बौ सुब्बा ऋद्धिबहादुर मल्ल व मां आनन्दमाया मल्लया क्वखं ने.सं. १०४३ चौलागा १ कुन्हु गणबहाः त्वालय् बाखं च्वमि व नाटककार भाजु गोबिन्दबहादुर मल्लया जन्म जूगु खः । गोठाले वय्‌कःया कुनां (उपनाम) खः । विज्ञान विषयया ब्वने ज्या यानादीम्ह गोठले भाजुया भाषा साहित्यपाखे नं अतिकं नुगः क्वसाः । नेपालभाषा व नेपाली भाषा निताय्‌सं ल्हाः च्वःम्ह गोठाले भाजुया नेपालभाषा साहित्यया न्हापांगु बाखं जि मचा ने.सं. १०७० इ पिदंगु खः । नेपालभाषाय् म्हो हे जक बाखं च्वयादीसां मल्ल भाजुया मेगु लोकंह्वाःगु बाखं जि जुजुमान खः । बाखं, नाटक, उपन्यास विधाय् थःगु च्वसा न्ह्याकादीम्ह गोठालेजुयात थःगु रचनाय् पात्रतय्‌गु मानवीय मनोदशा जक मखु समाजया किपा हे मिखाय् लुइकाबीफुम्ह मनोविश्लेषणात्मक च्वमि कथं म्हसीकेगु याः । अथे हे नाटककारया रुपय् वय्‌कः अन्धविश्वास, आडम्बर व विसङ्गति प्रति विद्रोह भाव प्वंकीम्ह व समाज हीकेगु नितिं न्हापां थःपिं निं हिलेमाः धैगु सन्देश बीम्ह कथं परिचित जू । गोरखा दक्षिणबाहु (द्वितीय), त्रिभुवन प्रज्ञा पुरस्कार (२०४२), भवानी साहित्यिक पत्रकारिता पुरस्कार (२०४५), वेदनिधि पुरस्कार (२०४८), पहलमान सिंह स्वार पुरस्कार (२०५७) आदि थीथी पुरस्कारं सम्मानित जुइधुंकूम्ह नेपाल राजकीय प्रज्ञा–प्रतिष्ठानया मानार्थ आजीवन सदस्य (२०३३) व निर्वाचन आयोगया सदस्य (२०३६) तकं जुयाः झाःम्ह भाजु गोविन्दबहादुर मल्ल गोठाले नेपालभाषा साहित्यय् म्हो च्वयाः नं थःगु पलाःचिं त्वःतेत ताःलाःम्ह च्वमि जुयादीगु दु ।

भाजु गोविन्द हरि नेकूया जन्म ने.सं. १०५९ य् येँय् जूगु खः । वय्‌कलं कविता व रुपक च्वयादी । वय्‌कलं ने.सं.१०७७ य् दकलय् न्हापां शान्ति नांया रुपक च्वयादीगु खः । वय्‌कःया प्रकाशित कृति खः – शान्ति (रुपक, ने.सं.१०७७), लँय्‌लूगु (कविता, ने.सं.१०८०) ।

स्वनिगःया नेवाः कुलय् जन्म जूम्ह गौत्तम बज्र बज्राचार्यया जीवनया प्रारम्भिक इलंनिसें प्राज्ञिक ख्यलय् नांदंपिं विद्वत ख्यःया जःखः ब्वलन । धनबज्र बज्राचार्य थेंज्वाःम्ह विद्वान व्यक्तित्वया काय्‌चा जूगुलिं ल्याय्‌म्ह इलंनिसें इतिहास संशोधन मण्डल थेंज्याःगु बौद्धिक ज्या याइगु संस्थाया संरक्षकत्व दत । इतिहासकार नयराज पन्तया प्रशिक्षणय् संस्कृत भाषाया दुग्यंगु ज्ञान दत । संयोगया खँ खत संयुक्त राज्य अमेरिका स्मिथसोनियापाखें विद्वत्वृति अन्तर्गत नेपाः इतिहास, कला, संस्कृति, सम्पदाया अध्ययन यायेत वःम्ह मेरि सस्सलरनाप ज्या यायेगु ह्वताः चूलात । वय्‌कलं लसएन्जेल्सया कन्ट्रि आर्टस म्यूजिमया प्रमुख भारतीय व दक्षिण एसिया कला विषयया विशेषज्ञ प्रताप आदित्य पालनाप म्हसीकाबिल । पाल भाजुं गौत्तमयात थःनाप हे कला क्षेत्रयात कःघानाः ज्या यायेत सःतल ।

संशोधन मण्डलया नीतिगत परम्परा कथं गौत्तमयाके गुगुं औपचारिक शिक्षा ब्वनातःगु मदु । गुगुं शिक्षण संस्थाया दसिपौ मदु, तर अमेरिकाय् च्वनाः स्नातकस्तरया शिक्षा ब्वनेगु इच्छा । मेरि सस्सलरया विशेष प्रभावया कारणं गुगुं औपचारिक शिक्षाया दसिपौ मदुसां विनस्टनया म्याडिसन विश्वविद्यालयपाखें कला व इतिहास विषयय् स्नातकोत्तर क्वचायेकल । लिपा थ्वहे विषयया दुनेच्वनाः विद्यावारिधिया उपाधि नं प्राप्त यात । लिपा थ्वहे विश्वविद्यालयय् संस्कृत भाषा, भारतीय कला व सभ्यता विषयस प्राध्यापन यायेगु ज्या यानादिल ।

गौत्तम भाजुयात अन्तरराष्ट्रिय ख्यलं छम्ह मूर्तिकला विज्ञ कथं हनाबना तयावयाच्वंगु दु । आपालं च्वसु अले गोष्ठी पौ न्ह्यब्वयावयाच्वंम्ह गौत्तमया पिदनेधुंकूगु आपालं सफूत मध्ये अतिकं चर्चित मूमू कृतित खः –

 –             The Adaptation of Monsoonal Culture by Ayurvedic Aryans; A Further Study of the Frog Hymn

–              Threefold intimacy; The recent discovery of an outstanding Nepalese portrait painting

–              Iconography and Images – Murti

–              Painted history; The Tuladana ceremony in a mediaeval Nepalese palace

–              Himalayas; An Aesthetic Adventure

–              Inscriptions of Ancient Nepal

नांजाःम्ह नियात्राकार घनश्याम राजकर्णिकारया जन्म ने.सं १०६१ बौ कृष्णबहादुर राजकर्णिकार व मां प्राणमाया कोखं येँया कललपुखुली जूगु खः । वय्‌क छम्ह उद्यमी अर्थात् कृष्ण पाउरोटी भण्डार प्रा.लि.या अध्यक्ष व संचालक जुयाः नं वय्‌कः साहित्य सिर्जना पाखे नं उलि हे मन बियादीम्ह स्रष्टा खः । थःगु विद्यार्थीकालंनिसें वय्‌कःया थःगु भाषा साहित्यपाखे मन क्वसाःगु जुयाच्वन । थ्वहे कथं वय्‌कलं थःगु भाषं नं लेख च्वयेगु यानादिल । थथे वय्‌कःया न्हापां पिदंगु च्वसु अपरिचत लिसे छझाः (सितु, ल्याः २७,ने.सं १०८९) नांगु छधाःप्याखं खः । लिपा थीथी देय्‌या भ्रमणं वय्‌कःयात थःगु च्वसा नियात्रा पाखे न्ह्याकेबिल । भ्रमण यायेगुली शोख दुम्ह भाजु राजकर्णिकारं थःगु भ्रमणया मज्जा थम्हं जक मकासे फुक्कसितं इनाबीगु उद्देश्यं नेपाली भाषं यात्रा संस्मरण सम्बन्धी च्वसुत च्वयेगु यानादिल । यात्रा संस्मरण सम्बन्धी थ्वय्‌कःया न्हापां पिदंगु सफू यात्रा विदेशको माया स्वदेशको खः ।

अथेहे यात्रा अमेरीकाको माया नेपालको, देश प्रदेशको भ्रमण आदि नं नेपाली भाषं हे पिकयादिल । लिपा नेपाली भाषाय् जक थःगु यात्राया अनुभूति सीमित मजुइकेगु तातुनाः थःगु न्हापांगु यात्रा सम्बन्धी सफूयात भाजु राजा शाक्यपाखें नेवाः भाषं भाय्‌हीके बियाः विदेशया यात्रा स्वदेशया लुमन्ति नामं ने.सं ११३७ य् सफू पिकयादिल ।

वय्‌कःया नियात्राया सफू मनोरञ्जनमूलक जक मजुसे बौद्धिकमूलक नं जू । थ्वहे कारणं नं वय्‌कःया सफू अप्वः लोकंह्वाःगु खः । वय्‌कलं नेपाली भाषं अप्वः च्वयेगु यानादीसां वय्‌कःया मन थःगु मांभाय् नेवाःभाय् प्रति नं उलि हे क्वसाः धैगु खँ थ्वय्‌कलं आर्थिक अभावया कारणं पिदने मफयाच्वंगु नेवाः भाय्‌या सफू पिकयाबीगु व नेपालभाषाया थीथी ज्याखँ न्ह्याकेत थम्हं फुगु आर्थिक ग्वाहालि यानादीगु ज्यां नं क्यं । थुकथं नियात्रा, निबन्ध व संस्मरण सम्बन्धी झिंन्यागुलिं मयाक सफू च्वयादीम्ह भाजु घनश्याम राजकर्णिकार रत्नश्री सुवर्ण पदक, भानुभक्त द्विशताव्दी स्वर्ण पदक आदि थीथी पदक व सिरपालं विभूषित जुयादीगु दु ।

अबु प्रयागधर शर्मा व मां प्रयागेश्वरी देवी शर्माया कोखं यलया महाद्यः ननिइ ने.सं. १०३२ बछलाथ्व २ (वि.सं. १९६९) वैशाखय् भाजु चक्रधर शर्माया जन्म जूगु खः । वय्‌कःया मेगु नां चक्रधर शर्मा गर्ग (राजोपाध्याय) खः । व इलय्‌या संस्कृति विषय कयाः प्रथम परीक्षा क्वचायेकादीम्ह भाजु शर्मां नेपालभाषां च्वयादीगु चिनाखँ नर्केच्वंम्हेसिनं याःगु अफसोस ने.सं. १०६८ य् धर्मोदय पत्रिकाय् (१, ८–९) पिदंगु खः । कर्मकाण्ड व कलाकृतिया ज्या यानादीम्ह भाजु शर्मां यलया लाय्‌कू दबुलिइ हुइकीगु कात्ति प्याखंया बाथः खँ अर्थात् सम्वाद च्वयादीम्ह च्वमि खः ।

बौ मेहरमान श्रेष्ठ व मां सुनमाया श्रेष्ठया क्वखं येँ, मरू दोकाधः त्वालय् गणितज्ञ भाजु चन्द्रमान श्रेष्ठया जन्म ने.सं. १०५४ चौलाथ्व १४ बिहिवाः कुन्हु जूगु खः । प्रवेशिका तक ब्वनेज्या यानादीम्ह भाजु श्रेष्ठया च्वसा नेपालभाषा साहित्यया थीथी विधा– बाखं, उपन्यास, गणित, प्रबन्ध व छधाः प्याखंपाखे न्ह्याःगु खःसां वय्‌कःया न्हापांगु सृजना न्ह्यो चिनाखँ (धर्मोदय ७/७५, ने. सं. १०७४) खः । भाजु चन्द्रमान नेपालभाषा विकास मण्डलया संस्थापक दुजः नापं ने.सं. १०८० निसें ने.सं. १०८८ तक झी पत्रिकाय् व्यवस्थापक जुयादीधुंकूम्ह खः । भाजु श्रेष्ठं नेपालभाषाया साहित्य थपू यायेत झीगु भाषाय् वर्णाक्षर व खँग्वः गुकथं छ्यलेगु, आः गुकथं छ्यलावयाच्वना धयागु भाषा व्याकरण नाप स्वापू दुगु सफू बाख्वालदेव ने.सं.१११८ पिथनादीगु दु । थ्व स्वयां न्हापा वय्‌कलं नेपालभाषाया प्राम्भिक अङ्कगणित (ने.सं. १०७५)य् पिथनादीधुंकूगु दु । तःगू विधाय् च्वसा न्ह्याःगु खःसां आपाः यानाः नेपालभाषाय् बाखं, व्याकरण व अङ्कगणित च्वयादीम्ह भाजु श्रेष्ठया व्यावहारिक अङ्कगणित व मेमेगु बाखं सफूत नं पिदंगु दु । बाख्वालदेव सफूया निंतिं थ्वय्‌कःयात ने.सं.१११८ य् लोकसाहित्य परिषद्ं गौरी अनन्त सिरपाः प्रदान याःगु खः ।

स्वनिगलं पिनें पिदंपिं नेपालभाषाया भाषिक अभियन्तापिं मध्ये भाजु चन्द्रशेखर श्रेष्ठ नं छम्ह  खः । वय्‌कःया जन्म वि.सं. १९८६ चैत्रय् संखुवासभा, चैनपुरय् जूगु खः । वय्‌कःया मांया नां सुभद्रा देवी व बौया नां लोकमान श्रेष्ठ खः । धरानय् वय्‌कलं कला, शैक्षिक, सामाजिक, सांस्कृतिक ज्याय् निरन्तर सक्रिय जुयाः ज्या यानादिल । वय्‌कलं धरानया विकासय् ज्वः मदुगु योगदान बियादीगु दु । वय्‌कः वि.सं.२०७२ सालय् दिवंगत जुयादिल ।

बहुमुखी प्रतिभाया धनी महाकवि चित्तधर हृदयया जन्म बौ द्रव्यधर तुलाधर व मां ज्ञानलक्ष्मी तुलाधरया कोखं ने.सं १०२६ य् जूगु खः । स्वयम्भुइ ब्वनीगु भजन तुतः, निष्ठानन्दया ललितविस्तर, नेपालीभाषाया रामायण आदि पाखें प्रभावितम्ह, कवि योगवीर सिंहयात थः साहित्यिक गुरु नालादीम्ह हृदयं नेपालभाषा व थ्वया साहित्य तःमि यायेगु नितिं थःम्हं फुगु तक साहित्यिक विधाय् च्वसा न्ह्याका वन । थम्हं च्वयातयागु पद्य–निकुञ्ज (ने.सं १०५३) व हृदय–कुसुम (ने.सं १०५३)नागुं निगू कविता संग्रह पिकयाः नेपालभाषाय् कविता संग्रह पिकाःम्ह न्हापांम्ह च्वमि जुयादिल ।

वि.सं १९९७ सालया राजनैतिक पर्वय् मां नांगु कविता पिकाःगु द्वपनय् वय्‌कः ने.सं १०६१–१०६५तक जेलय् लात । अनहे जेलय् वय्‌कलं सुगत सौरभ (ने.सं १०६९) महाकाव्य, वभ्रुवाहन (ने.सं. १०६९) खण्डकाव्य आदि थेंज्याःगु तःजिगु काव्यया रचना यानादिल । भगवान बुद्धया जीवनीयात कयाः च्वयातःगु सुगत सौरभ महाकाव्य हृदयजुं जक थः काय् भाःपाः तःगु काव्य मजुसे नेपालभाषा साहित्यया हे छगू अमर कृति खः । अथेहे न्हापा गबलें नेपालभाषां च्वसा मन्ह्याकूपिं— केदारमान व्यथित, धर्मरत्न यमि, हरिकृष्ण श्रेष्ठ आदिपिंत तकं नेपालभाषां च्वसा न्ह्याकेबियाः जेलयात हे साहित्य साधनागार जुइकेबिल ।

जेलं पिहां झायेधुंकाः मांभाय्‌या सेवाय् वय्‌कः झन अप्व समर्पित जुयादिल । अन्तरध्वनी, याकःमिया चा, हृदय कथा, न्हूगु स्वां, देगः आदि थेंज्याःगु तःगू हे अन्तरमुखी छाँयावादी रोमानीवादी कविता संग्रह पिकयादिलसा थःगु भाषाय् आधुनिक चीहाः बाखं – ‘Modern Short story’ दुमथ्यंनिगु खनाः थम्हं नं थज्याःगु बाखं संग्रह— खुपु बाखंचा (ने.सं १०६७) नांगु सफू च्वयाः पिकयादिल । थ्व नेपालभाषाया हे न्हापांगु न्हूबाखं पुचः खः। थ्व सफूयां लिपा वयकःया मिंमनः पौ, थाय्‌भु,डायरी आदि मे मेगु वाखं सफूत नं पिदन । अथेहे वयकलं ह्वनागा (ने.सं १०६८) सफुलिइ शाक्यानी नांगु छधाः प्याखं पिकयाः नेपालभाषाय् नं आधुनिक छधाः प्याखंया सुत्रपाट यानादिल ।

थ्वयां लिपा मेमेगु नं प्याखं पिकयादिल । नेपाल संस्कृति (ने.सं १०९२) नांगु संस्कृति विषयया निबन्ध संग्रह, महाचीने नेपाल संस्कृति (ने.सं १०८४) नांगु नियात्राया सफू च्वयाः नेपालभाषाया निबन्धया लागा अझ तचाः जुइकेत तिबः बियादिल । थुलि जक मखु वय्‌कलं तःदँतक आपालं मेहनत यानाः नेपालभाषा साहित्यया जातः (ने.सं ११९१) थेंज्याःगु अनुसन्धानमूलक सफू पिकयाः नेपालभाषाया जातः हे प्वलादिलसा झीगु साहित्य (ने.सं १०७४) नांगु अतिकं महत्वं जाःगु सफू च्वयाः नेपालभाषा साहित्यया इतिहास झीगु न्ह्यःने ब्वयाबिल । झीसं म्हसीके मफयाच्वपिं साहित्य मनिषिपिं व वय्‌कःपिनिगु कृतियात म्हसीके बियादिल । बाल साहित्य ब्वलंकेगु तातुनाः झी मचा भाग—१, भाग—२ पिकयादिलसा नेपालभाषायात छगू स्तरीय भाषा कथं प्रतिष्ठापित यायेगु तातुनाः नेपालभाषा गय् च्वय्‌गु (ने.सं १०७२) नांया व्याकरण सफू च्वयाः थःत वैय्‌याकरणविद् कथं नं म्हसीके बियादिल । अथेहे जिगु जातः सफू च्वयाः आत्मकथाया परिपाटी नं न्ह्याकादिल ।

नेपालभाषाया माध्यमिक कालया च्वमिपिनिगु सफू— योगसुधा (ने.सं १०७१), सिद्धिदासया सिद्धिदास थःगु मिखाय् व शिवविलास (ने.सं १०८७), धर्मादित्य व नेपालभाषा व थ्वया साहित्य (ने.सं १०९१) आदि थम्हं सम्पादन यानाः पिकयादिल । थथे हृदयजुं थम्हं जक च्वयेगु मखु मेपिं च्वमिपिनिगु उखेथुखे लानाच्वंगु च्वसुत मालाः सम्पादन यानाः सफूकथं पिकायेगु, मेपिं च्वमिपिंत च्वके बीगु व उमिसं पिकायेमफुगु सफू थम्हं ध्यबा तयाः नं पिकयाबीगु, नेपाल ऋतुपौ (ने.सं १०७२), लय्‌पौया थेंज्याःगु पत्रिकातय्‌गु सम्पादक जक मखु आर्थिक भार तकं थम्हं क्वबुयाः पत्रिका न्ह्याकेगु, नेपालभाषा व थ्वया साहित्य संस्कृति संरक्षण सम्वद्र्धनया निंतिं थःगु नेतृत्वय् नेपालभाषा परिषदया (ने.सं १०७१) स्थापना यायेगु जक मखु थ्वया निंतिं थःगु छेँतकं दान बियावंम्ह, नेपालभाषाया छम्ह ज्वःमदुम्ह साहित्य मणिषि खः ।

थुकथं छेँया छम्ह हामां छेँयात तालय् लाकेत थम्हं फक्व ज्वलंत ताःलाकावनी थेंं नेपालभाषायात नं तालय् लाकेत थःगु सम्पूर्ण तन, मन, धन, वुद्धि, विवेकं उत्सर्ग यानावंम्ह महाकवि हृदयं ने.सं. ११०२ अर्थात ७६ दँया वैशय् थःगु नश्वर देह त्याग यानादिल । वय्‌कःया योगदानयात कदर यानाः च्वसापासां साहित्य शिरोमणि, श्री ५ महेन्द्र पाखें कविकेशरी, नेपाल सरकार पाखें हुलाक टिकट, नेपालभाषा परिषद् पाखें पूर्ण कदया सालिक कालिमाति दुवातय् धस्वाकेगु याःगु खयां नं वय्‌कःया त्याग तपस्याया न्ह्यःने थुपिं सम्मान नं म्हो हे जक खः ।

बौ सरदार मेदिन प्रसाद राजभण्डारी व मां कालीनानी राजभण्डारीया कोखं ने.सं. १०५१ दिल्लाथ्व ११ स येँया त्यःर त्वालय् साहित्यकार भाजु चित्तरञ्जन नेपालीया जन्म जूगु खः । वय्‌कःया मेगु नां खः नारायण प्रसाद राजभण्डारी । नेपाली भाषा व इतिहास निगू विषयय् एम.ए. यानादीम्ह वय्‌कलं इतिहासया विषय नापं नेपाली भाषा तथा नेपालभाषा साहित्यया ख्यलय् थःगु च्वसा न्ह्याकादीदीगु दु । नेपालभाषा साहित्यया ख्यलय् भाजु चित्तरञ्ज नेपालीया च्वसा थीथी विधा गथे– कविता, निबन्ध, समालोचना, अनुवादपाखे न्ह्याःसां आपाः यानाः वय्‌कःया च्वसा चिनाखं पाखे क्वसाः । चित्तरञ्ज नेपालीया न्हापांगु चिनाखं दुःख सागर, ने.सं. १०६८ य् धर्मोदय १३ य् पिदंगु खः । नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् शोककाव्य च्वइपिं च्वमिपिं म्हो जुयाच्वंगु इलय् वय्‌कलं मां लुमंकाः (ने.सं. १०७१) नांगु पाश्चात्य शैलीया शोककाव्य (भ्भिनथ) च्वयादिल । अथेहे वय्‌कलं नेपालभाषा साहित्यय् गद्य चिनाखँ च्वयेगु परम्परा न्ह्याकेकथं न्हापां गद्य कविता मुना प्रतिक्रिया सफू ने.सं. १०७८ य् पिथनाः श्रेष्ठ सिरपाः त्याकादीगु खः । वय्‌कलं थः जहान मेरी बाबाया नामं मेरी बाबा नांगु खण्डकाव्य नं च्वयादीगु दु ।

साहित्यकार चित्तरञ्जन नेपालीया च्वसा चिनाखँपाखे जक मखसे भाय्‌हिलापाखे नं उतिकं हे च्वजाः धयागु खँ नेपालभाषाया काव्यख्यलय् उमर खड्ढयामया दर्शनयात न्ह्यब्वयेगु तातुनाः खड्ढयामया रुवाइ या नामं नेपालभाषाय् भाय् हिलादीगु थुकिया दसु खः । अथेहे भाय्‌हिला सफू पिथनेगु झ्वलय् वय्‌कःया मुद्राराक्षस नाटक (ने.सं. १११०), स्वप्नवासदत्ता नाटक (ने.सं. १११९), वयात हे (ने.सं. १०९२) चिनाखँ सफू पिदंगु दु । नेपालभाषाया साहित्य ख्यलय् वय्‌कःया योगदान समालोचना लागाय् नं उतिकं हे च्वन्ह्याः । दकलय् न्हापां साय्‌मिजुया मतिना नांगु समालोचनात्मक च्वसु धर्मोदय पत्रिकाय् पिकयाः समालोचनाया ख्यलय् पिलूझाःम्ह भाजु चित्तरञ्जन नेपालीं पसूका छगू अध्ययन, विजयबहादुर मल्लया नाटक मल्ल के.सुन्दरया व पलाः थ्व लँपु उपन्यास आदिया समालोचना च्वयाः थ्व लागाय् थःगु प्रतिभा ब्वयादीगु दु ।

थथेहे वय्‌कलं थीथी साहित्यिक च्वसु च्वयाः जक मखु नेपालभाषाया थीथी संस्थाय् आबद्ध जुयाः नं नेपालभाषा साहित्यया सेवा यानादीगु दु । वय्‌कः नेपालभाषा एकेडेमिया पुलांम्ह कुलपति (ने.सं. ११३४–११४२ तक) खः । अथेहे वय्‌कलं विशेष प्रहरी विभागया मुख्य अधिकृत, मदन पुरस्कार गुथिया भाइस चान्सलर, नेपाल राजकीय प्रज्ञा प्रतिष्ठानया सदस्य आदि जुयाः नं ज्या यानादीधुंकूगु दु । वय्‌कःया ज्याया कदर स्वरुप वय्‌कःयात च्वसापासां श्रेष्ठ सिरपाः, मदन पुरस्कार गुथिं मदन पुरस्कार, तत्कालीन श्री ५ सरकारपाखें प्रशिद्ध प्रवल गोरखा दक्षिणबाहु, विख्यात त्रिशक्तिपट्ट आदि पुरस्कार प्रदान याःगु दु ।

बा मैत्रीरत्न बज्राचार्य व मां हर्षकुमारी बज्राचार्यया क्वखं ने.सं. १०३० य् येँया झ्वाःबहालय् चिनियारत्न बज्राचार्यया जन्म जूगु खः । वय्‌कलं आपाः यानाः बुद्ध धर्म व बुद्ध धर्मनाप स्वापू दुगु श्लोकत च्वयाः नेपालभाषा साहित्यया थीथी पत्रिकाय् पिथनादीगु दु । बुद्धधर्मपाखे अतिकं नुगः क्वसाःम्ह जूगुलिं वय्‌कलं नेपालभाषां बौद्ध स्तोत्र च्वयेगु व बुद्धया बिचाःनाप स्वापू दुगु बाखं कनाः बुद्धया ज्ञान व धर्मया प्रचारप्रसारया नापं नापं नेपालभाषाया प्रचारप्रसार नं यानाबिज्याःगु दु ।