बां गंगाराज शाक्य (काजी) व मां रत्नमाया शाक्यया कोखं ने.सं. १०७५ य् यलया क्वाथबहाल नःत्वालय् बाखंकनामि, साहित्यकार भाजु शान्तराज शाक्यया जन्म जूगु खः । वय्कलं ल्वःमनेधुंकूगु लोक बाखंत, ज्ञान कायेबहःगु पुलांपुलांगु बाखंत कनादिया न्यनामिपिंत ज्ञान कायेगु ह्वःताः चूलाका झायाच्वनादीगु दु । थ्व बाहेकं जीवनी व च्वखँ च्वयाः नं नेपालभाषाया सेवा याना झायाच्वंगु दु । वय्कःया न्हापांगु बाखं ने.सं १०९८ य् आनन्दभूमि (५/९)इ न्याःया वा मगाः पिदंगु खः । नेपालभाषा साहित्यया ख्यलय् भाजु शाक्यया भूमिका बाखं च्वयेगु व कनेगु जक मखसे सम्पादन पाखे नं च्वन्ह्याः । सम्पादन यायेगु हे झ्वलय् ने.सं. ११०२ य् बसुन्धराया अन्तिम निर्णय प्याखं पिथनादिलसा नेपालभाषाया हनेबहःपिं ने.सं. १११९ य् पिथनादीगु दु । वय्कलं थःम्ह च्वयादीगु, थीथी पत्रिकाय् पिदनेधुंकूगु बाखंत मुना उखेथुखे मलाःगु बाखंचा कुतः पिकाकःपाखें ने.सं. ११२० पिथनादीगु खः । थ्वयां दछि लिपा लुफि बाखं सफू पिथनादीगु दु । वय्कलं ने.सं. ११०१ य् अन्तर्वार्ता बाखनय् स्वर्ण पदक, ने.सं. १११३ य् न्हूगु विश्वभूमि सिरपाः, ने.सं. ११४३ य् लोकसाहित्य परिषद्ं बीगु करुणाकर सिरपाः त्याकादीगु दु ।