जुजु महिेन्द्र मल्लयात नेपालभाषाया न्हापांम्ह कविया रुपय् कयातःगु दु । आःतकया अनुसन्धान कथं ल्हाकम्ह महिन्द्र मल्ल उल्लेख जूगु थ्वयकःया कपतिया माया केङा हे रामा व मेगु मदु जितः छि शरण वया नांगु निपु म्ये लुयावःगु दु । खय्तला मल्लकालीन नेपाःया इतिहासय् महिन्द्र मल्ल नां दुपिं निम्ह जुजु खनेदु । छम्ह झिंखुगूगु शदीयाम्ह महेन्द्र मल्ल जुलसा मेम्ह झिंन्हय्गूगु शदीयाम्ह अर्थात् यलया जुजु योगनरेन्द्र मल्लया काय् खः । तर इतिहास कथं योगनरेन्द्र मल्लया काय् महेन्द्र मल्ल यलय् ८२९—८३५ तक शासन यानाः झिंस्वदँया उमेरय् सीगु खः । म्येय् अभिव्यक्त भाव, गाम्भिर्य शैलीया उत्कृष्टताया आधारं ‘कपति माया केङा’ व ‘मेव मदु जितः छि शरण’ म्येया रचयिता ने.सं ६८०—६९४ या महेन्द्र मल्ल हे धयागु सीदु । झिंस्वदँ जक दुम्ह मचां थुलि दार्शनिक म्ये च्वयेमफैगु खनेदुसा जुजु योगनरेन्द्र मल्लया काय्या कवि व्यक्तित्वया बारेय् गनं नं चर्चा यानातःगु लुयावःगु मदुनि । जुजु महिन्द्र मल्लं थःगु न्हापांगु म्ये ‘कपतिया माया केङा हे रामा’ य् श्रीकृष्ण भगवानयात उपास्यदेव कथं नालाः थःत भगवानया दास्य कथं न्ह्यब्वयाः आत्मनिवेदन यानातःगु दु । अथेहे ‘मेगु मदु जितः छि शरण’ म्येय् नं थःत दासी व उपास्यदेव श्रीकृष्णयात स्वामिकथं सम्वोधन यानाः आत्मआलोचनाया नापं थःगु अन्तर बेदना प्वंकातःगु दु । कविया नुगःव्यथा पिब्वइ कथंयागु संगीत ध्वनीया प्रयोग जुयाच्वंगु दु । थुकथं थुपिं निपुं म्यें झिंखुगूगु शदीइ हे नेपालभाषाया काव्यय भाव अभिव्यक्तिइ प्रौढता दयेधुंकूगु क्यं ।