्था स्वनेगु नापं भाषा साहित्य संस्कृति रीतिथिति स्यनेकनेगु ज्याय् ग्वाहालि यानादिल ।

अथेहे अमेरिकाय् जूगु प्यक्वःगु हलिं नेवाः दबूया तःमुँज्याय् नं वय्‌कलं सांस्कृतिक ज्याझ्वःया संयोजक व संचालक जुयाः महत्वपूर्ण ज्या यानादिल । थ्वहे कथं भाजु बासव जुजु नेवाः अर्गनाइजेसन अफ अमेरीकाया आजिवन सदस्य, नेपाः पासा पुचः अमेरिका (मेरीलाण्ड)या आजिवन सदस्य, नेवाः गुथि न्यूयोर्कया आजिवन सदस्य, नेपाः कम्युनिटि यु.एस.एया संस्थापक सदस्य, युनाइटेड नेवाः यु.एस.ए टेक्सासया संस्थापक सदस्य, वल्र्ड नेवाः अर्गनाइजेसन यु.एस.एया संस्थापक सदस्य नापं मूछ्याञ्जे, वैदिक प्रतिष्ठान नेपालया संस्थापक सदस्य आदि जुयाः नेवाःख्यलय् संलग्न जुयाच्वनादीगु दु ।

भाजु बासवं नेवाः संस्कार, संस्कृति, तन्त्रसम्बन्धी अनुसन्धानमूलक लेख च्वयाः पत्रपत्रिकाय् पिकायेगु जक यानादीगु मखु थौंया ईकथं, नेवाः संस्कार, पुजाआजा, नखः चखः हनेगु विधिविधान, उकिया महत्ता तथा विशेषता आदि खँ दुथ्याःगु भिडियो दयेकाः थीथी सामाजिक संजाल मार्फत हलिंया फुक्क नेवाःतय्‌थाय् थ्यंकेगु ज्या यानादीगु दु । अथेहे वय्‌कलं स्वन्ति नखःया म्ये, किजापुजा म्येया म्युजिक भिडिओ (११३७) नं सार्वजनिक यानादीगु दु । वय्‌कःया थःज्याःगु ज्वःमदुगु योगदानया कदर स्वरुप वयकःयात वल्र्ड नेवाः अर्गनाइजेसनया केन्द्र पाखें सांस्कृतिक दूत (Cultural Ambassador)या सम्मान ब्यूगु दुसा नेपाल एम्बेसी वासिंगटन डी.सी पाखें सामाजिक न्ह्यलुवाः (Social leader) उपाधी ब्यूगु दु ।

बासु शाही छम्ह नेपालभाषाया संकिपा ख्यलय्‌ मदिक्क संकिपा दयेका वयाच्वंम्ह कलाकःमि खः । विशेष यानाः अभिनय क्षेत्रय्‌ नुगः क्वसाःम्ह बासु शाही संकिपाया निर्माता, निर्देशक, अभिनेता व च्वमि नं खः । ने.सं. ११०० कछलाथ्वः दसमि, मंगलबारखुन्हु यलया लुभुइ जन्म जूम्ह बासु शाहीया अबुया नां बाबुराम शाही व मांया नां देब कुमारी शाही खः । लुभुइ जुइगु हरेक सांस्कृतिक ज्याझ्वलय्‌ नुगः क्वसायेकाः ब्वति कया वयाच्वंम्ह वय्‌कः कलाकारिताया ख्यलय्‌ पलाः न्ह्याकेगु झ्वलय्‌ नाटक, दबू प्याखं, हुलाप्याखंया नापनापं संकिपा, शर्ट मुभिपाखे थःगु कलाकारिता न्ह्यब्वया च्वंम्ह खः । कलाकारिता ख्यलय्‌ बासु शाहीया दकलय्‌ न्हापांगु पलाः धइगु ने.सं. १११५ दँय्‌ पिदंगु खस नेपाली भाय्‌या नाटक ‘आक्रोश’ खः । बाशु शाहिं संकिपा निर्माणय्‌ पलाः न्ह्याकाः दकलय्‌ न्हापां निर्माण याःगु संकिपा ‘मतिना’ खः । वधुंकाः ‘ग्वगः क्वसः’ व ‘लँुयाम्ह झङ्गः’ नं निर्माण यात । शर्ट फिल्मया हकय्‌ ‘खुँ हे खुँ’, ‘लोभं लाभ लाभं विलाप’ लिसेंया शर्ट फिल्मया निर्देशन यानादीगु दुसा ‘ब्याहाः याये म्हां’, ‘पागलपन’, ‘एकसे एक’, ‘क्या फसाद’, ‘वाया दुने जाकि दु’ व ‘बहिदार बाबु’ लिसेंया संकिपाया निर्देशन, अभिनय व च्वज्या यानादीगु दु । लुभु सांस्कृतिक महोत्सवया ग्वसाः ग्वयाः छगू ज्वः मदुगु पलाः न्ह्याकादीम्ह बासुुु शाहिं ‘वाया दुने जाकि दु’ संकिपाया निंतिं वेजथ्री पिपुल्स च्वाइस अवार्डय्‌ दकलय्‌ बांलाःम्ह च्वमिया सिरपाः नं त्याकुगु दु । वय्‌कः सुकुन्दा फिल्म प्रोडक्शनया कजि नं खः ।

साहित्य ख्यलय् बासुपासा कथं नांजाःम्ह वासुदेव वैद्यया मेगु नां मोतिलाल श्रेष्ठ नं खः । वय्‌कःया जन्म बौं सिद्धबहादुर श्रेष्ठ व मां रत्नमाया श्रेष्ठया कोखं ने.सं १०४६ य् किपुली जूगु खः । थः मचानिसें पाजुपिंथाय् हुर्के जूगु व पाजुपिं वैद्य कुलयापिं जूगुलिं वय्‌कलं थःगु थर श्रेष्ठ मतसे वैद्य तयेगु यानादीगु खः ।

बासुपासा नेपाःया राजनीति, साहित्य व कला ख्यलय् थःत फ्यानादीम्ह छम्ह बहुआयामिक व्यक्तित्व खः । राणाशासनया विरुद्धय् जूगु आन्दोलनया इलय् जुजु त्रिभूवन नेपाः त्वःताः भारत वनेत्यंबलय् जुजुं देश त्वःता वनेमज्यू धकाः गंझाःम्ह छम्ह व्यक्ति थ्वय्‌कः नं खः । लिपा देशय् प्रजातन्त्र वयेधुंकाः नं मनुखं मनूयात थीत्यः–थीमत्यः, थजात–क्वजात धयागु अमानवीय परम्परा ल्यना हे च्वंगुलिं थुकिया विरुद्धय् वय्‌कलं थम्हं ज्या यानाः क्यनादिल । थुकिं यानाः वय्‌कः समाजं बहिष्कार तकं याका च्वनेमाल तर थुकियात वय्‌कलं च्यूताः तयामदी । अथेहे त्रिभुवनं वय्‌कःयात छकः पासा धकाः सम्बोधन याःगु जुयाच्वन । थ्व शब्द वय्‌कःयात तसकं ययाः वय्‌कलं थबलय् निसें वय्‌कलं थःगु नांया लिउने पासा घानाः बासुपासा धकाः तयेगु यानादिल । देय्‌या राजनीतिइ नं संलग्न जुयादीम्ह वय्‌कः गबलें हिरातय् नं च्वनेमालसा गबलें थ्व हे राजनीतिं वय्‌कःयात बागमती अञ्चलया सहायक अञ्चलाधीश थेंज्याःगु उच्च वहदाय् तक नं तयेयंकल ।

नेपालभाषाया नापं नेपाली भाषाया थीथी विधाय् च्वसा न्ह्याकादीम्ह बासुपासाया साहित्यिक व राजनैतिक गुरु युगकवि सिद्धिचरण खः । थ्वय्‌कःया न्हापां पिदंगु च्वसु जीवन (धर्मोदय ७०, ने.सं.१०७३) नांगु कविता खःसा नेपालभाषाय् थ्वय्‌कःया पिदंगु सफू थुकथं दु— मिसा सु खः (ने.सं.१०७५), जीवन लँपुइ (म्ये, ने.सं.१०७८), श्रद्धा (प्याखं, ने.सं.११०४),  त्वाथः (कविता संग्रह ने.सं.१११८) ।

थुकथं बासुपासां कविता, उपन्यास, प्याखं, निबन्ध च्वयाः नेपालभाषा तःजि तःमि यानाथकादीगु जक मखसे प्रेमबहादुर कसाःपिंसं न्ह्याकाच्वंगु तत्कालिन नासः खलःया दुजः जुयाः अन जुइगु थीथी सांस्कृतिक ज्याझ्वःया निंतिं आपालं म्ये चिनाः संगीतबद्ध यानादीगु दु । थुगु इलय् चिनादीगु गुलिखय् म्ये थःगु जीवनया लँपुइ नांगु सफुलिइ दुथ्याकादीगु दु ।

वा माया वा वा जिमिथाय् लाछी वा, हथाय् चायेमते मय्‌जु म्वाःलि पुयाः कायेके हये आदि वय्‌कःया उगु ईया अतिकं लोकंह्वाःगु म्ये खः । थथे बासुपासा साहित्य संगीतह्यःमि जक मखु ने.सं १०७४ य् थः सल्लाहकार सभाया दुजः जुयादीबलय् नेवाः भाषं न्ववाये दयेमाः धकाः अन सभाय् प्रस्ताव तःम्ह व अन नेवाः भाषं न्वचु बियाः साहसिक ज्या यानादीम्ह मातृभाषा अनुरागी नं खः । थ्व ज्यां प्रभावित जुयाः भाषानिभाः प्रेमबहादुर कसाःजुं थ्वय्‌कःयात च्वसापासाया सदस्यय् मनोनयन यानादीगु खः । थःगु ज्याया कदर स्वरुप थ्वय्‌कलं बालचन्द्र पुरस्कार, प्रसिद्ध गोरखा दक्षिणबाहु आदि पुरस्कार व पदक प्राप्त यानादीगु दु । थुकथं भाषा साहित्य संगीतया ख्यलय् ज्या यायां ७९ या बैंसय् थ्वय्‌कलं थःगु नश्वर देह त्याग यानादिल ।

भगवान कृष्णं पुइगु बाजंकथं यक्वसिनं स्यूगु पौराणिक बाजं बाँसुरी नेवाः सङ्गीत परम्पराय्‌ भचा लिपा तिनि दुथ्याःगु बाजं खः । म्हुतुं पुयाः थीथी धुन पिकायेगु सूरबाजं बाँसुरी नामं हे सुर पिहां वइगु बाँस (पं)यागु बाजं खःसा नं सतिसाः सिँयागु बाँसुरी पुइगु नेवाः परम्परा खः । पं व सिँ जक मखु धातु व प्लास्तिकया बाँसुरी नं छ्यलाबुलाय्‌ दु । बाँसुरी दथु फुस्लुंगु पं, सिँ, धातु बाय्‌ प्लास्तिकया त्याःयात थासंथाय्‌ ह्वःखना तःगु म्हुतुं पुइगु बाजं खः । बाँसुरीइ मुख्य न्हय्‌प्वाः दइ । दकलय्‌ च्वकाय्‌ म्हुतुं पुइगु नासःप्वाः दइ । वयां क्वय्‌ कथहं खुप्वाः सूरप्वाः दइ । वयां क्वय्‌ नं छप्वाः सूरया निंतिं दयेफु । बाँसुरी बेथां जव बाय्‌ खव स्वकाः निपा ल्हातं ज्वनाः म्हुतुं पुइगु खः । बाँसुरिं सः पिज्वयेकेत नासःप्वाः च्वसं म्हुतु दिकाः सुलु पुइ थें पुइगु खःसा निपां ल्हाःया च्वलापतिं, दथुपतिं व अंगूपतिं यानाः खुपतिं नं माःकथं खुप्वाः सुरप्वाः तिनाः बाय्‌ चायेकाः सरगमया थीथी स्वर पिकायेगु खः ।
बाँसुरिं सरगमया भिंmनिगुलिं स्वरया तसकं सुमधुर सः पिकाये ज्यूगुलिं थुकिं दक्वं धून पुइ ज्यू । पुइम्हेसिगु क्षमताकथं बाँसुरिं निगूत्यानिसें स्वंगू सप्तक तकया स्वर पिकाये ज्यू । बाँसुरी छु सूरय्‌ (स्केल) दयेकातःगु खः व बाहेक मेगु सूरय्‌ नं पुइ ज्यू । तर, अथे मेमेगु सूरय्‌ पुइबलय्‌ दक्वं स्वर मगाये यः । उकिं माःकथं थीथी स्केलया निंतिं थीथी हे बाँसुरी पुइ । स्केल पाःथें बाँसुरीया पु, हाकः व सूरप्वाःया दूरी पाइ ।
नेवाः परम्पराय्‌ सूरबाजं बाँसुरीयात तालया निंतिं उप्वः थें पछिमा थायेगु चलन दुसा गुहालि बाजंकथं ताः व चिम्ताझ्यालि÷झ्यालि थाइ । थ्व सकतां बाजंया पुचःयात बाँसुरी खलः धाइ । बाँसुरी खलः छगू धून प्रधानगु पुचः खः । थुकी मे हाले म्वाः बरु मेया धून पुइगु खः । पुलांगु नेवाः बाँसुरी खलकय्‌ स्वताजि बाँसुरी पुइ — घोर, माझवाल व तीप । थथे स्वता बाँसुरी छक्वलं पुइबलय्‌ थुकिं छगू कथंया harmonization जुयाः तसकं यइपुगु सङ्गीत पिहां वइ ।
बाँसुरी खलकय्‌ थुलि हे बाँसुरी पुइपिं माः धयागु मदु । अथेसां बाँसुरी पुइपिं झिंनिम्ह दुसा तीप बाँसुरी पुइम्ह छम्ह, घोर बाँसुरी पुइपिं प्यम्ह व मेपिन्सं माझवाल बाँसुरी पुइ । बाँसुरी खलकय्‌ माझवाल बाँसुरी पुइपिं उप्वः दइ । बाँसुरी खलः व पुचलय्‌ मपुसे याकःचां नं पुइ ज्यूगु बाजं खः । उकिं बाँसुरी नेवाः परम्पराया सङ्गीतय्‌ जक मखु मेमेगु शास्त्रीय, भजन व आधुनिक सङ्गीतय्‌ नं उतिकं छ्यलाबुला दु ।
घोर बाँसुरी
नेवाः परम्पराया बाँसुरी खलकय्‌ पुइगु घ्वंसः वइगु बाँसुरीयात घोर बाँसुरी धाइ । घोर बाँसुरिं बाँसुरी खलकं पुइगु धूनय्‌ सुरया आधार बियाच्वनी । थ्व बाँसुरी मेगु स्वयाः तःपु व तःहाकः जुइ । परम्परागत सिँया घोर बाँसुरीया सूर (स्केल) पश्चिमी सङ्गीत पद्धतिकथं ए स्केलया जुयाच्वंगु दु । न्ह्यागु स्केलया बाँसुरी जूसां घोर बाँसुरीया ‘सा’ स्वर माझवाल बाँसुरीया ‘म’ स्वर जुइ ।

माझवाल बाँसुरी
बाँसुरी खलकय्‌ उप्वःसिनं पुइमाःगु दथुया सुरया (स्केल) बाँसुरीयात माझवाल बाँसुरी धाइ । बाँसुरी खलकं पुइगु धून हे माझवाल बाँसुरीया सः जुइगुलिं माझवाल बाँसुरी पुइपिं उप्वः माः । माझवाल बाँसुरी घोर बाँसुरी स्वयाः चीपु व चीहाकः व तीप बाँसुरी स्वयां तःपु व तःहाकः जुइ । माझवाल बाँसुरीया ‘म’ स्वर घोर व तीप बाँसुरीया ‘सा’ स्वर जुइ ।

तीप बाँसुरी
बाँसुरी खलकय्‌ तीसः वइगु बाँसुरी तीप खः । थ्व बाँसुरी दकलय्‌ मध्यय्‌ चीपु व चीहाकः जुइ । घोर व माझवाल बाँसुरी पुइपिं तःम्ह दुसां छगू बाँसुरी खलकय्‌ छम्ह बाय्‌ निम्हसिनं जक तीप बाँसुरी पुइ । तीप व घोर बाँसुरीया सूर छगू हे जूगुलिं बाँसुरी पुइबलय्‌ उमिगु ल्हाःतू छथी हे जुइ । घोर व तीप बाँसुरीया ‘सा’ व माझवाल बाँसुरीया ‘म’ सूर जुइ ।