बौ डा. जनकलाल वैद्य व मां विष्णुदेवी वैद्यया कोखं ने.सं. १०८१ बछलागा ३ कुन्हु यलया महालक्ष्मी, थसिख्यलय् च्वखँ च्वमि भाजु योगेश्वर वैद्य बूगु खः । चिकित्साशास्त्र ब्वनादीम्ह खःसां वय्कः थःगु मांभाय् नेपालभाषा साहित्यय् नुगः क्वसाःम्ह खः । डा. वैद्यं इलय् ब्यलय् थःगु ग्यसुग्यंगु च्वसु नेपालभाषाया थीथी पत्रिकाय् पिथनाः मांभाय्या सेवा यानादीगु दु । वय्कलं दकलय् न्हापां ने.सं. ११०० य् कुलां ५ पत्रिकाय् झूल च्वखँ पिथनाः थःगु साहित्यिक यात्रा न्ह्याकादीगु खः । ने. सं. ११०९ य् ध्याचःगु लँय् च्वखँ मुना सफूपाखें श्रेष्ठ सिरपाः त्याकादीम्ह डा. वैद्य व इलय्याम्ह छम्ह न्हू प्रतिभाशाली च्वखँ च्वमि खः । नेपालभाषा साहित्यया सेवा यायेगु झ्वलय् खेलुइताः दँपौ (ने.सं. ११०००), मतजः (च्वखँ मुना ने.सं. ११०१) आदिया सम्पादन यानादीम्ह भाजु वैद्यं भारतया न्हू बाखं मुना (ने. से. १११२) वँय् बुराया न्हि सफू (ने.सं. १११३) आदि सफूया अनुवाद नं यानादीगु दु । थौंया समाज, थौंया परिवेश प्रति गाक्कं असन्तोष, विद्रोह प्वंकादीम्ह वैद्यजुया च्वखँय् शोषण न्हंकाछ्वयेगु, मनूतय्गु मानसिकता भिंकाः ई कथं न्ह्यज्यां वनेगु प्रगतिशील सन्देश दु ।