नेपालभाषाय्‌ व्याकरणया इतिहास थ्यंमथ्यं २०० दँ धया थें पुलां खनेदु । तत्कालीन बौद्ध पण्डित अमृतानन्द वन्देजुं ने.सं. ९५१ य्‌ ‘नेपालभाषा व्याकरण’ च्वयाः व्याकरण च्वयेगु परम्परा न्ह्याकादिल । थ्व सफू नेपालय्‌ रेजिडेन्ट जुयाः वःम्ह ब्रायन हफ्टन हजसनयात नेपालभाषा स्यनेगु नितिं च्वःगु ग्रन्थ खः । थथे अमृतानन्दया व्याकरण पिदंगु थ्यंमथ्यं सच्छिदँ लिपा पुनर्जारणकालय्‌ वयाः तत्कालीन भाषा साहित्यकःमिपिनि दथुइ व्याकरण च्वयेगु छगू कथं लहर हे न्ह्यात । महाकवि सिद्धिदास महाजुं ‘सिद्धिव्याकरण’ धर्मादित्य धर्माचार्यं ‘संक्षिप्त नेपालभाषा व्याकरण’ व सहिद शुक्रराज शास्त्रीं ‘नेपालभाषा व्याकरण’ सफू च्वयादिल । थुपिं व्याकरण मध्ये मुद्रण तथा प्रकाशनया ल्याखं नेपालभाषाया न्हापांगु व्याकरण शुक्रराज शास्त्रीया ‘नेपालभाषा व्याकरण’ (ने.सं १०४८) खः । शुक्रराजं थ्व व्याकरण नेपालभाषायात स्तरीय भाषा दयेकेगु तातुनाः नेपालभाषाया स्वभावयात मनन् यासें येँया भाषिकायात स्तरीय भाषा नालाः च्वःगु व्याकरण खः । शुक्रराज शास्त्रीया व्याकरण पिदंगु झिंस्वदँ लिपा डेनर्माकयाम्ह विद्वान हायन्स जोर्गेन्सनं A Grammar of Classical Newari  (सन् १९४१) नांगु व्याकरणया सफू पिथनादिल । थ्व व्याकरणया सफू अंग्रेजी भाषं च्वयातःगु खयां नं तत्कालीन मेपिं वैयाकरणपिनिगु नितिं नमुना थें जुयाबिल । नेपालभाषाया व्याकरण च्वयेगु क्रमय्‌ खनेदुम्ह मेम्ह च्वमि खः पुष्परत्न ‘सागर’ । थ्वय्‌कलं नेपालभाषाया स्वरूपयात विशेष मनन यासें हाय्‌न्स जोर्गेशनया व्याकरणयात आधार नालाः ‘सुबोध नेपालभाषा व्याकरण’ (ने.सं १०७२) नामं व्याकरणया सफू च्वयादिल ।

वय्कलं थ्व व्याकरण शव्दया लिउनेच्वंगु आखः तंकाः उकिया पलिसा विसर्ग, दीर्घ मच्वसे ‘लः’या ‘लख’, ‘जनी’या ‘जनिख’ हे च्वयेमाः अर्थात् मूल शव्द छु खः व हे च्वयेमाः धयागु सिद्धान्त कथं च्वयातःगु व्याकरण खः । थ्व व्याकरणयात नेपालभाषाया पाठ्क्रमय्‌ नं दुथ्याकातःगुलिं ‘सुवोध नेपालभाषा व्याकरण’या आपालं प्रचार प्रसार जुल । पुष्परत्नया थ्व व्याकरण पिदनाः छुं दँ लिपा पन्नाप्रसाद जोशीया ‘नेपालभाषा शब्द रुपावली’ (ने.सं. १०७१), ज्यानबहादुर नेवाःया ‘संक्षिप्त नेपालभाषा व्याकरण’ (ने.सं. १०८१), हितकरवीर सिंहया ‘पौभाः’ (ने.सं.१०८८), ईस्वरानन्द श्रेष्ठाचार्यया ‘मूलुखा’ (ने.सं. १०९३) आदि व्याकारण सफू पिदन । लिपा ने.सं १११२ य्‌ डा. सुन्दरकृष्ण जोशीया ‘नेपालभाषा भाषावैज्ञानिक व्याकरण’ प्रकाशित जुल । भाषाविज्ञानया सिद्धान्तया आधारय्‌ च्वयातःगु थ्व व्याकरणयात थौंतक पिदंगु नेपालभाषाया व्याकरणमध्ये दकलय्‌ वैज्ञानिक कथं कयातःगु दु । थथेहे व्याकरण सम्बन्धी सफू च्वयेगु सन्दर्भय्‌ अंग्रेजी भाषां च्वयातःगु डा. कमलप्रकाश मल्लया The Newari language A working Outline (ई.सं. १९८५) व डा. तेजरत्न कंसाकारया A Basic Course in Coloquial Newari (सन् १९८४) व नेपालभाषाय्‌ च्वयातःगु नेपालभाषा व भाषाविज्ञान (ने.सं २००२) नांगु सफू न्ह्यथनेबहः जू । अथे हे डा. तुयुबहादुर महर्जनं नेपालभाषा व्याकरण, च्वसा आदि यानाः स्वंगू व्याकरणया सफू पिकयादीगु दु । चित्तधर ‘हृदय’, सूर्यबहादुर पिवा, काशीनाथ तमोट आदिपिंसं नं थःगु भाषाया सम्वर्द्धन, प्रचारप्रसारया निंतिं व्याकरण सम्बन्धी सफूचात पिकयादीगु दु । गथे – चित्तधरया नेपालभाषा गये च्वयेगु (ने.सं १०७२), सत्यमोहन जोशीया शुद्धं च्वयेगु सुत्र (ने.सं १०७८), सूर्यबहादुर पिवाःया नेपालभाषा खः कथं च्वयेगु लँपु (ने.सं १०७६), काशीनाथ तमोटया स्तरीय नेपालभाषा नियमावली (ने.सं ११०३) आदि । अथेहे च्वयेगुली एकरुपता हयाः नेपालभाषायात छगू स्तरीय भाषा दयेकेगु सामूहिक कुतः धर्मोदय पत्रिकाया प्रकाशनं निसें न्ह्याःगु खः । तर थथे थीथी इलय्‌ जूगु कुतःमध्ये च्वसापासां लच्छियंकं न्ह्याकूगु व्याकरण विचार गोष्ठी न्ह्यथनेबहः जू । उगु गोष्ठीइ नेपालभाषा च्वयेगुली एकरुपता हयेगु खँय्‌ विवाद जुयाच्वंगु विषयय्‌ कार्यपत्र प्रस्तुत यायेगु, विचार विमर्श यायेगु ज्या जुल । अन गोष्ठीं निर्णय जूगु खँयात कार्यान्वयन यायेगु नितिं भाजु राजा शाक्यया सम्पादनय्‌ ‘सहलहया सुलचं’ (ने.सं. १११०) नांगु सफू नं पिदन । तर अथे खयां नं उकियात फुकस्यां मानेयानाः च्वःगु धाःसा खनेमदु । थौंतकया दुने नेपालभाषाय्‌ तःधंगु चीधंगु यानाः थ्यंमथ्यं ३० गू ति व्याकरण सम्बन्धी सफू प्रकाशनय्‌ वःगु दु ।

मां तुल्सीमाया व बौ योगेन्द्र प्रकाश मल्लया क्वखं ने.सं. १०५६ कौलागा लक्ष्मीपुजा कुन्हु येँया थाय्मदु त्वालय् कमलप्रकाश मल्लया जन्म जूगु खः । वय्‌कलं विद्यार्थी कालंनिसें हे च्वसा न्ह्याकाः कविता, बाखं, च्वखँ च्वयेगु व भाय् हिलेगु यानादीगु खः । नेपालभाषाय् वय्‌कःया निपु कविता दकलय् न्हापां ने.सं. १०७७ स थौंकन्हे लय्‌पौ ल्याः ६/१ स पिदंगु खः । अथेहे वय्‌कःया क्वसः बाखं ने.सं. १०७८ या धर्मोदय ल्याः ११/१३३ स पिदंगु खः । वय्‌कः कलेजया विद्यार्थीकालय् थःगु छेँय् हे ज्याकू चायेकाः विद्यार्थी साहित्य मण्डल नीस्वनाः उकिया छ्याञ्जे जुयाः इलय् ब्यलय् वय्‌कलं साहित्यिक ज्याझ्वः न्ह्याकादिल । सिर्जनात्मक साहित्य च्वयेगुली च्वसा न्ह्यायेधुंकाः गम्भीरमान मास्के, अच्युतप्रसाद राजभण्डारी, चित्तधर हृदय, प्रेमबहादुर कसाःया प्ररेणां वय्‌कलं थःगु च्वसा समालोचना लेखनपाखे न्ह्याकादिल । वय्‌कःया दकलय् न्हापांगु प्रबन्धात्मक च्वसु कविताया मू ने.सं. १०८१ या ब्याहाँचुलि पत्रिकाया ल्याः १/१ स पिदंगु खः ।

नेपालभाषाय् प्रा.डा. कमलप्रकाश मल्ल वरिष्ठ समालोचक, बुद्धिजीवी, वरिष्ठ शिक्षाविद्, अनुसन्धानविद्, इतिहासकार, विद्वान कथं नांजाः । वय्‌कः नेपालभाषाया जक मखु नेपाःया हे छम्ह तःधंम्ह विद्वान, भाषाविद्, बुद्धजीवि कथं नांजाःम्ह व्यक्तित्व खः । अंग्रेजी विषयलय् एम.ए यानादीम्ह कमलप्रकाश मल्ल कलेजय् नेपालभाषा ब्वंकेगु यानादीपिं न्हापांपिं प्राध्यापकपिं मध्ये छम्ह खः। लिपा कमलप्रकाश मल्लं बेलायतया भ्मष्लदगचनज विश्व विद्यालयं ऋयगतझउयचबचथ mयमभकि या कतथष्कितष्अ बलबथिकष्क, ष्तिभचबचथ बलम ष्लिनगष्कतष्अ बलम तजभष्च उभमबनयनष्अ चभभिखबलअभ विषयय् सन् १९७४ य् विद्यावारिधि यानादिल । विद्यावारिधि उपाधि कयाः नेपाः लिथ्यने धुंकाः वय्‌कः सन् १९७७ य् त्रिभुवन विश्वविद्यालय् शिक्षाध्यक्ष पदय् नियुक्त जुयादीगु खः । वय्‌कलं सन् १९७६ निसें १९९५ या निगू दशकया दुने झिंखुगू थीथी अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलन व सेमिनारय् ब्वति कयाः कार्यपत्र न्ह्यब्वयादीगु खः ।

अंग्रेजी, नेपालभाषा तथा नेपाली स्वंगू भाषाय् नं च्वसा न्ह्याकादीम्ह वय्‌कःया नेपालभाषाय् पिदंगु सफू थथे दु : नेपालया प्राचीन भाषा नेपालभाषा (अनुवाद, ने.सं. १०९७), नेपालभाषा घ्वाना सफूया धलः ने.सं. १०२९–१०९७ (ने.सं. १०९९), सिकंमिया स्वांने (समालोचना, ने.सं. १०९८) पूर्वज लुमंकाः (ने.सं. ११००), नेपालभाषा घ्वाना सफूया धलः, निगूगु ने.सं. १०९८–११०४ (ने.सं. ११०४) आदि । थथेहे वय्‌कःया सिकंमिया स्वांने समालोचना संग्रह दुने दुथ्याःगु थीथी लेखं वय्‌कःया समालोचना पद्धति जक मखु नेपालभाषाया समालोचना साहित्यया इतिहास स्थिति ब्वयाब्यूगु दु । अथेहे नेपालभाषा घ्वाना सफूया धलः न्हापांगु व निगूगुया प्रकाशनं ने.सं. १०२९ निसें ११०४ तक पिदंगु १३०६ गू सफूया धलः पिदंगु दु । थ्व सफू धलखं नेपालभाषाया अध्ययन अनुसन्धान याइपिंत आपालं अःपुकाब्यूगु दु ।

अथेहे डा. कमलप्रकाश मल्लया सम्पादनय् नेपालभाषाया तःगू हे ग्यसुग्यंंगु सफू पिदंगु दु ।वय्‌कलं सम्पादन यानाः पिकयादीगु सफू खः— मूसः (निबन्ध, ने.सं. १०८४), लिसं (कविता मुना– कवि दुर्गालालया कविता, ने.सं. १०८०), नःलि स्वना (ने.सं. १०८७), नःलि कवि छगू विवाद, (ने.सं. १०८७), दि गोपालराज वंशावलि (इतिहासकार धनवज्र बज्राचार्य नापं अंग्रेजी अनुवाद नापं) ई.सं १९८५, अ डिक्सनरी अफ क्लासिकल नेवारी (सन् २०००) आदि । थथे वय्‌कलं सफू सम्पादन यानादीबलय् केवल औपचारिकता पूवंकेत जक सफूया भूमिका च्वयेगु मयासे व सफूया समिक्षात्मक परिचय नापं व सफू सम्बन्धी विधाया इतिहास तकं न्ह्यब्वयेगु वय्‌कःया समालोचनाया विशेषता खः । थ्वहे कथं वय्‌कलं सम्पादन यानादीगु मूसः – निबन्ध संग्रह दुने दुथ्याःगु भूमिकां व सफुलिइ दुथ्याःपिं निबन्धकारपिनिगु समिक्षा जक मखुसे नेपालभाषाया गद्य साहित्यया इतिहास नापं गद्य साहित्यया स्थिति तकं ब्वयेगु याःगु दु । वय्‌कलं सम्पादन यानादीगु मेगु सफू दि गोपालराज वंशावलि सफू नेपाःया प्राचीन इतिहासया अध्ययन अनुसन्धान यायेत ज्वः मदुगु ऐतिहासिक सामग्री खः । थुकिं कमलप्रकाश मल्लया इतिहासकारया व्यक्तित्व बांलाक उलाब्यूगु दु । अथेहे वय्‌कःया तःजिगु छगू योगदान वय्‌कःया मू सम्पादनय् च्वसापासापाखें पिदंगु पुलांगु नेवाः भाय्‌या स्वीछद्वः खँग्वः दुथ्याःगु शव्दकोश A Classical Newari Dictionary खः (थ्व कोश सफूया स्रोतं गुंगू पुलांगु हस्तलिखित ग्रन्थ खः) । थ्व सफूयात जापानया केश्जाम सिम्बन संस्थां च्वसापासायात ई.सं २००१ या निकि एशिया सिरपाः स्वरुप ख्वीगू लाख येन (नीन्याद्वः डलर) ६ जून २००१ स टोकियोय् लःल्हाःगु खः ।

डा. कमलप्रकाश मल्लया नेपालभाषा व नेपाल सम्बन्धी अंग्रेजी भाषं नं तःगू सफू पिदंगु दु । गथे – नेवारी ल्यांग्वेज अ वर्किङ आउटलाइन, क्लासिकल नेपाल लिटचरेर : अ स्केच, काठमाडौं एयर काठमाडौं, नेपाल पर्सपोक्टिभ अन कनटिन्यूटि एण्ड चेञ्ज, इंग्लिस इन नेपालिज एजुकेशन, द फस्ट नेशनल कन्फरेन्स अफ कलेज टिचर अफ इंग्लिस आदि । अथेहे थीथी अंग्रेजी भाषाया जर्नलय् नं वय्‌कःया तःपु हे अनुसन्धानमूलक लेख पिदंगु दु । थुपिं सफू तथा लेख रचनाया प्रकाशनं विदेशय् नेपाःया इतिहास, नेपालभाषा साहित्य, नेपाःया शिक्षायाबारे सम्प्रेषण जूगु दु । नेपाली भाषाया थीथी पत्रिकाय् नं २५ पुं मयाक वय्‌कःया शोधमूलक च्वसु पिदंगु दुसा राष्ट्रिय अन्तराष्ट्रिय थीथी गोष्ठीइ ब्वति कयाः तःपु हे ग्यसुग्यंगु नेपाः व नेपालभाषाया जः ह्वलीगु कार्यपत्र प्रस्तुत यानादीगु दु ।

अध्ययनशील चिन्तनशील व्यक्तित्व कमलप्रकाश मल्लं अध्ययन तथा शिक्षण सेवाया झ्वलय् तःगू पदक व विभुषण प्राप्त यानादीगु दु । गथे— महेन्द्र विद्याभूषण, शुभराज्याभिषेक पदक, गोरखा दक्षिणबाहु तृतिय व चौथौं, त्रिशक्तिपट्ट – तृतिय, The Toyota Foundation intelligent Grants आदि । थ्व संसारय् सदां सुं नं च्वनेमदु धयातःथें विद्वान कमलप्रकाश मल्लं नं ने.सं ११३९ य् थःगु नश्वर देह त्वःतादिल ।