रणजीत मल्ल ख्वप देय्या दकलय् लिपायाम्ह मल्लवंशीय जुजु खः । वय्‌कःया शासन कालय् नेपालभाषाया नाटक, म्ये व पौराणिक बाखं बिधाया गाक्कं उन्नत जूगु खनेदु । रणजीत मल्ल बहुभाषिक बहूआयामिक च्वमि खः । मैथिली, संस्कृत नापं नेपालभाषां च्वसा न्ह्याकावंम्ह रणजीत मल्लं गीति काव्यया नापं आपालं नाटकया रचना यानावंगु दु । जुजु रणजीत मल्लं च्वयावंगु फुक्क धया थें म्ये वय्‌कलं च्वयादीगु थीथी नाटकय् दुथ्यानाच्वंगु दु । वय्‌कःया म्येया विषयवस्तु— भक्ति, मायामतिना, समसामयिक घटना, उपदेश तथा ध्याचू जूगु दु ।

वय्‌कःया भक्ति विषयया म्येय् थःपिनि इष्ट देवता तलेजु भवानीया स्तुति म्ये अप्वः खनेदु । थुपिं म्येय् थः विपक्षीतय्त क्वत्यलेफयेका बिउ धकाः भक्ति भाव प्वंकातःगु दु । अथेहे मायामतिनाया म्ये अप्वः थें वय्‌कःया नाटकय् दुथ्यानाच्वंगु दु । माया मतिनाया म्यें वय्‌कःया विषयसुख, रस भोगह्यःमि व्यक्तित्व न्ह्यलू । रणजीत मल्लया कवित्व दकलय् अप्वः जहाँ थीगु थौं तकं येँ, यल, ख्वपया थीथी भजनय् हालेगु यानाच्वंगु म्ये हाय हाय राम गथे मलुमने नेपाल खः । थ्व म्ये त्वाय्काय् पृथ्वीनारायण शाहं ख्वप देय् त्याकाकाये धुंकूसेंलि काशीवास वनेत्यंम्ह जुजु रणजीत मल्लं चन्द्रागिरीया डाँडाय् च्वनाः थःगु ख्वप देय् पाखे स्वयाः हाःगु खः धैगु धापू दु । थ्व म्येय् रणजित मल्लं थःगु राजनैतिक द्वं प्रतिया पश्चातापया भावना, तत्कालिन घटनाया संक्षिप्त चित्रण नापं देशभक्तिया भावनायात कवितात्मक रुपं प्वंका तःगु दु ।

जुजु रणजीत मल्ल नेपालभाषाया प्राचीन नाटककारपिं मध्ये दकलय् अप्वः नाटक च्वयावंम्ह नाटककार जक मखु दकलय् ताःहाकःगु नाटक च्वयावंम्ह नाटककार नं खः । थ्वय्‌कलं नेपालभाषां जक १४गू नाटक च्वयावंगु दुसा थ्वय्‌कःया शनैश्चररोहिण्युपाख्यान (ने.सं८६२) नेपालभाषाया दकलय् तःहाकःगु नाटक खः । जुजु रणजीत मल्लया अप्व थें म्ये थ्व नाटक सफुलिइ दुथ्यानाच्वंगु दु । ३० गू अंक दुगु थ्व नाटक न्हिं छगू छगू यानाः हुइकेगु ल्याखं च्वयातःगु खनेदु ।

वय्‌कःया नेपालभाषा व मैथिली ल्वाकछ्यानाः च्वयातःगु ‘खट्वासुर वधोपाख्यान नाटक ने.सं ८८७ तक नं ख्वपय् हुइकूगु खनेदु ।

जुजु रणबहादुर शाह जुजु प्रतापसिंह शाहया काय् खः । थः अबु जुजु प्रतापसिंह शाह मदयाः दत्या दुबलय् जुजु जूम्ह रणबहादुर शाह नेपालभाषां म्ये चिनावंपिं शाह जुजुपिं मध्ये छम्ह खः । थ्वय्‌कःया थीथी इलय् पिदंगु व उखेंथुखें लानाच्वंगु म्येयात छथासं तयाः भाजु छत्रबहादुर कायष्ठं ‘श्री ५ रणबहादुर शाहया म्ये मुना’या नामं ने.सं. १०७६ सालय् सफू पिकयादीगु दु । थ्व सफुलिइ भक्ति, श्रृंगार उपदेशात्मक कथंया थीथी म्ये बाहेक थ्वय्‌कलं स्वनिगःया बुंगद्यः जात्रा, जनबाहाद्यः जात्रायात कयाः चिनावंगु म्ये नं दुथ्याःगु दु ।

जुजु राजेन्द्रविक्रम शाह जुजु गिर्वाणयुद्ध विक्रम शाहया काय् खः । थ्वय्‌कलं नेपालभाषां म्ये चिनेगुया नापं ‘महासत्वपाख्यान’ नांगु पूधाःप्याखं नं च्वयावंगु दु । थ्वय्‌कःया थ्व महासत्व नाटक चाबहीया शाक्यभिक्षुक रत्नमुनिपाखें ने.सं ९५१ पिदंगु खः । अथेहे थ्व महासत्व नाटक ‘नेपालेश्वर महाराजाधिराज श्रीश्रीश्री राजेन्द्र विक्रम शाहदेव विरचिन नमोबुद्ध भगवानया प्रादुर्भाव महासत्वपाख्यान नाटक’ नामं ने.सं १०८७ इ देवनागरी लिपिइ छापा आखलं नं पिदने धुंकूगु दु ।

जुजु श्री निवास मल्ल सिद्धिनरसिंह मल्ल धुंकाः यलया लाय्‌कुलिं पिदंम्ह छम्ह उत्कृष्ट कवि तथा नाटककार खः । थ्वय्‌कःया फुक्क धया थें म्येय् लोकनाथया आराधना यानातःगुलिं थ्वय्‌कः लोकनाथया उपासक कवि खः धैगु स्पष्ट जू । अथेहे थःगु म्येय् थःत लोकनाथया बालक धकाः न्ह्यथनेगु यानातःगु दु ।

थुकथं सिद्धिनरसिंह मल्लं नेपालभाषाय् कृष्ण भक्तिया काव्यधाराया सुत्रपात यानावंगु दुसा थ्वय्‌कलं लोकेश्वरया भक्तीधारा न्ह्याकेगु ज्या यानावंगु दु ।

थ्वय्‌कःया अमर कृति पद्यं च्वयातःगु दशअवतार नाटक खः (राष्ट्रिय अभिलेखालय, लगत– ३४८÷१८ ने.सं ७८५) । थ्वय्‌कलं च्वयादीगु फुक्क धयाथें म्ये थ्व हे दशअवतार नाटक दुने लानाच्वंगु दु । थ्वय्‌कःया थ्व दशअवतार गीती नाटकय् च्वंगु म्ये बाहेक मेमेगु न्यापु खुपु म्येँ यलया थीथी भजनय् लुयावःगु दु ।

श्रीनिवास मल्लया थुपिं गुलिं म्ये ‘नेपाली विहार’ सफुलिइ पिदंगु दुसा गुलिं ‘प्राचीन म्ये’ आदि सफुलिइ नं पिदंगु दु । उगु ईया दरवारया कवि कुनु शर्माया कीर्तिपटाका धयागु सफू व यल भिंद्यःया शिलालेखय् श्रीनिवास मल्लयात संगीत तथा काव्यशास्त्रय् निपुर्णम्ह जुजु धकाः न्ह्यब्वयातःगु दु ।

थ्वय्‌कःया म्येया विषयवस्तु— भक्ति, श्रृंगार, नीति, दर्शन व देशभक्ति जूगु दुसा वर्णनात्मकता, संक्षिप्ता, संगीतात्मकता, अलंकारिकता थ्वय्‌कःया म्येया शैलीगत विशेषता जूगु दु । आःतक स्यूगुलिइ करुणामय, लोकनाथ, लोकेश्वर, मत्सेन्द्रनाथ नामं प्रख्यातम्ह बुंगद्यःया रुप गुणया खँ दुथ्याकाः चिनातःगु स्तुति म्ये ‘ओकार सुमरण ओम लोकनाथ’ हे लोकेश्वरया सगुण भक्तिया न्हापांगु स्तुति म्ये जूगु दु ।

राष्ट्रिय अभिलेखालयय् च्वंगु श्रीनिवास मल्लया दशअवतार नाटक धाःसा पूमवं । केवल नेपालभाषां मत्स्य अवतार, बाराह अवतार, पर्शुराम अवतार जकया चित्रण दु, मेगु अवतारया बारे धाःसा मैथिली भाषं च्वयातःगु दु । तर आशा सफूकुथिइ च्वंगु श्रीनिवास मल्लं हे च्वःगु व हे शिर्षकया नाटक धाःसा पूवंक हे नेपालभाषां च्वयातःगु दु । थ्व दशअवतार नाटक पद्यभाषं च्वयातःगु छधाः प्याखं खः । उकिं थ्व सफुलिं श्रीनिवास मल्लया नाटककारया व्यक्तित्व जक मखु कवि व्यक्तित्वयात नं म्हसीके ब्यूगु दु । थ्व दशअवतार नाटक च्वयेगुली निवास मल्लयात भागवत पुराणया नं प्रभाव लाःगु खनेदु ।

सिद्धिनरसिंह मल्लं प्रचलनय् हःगु कातिप्याखंयात न्हापा छवाः जक हुइकेगु यानाच्वंथाय् लिपा जुजु निवास मल्लं थुकी बाथः प्याखं नं तनाः अझ लोकप्रिय जुइके बिल । अप्वः लोकंह्वासेंलि कात्तिप्याखंयात थ्वय्‌कलं निवाः तक हुइकेगु यानादिल ।

जुजु सिद्धिनरसिंह मल्ल यल लाय्कुलिं पिदंम्ह झिंन्हय्गूगु शदीयाम्ह छम्ह शसक्तम्ह कवि तथा नाटकार खः । दँय्दसं ज्याःपुन्ही कुन्हु जुजु सिद्धिनरसिंह मल्लया लुँया सिंहासन नापं थ्वय्‌कलं च्वयादीगु ३१ पु म्ये दुगु कृष्णलिला सम्बन्धी रंगीन पौभाः यलया कृष्ण देगः न्ह्यःने ब्वय्गु चलन थौंतकं दनि । थुपिं ३१ पु म्ये नापं ग्वारा व सिन्हाज्याम्ये नं उकुन्ह अन हे च्वनाः भजन हालेगु याइ । अथेहे यलया लगंख्यलय् नं बुंगद्यःया रथ दतले बुंगद्यःया न्ह्यःने च्वनाः थुपिं (नसंचा दाफा खलः पाखें) म्ये हालेगु याइ । भाजु सिगफ्रेद लिनहार्डजुं पौभालय् च्वंगु थुपिं ३१ पु म्ये नापं उकिया विस्तृत विवरण तयाः The Devine play of Lord Krishna नामं छगू सफू हे पिकयादीगु दु । सिद्धिनरसिंह मल्लया थुपिं पौभालय् च्वंगु ३१ पु म्ये बाहेक मेगु न्यापु म्ये नं कृष्ण देगःया भजन सफुलिइ व यल भिंद्यःया दाफाय् लुयावःगु दु । जुजु सिद्धिनरसिंह मल्लयात नेपालभाषाया जक मखु नेपाःया हे निर्गुण कृष्णभक्ति परम्पराया ज्वःमदुम्ह कवि कथं नालातःगु दु । थ्वय्‌कःया म्येय् ‘भागवत् पुराण’, मैथिली कवि ‘विद्यापति’ व गीत गोविन्दया कवि ‘जयदेव’पिनिगु पदावलीया प्रभाव गाकं लाःगु खनेदु । तर थुपिं म्ये तप्यंक अनुसरण मजुसे भाव जक त्यासा कयाः थःगु हे कथं रचना यानातःगु म्ये खः । थ्वय्‌कःया कृष्णलिला सम्बन्धी काव्यय् रस, गुण, अलंकारयात तत्कालिन काव्यशास्त्रया नियम कथं दुथ्याकातःगु दुसा, काव्यया प्रस्तुतिइ वर्णनात्मक तथा इतिकथात्मक स्वयां नाटकीय प्रस्तुतियात थाय् बियातःगु खनेदु । अथेहे काव्यय् विषयभूमि व संगीत छस्वाः – छधी जुयाः न्ह्यानाच्वनीगु थ्वय्‌कःया काव्यया मेगु विशेषता जूगु दु ।

सिद्धिनरसिंह मल्ल छम्ह कवि जक मखु नेपालभाषाया न्हापांम्ह प्याखं च्वमि नं खः । थ्वय्‌कःया एकादशी व्रत (ने.सं ७५३) नांगु छधाः प्याखं आःतक स्यूगुली नेपालभाषाया न्हापांगु छधाः प्याखं खः । अथेहे थ्वय्‌कलं नेपालभाषा व संस्कृत ल्वाकछ्यानाः कातिप्याखं (ने.सं ७६१ ) नं च्वयावंगु दु । थ्व कात्तीप्याखं दँयदसं ल्हुइकेगु परम्परा थांतकं दनि । यल लाय्कूया कात्तीदबुली कार्तिक महिना ज्वःछि हुइकीगु जूगुलिं थ्व प्याखंया नां कात्तीप्याखं जूवंगु खनेदु । जुजु सिद्धिनरसिंह मल्लया इलय् कार्तिक महिनाय् छवाः जक कात्तीप्याखं हुइकेगु यानावयाच्वंगुली थ्व प्याखं तसकं लोकंह्वासेंलि सिद्धिनरसिंह मल्लया काय् जुजु श्रीनिवास मल्लं थ्व प्याखंयात निवाः तक न्ह्याकेगु यातसा श्रीनिवास मल्लया काय् जुजु योगनरेन्द्र मल्लं कात्तिप्याखनय् बाथः प्याखं आदि लोकप्याखं नं तनाः कात्तिप्याखंयात कार्तिक लच्छितक हुइकेगु यात । २००७ साल तक थ्व कार्तिक प्याखं लच्छितक हुइकेगु यानाच्वंगुली अनंलि निन्हु जक हुइकेगु जुल । लिपा २०३८ सालस कार्तिक नाच प्रवन्ध समिति गठन जुसेंलिं थ्व प्याखं हानं च्यान्हु झिन्हु तक हुइकेगु जुल । थ्व कात्तिप्याखनय् शास्त्रिय विधि कथं कृष्णलिला, महाद्यः कृष्ण युद्ध, उषाहरण, जलशयन, वराह अवतार, नृसिंह अवतार, वस्त्रहरण, दधीलीला आदि क्यनीगु खःसा लोक पक्ष कथं बाथः प्याखं क्यनीगु खः ।

बिलदाता सिंह स्वयम्भू भगवानयात उपास्य देव नालाः नेवाः भाषं स्तुति म्ये चिनावंम्ह नेपालभाषाया न्हापांम्ह ज्ञात कवि खः । थथे न्हापायापिं आपालं कविपिं गथे सिद्धिनरसिंह मल्ल, जगतप्रकाश मल्ल आदिपिंसं श्रीकृष्ण, भगवती, नाटेश्वर, करुणामय आदिपिंत कयाः भक्ति रसं जाःगु म्ये चिनावंगु दुसां भगवान बुद्धयात कयाः म्ये चिनावंगु मदु । कवि बिलदाता सिंहया नां उल्लेख जूगु ‘स्वयम्भु बुद्धम्ह कामना रुपं लोकं केस्य तल आनन्द रुपं’ नांगु स्तुति म्ये हे ज्ञात कविया न्हापांगु बौद्ध म्ये खः । नेपालमण्डलया बौद्धतय् गुंला लच्छियकं गुंलासेवाया नामं थीथी संस्कृत व पालि भाषं च्वयातःगु बौद्ध स्तोत्र अर्थात् तुतः ब्वनाः स्वयम्भू चैत्य नापं थीथी बाहाबहीया चैत्य चाःहिलेगु परम्परा दु । थ्वहे कथं कवि बिलदाता सिंहं संस्कृत भाषं जक ब्वनावयाच्वंगु बौद्ध स्तोत्रया थासय् नेवाः भाषं नं ब्वने जीक संस्कृतया रुपस्तव नांगु बौद्ध स्तोत्रया लिधंसाय् स्वयम्भु वुद्धम्ह कामना रुपं लोकं केस्य तल आनन्द रुपं नांगु स्तोत्र गुंलासेवाया प्रयोजनया नितिं च्वयादीगु खनेदु । कविं मूल रुपस्तव स्तोत्रया छुं वर्णन् खँ व भाव जक लानाः नेपाल उपत्यकाया धार्मिक परम्परायात पाय्‌छि जुइक थ्व स्तोत्र चिनातःगु दु । थुकिया वर्णन् विषय स्वयम्भु भगवानया ध्यान योग्य अवयवया वर्णन् खः । कविं थ्व स्तोत्रय् स्वयम्भु भगवानयात ‘धर्मधातु ब्रम्ह रुप’ आदि धकाः सगुण भक्तिया धाः हायेकुसें तत्कालीन नेपालमण्डलयया बौद्धतय्‌गु बुद्धप्रतिया धार्मिक आस्था ब्वयेगु याःगु दु । थ्व स्तोत्रय् आपालं संस्कृत खँग्वः दुथ्यानाच्वंसां कवि बिलदाता सिंहं मूल रचनाया (रुपस्तव) भाव व वर्ण खँ जक लिधंसा कयाः थःगु हे कथं स्तोत्रया निर्माण यानातःगुलिं थुकिं कृत्रिमताया अनुभूती जुइके मब्यू । भक्तिरस प्रधान काव्यय् दैगु माधुर्य गुणया नापं संगीतात्मकता थ्व काव्यया मेगु विशेषता जूगु दु ।

राजपण्डित मणिकया मेगु नां मणिक वद्र्धन नं खः । थ्वय्‌कः जुजु जयस्थिति मल्लया राज्यकाल (ने.सं ५०२–५०७)पाखेयाम्ह च्वमि खः । थ्वय्‌कलं जुजु जयस्थिति मल्लया मन्त्रीयात ने.सं ५०० चिल्लाथ्व ३ बिहीवारय् नारदस्मृति ग्रन्थया टीका दयेकाब्यूगु खः, गुगु खँ थ्व सफुलिइ उल्लेख जूगु दु । तर राष्ट्रिय अभिलेखालय् लुयावःगु नारदस्मृति ग्रन्थया टीका धाःसा लुन्तभद्रं ल्ह्ययातःगु खः ।थ् व सफू न्यायविकासिनीया नामं शान्तहर्ष वज्राचार्यया सम्पादनय् ने.सं ११०७ स छापा आखलं पिदनेधुंकूगु दु ।

रानी ऋद्धिलक्ष्मी येँया जुजु पार्थिवेन्द्र मल्लया रानी व जुजु भुपालेन्द्र मल्लया मां खः । वय्‌कःया ‘सोव सोव रसिकन समय बसन्त’ नांगु छपु म्ये लुयावःगु दु । काव्यशास्त्रया परम्परागत लँ लिनाः चिनातःगु थुगु म्येय् वसन्त ऋतुया श्रृंगारोद्दीपक वातावरण लुइकथं राधाकृष्णया फागु लिलाया वर्णन यानातःगु दु । नारी सुलभ कोमल भाव माधुर्य गुण व न्यने यइपुगु संगीत ध्वनि थ्व म्येया विशेषता खः ।

रानी कुमुदिनी देवी येँया जुजु जगज्जय मल्लया रानी व जुजु जयप्रकाश मल्लया मां खः । थ्वय्‌कः झिंच्यागूगु शदीया नेपालभाषाया छम्ह प्रभावशाली कवयित्री खः । थ्वय्‌कलं थः भाःत जगज्ज्य मल्ल नाप जानाः श्रृंगार व भक्ति रसं जाःगु म्ये चिनेगुया नापं थम्हं नं अलग्ग हे म्ये चिनावंगु दु ।

थ्वय्‌कःया ‘भवानी छि चरण सदान’ म्ये छपु उल्लेख यायेबहःगु म्ये खः, गुगु म्ये थौंतक नं स्वनिगःया थीथी दाफा भजनय् हालेगु याःनि । थ्व म्येय् कुमुदिनी देवीं संसारया दुःखी मनूया पक्ष लिनाः (थः काय् जयप्रकाश मल्लया पं लिनाः) अमित कपटमय जाल झेलं पिदंगु दुःखं पार यानाब्यु धकाः उपास्य भवानीयाके प्रार्थना यानातःगु दु । नापं थ्व स्तुति म्येय् संसारय् सुं मनू नं अजर अमर मजू, पाप धर्म यानातःगु सम्पत्ति व वैभव नं अस्थिर व निस्सार जुइ धकाः नैतिक बोध यानातःगु दु । भाव गांभीर्य संगीत मधुर्यता रानी कुमुदिनी देवीया म्येया विशेषता जूगु दु । जुजु जयप्रकाश मल्लं थः मांयागु गुण लुमंकाः लिपा च्वःगु थःगु काव्यय् थःत ‘कुमिदिनी सुत’ धकाः थाय्थासय् उल्लेख यानातःगु दु ।

रानी चन्द्रलक्ष्मी यलया जुजु विष्णु मल्लया रानी खः । थ्वय्‌कःया ‘जय जय मछिन्दर नाथ’ नांगु छपु म्ये लुयावःगु दु । थ्व म्येय् थः भाःत जुजु विष्णु मल्लया मनोकामना पुरा यानाबिउ धकाः बुंगद्यःयात प्रार्थना यानातःगु दु । माधुर्य गुण नापं संगीतात्मकता थ्व म्येया विशेषता जूगु दु ।