भाजु स्नेह साय्‌मिया जन्म बि.सं.२०१६ माघ १ गते बौ पूर्णबहादुर मानन्धर व मां पूर्णदेवी मानन्धरया कोखं येँ जिल्लाया नैकापय् जूगु खः । स्नेह साय्‌मि वय्‌कःया साहित्यिक नां खःसा वय्‌कःया छेँया नां रामकृष्ण मानन्धर खः । बि.सं.२०३१ साल निसें कविता ख्यलय् च्वसा न्ह्याकाच्वनादीम्ह भाजु स्नेह साय्‌मि साहित्य, संस्कृति व कला क्षेत्रय् समर्पित निगू संस्था पारिजात स्मृति केन्द्र व रातोघर हिमालय फाउण्डेसन नेपालया नायः खः । खस् नेपाली भाय् व नेपालभाषाय् वय्‌कलं कविता व चिबाखं च्वयाः वैच्वनादीगु दु । वय्‌कलं नेपालभाषां स्नेह साय्‌मिया चिबाखं (ने.सं ११४२) नांगु सफू पिकयादीगु दुसा खस् नेपाली भाषाय् वय्‌कःया प्यंगू सफू पिदने धुंकूगु दु । अंग्रेजी भाषं भाय्‌हिलाः पिदंगु ‘Bridges and Walls’ वय्‌कःया बय्‌बय् जूगु छगू कविता संग्रह खः । अथेहे वय्‌कलं नेपाल प्रज्ञाप्रतिष्ठानं पिकाःगु नेपालभाषा व नेपाली भाषा नितां दुथ्याकातःगु नेपालभाषाया समकालिन कविता (वि.सं २०७९) नांगु सफूया अनुवाद व सम्पादन यानादीगु दु ।

भाजु स्नेह साय्‌मि विभेदया विरुद्ध सः थ्वयेका वैच्वनादीम्ह छम्ह स्यल्लाःम्ह च्वमि खः । राजनैतिक, आर्थिक, सांस्कृतिक, सामाजिक विभेद जक मखु छगू जातं मेगु जातयात याइगु विभेद, मिसा मिजंया दथुया लैंगिक विभेद, काय् म्ह्याय्‌या दथुइ मां–अबुं याइगु विभेद आदि वय्‌कःया चिबाखंया बिषय जुयाच्वनीसा कविताय् समसामयिक विसंगतियात वय्‌कलं स्याचुक प्रहार यानादी ।

भाजु स्वयम्भुधर तुलाधरया जन्म ने.सं १०६५ तछलाथ्व सप्तमी कुन्हु मां जोगलानी तुलाधर व अबु हिरण्यधरया कोखं ङेत तुंछेँया धर कुलय् जूगु खः । एस.एल.सी.या परीक्षाय् बोर्ड १० जुइत ताःलाःम्ह प्रतिभाशाली विद्यार्थी भाजु स्वयम्भुधर तुलाधरं मस्को विश्वविद्यालयं आरकिटेक्चर इञ्जियरिङ विषयय् स्नातकोत्तर डिग्री हासिल यानादीगु दु । थःगु स्कूल जीवनं निसें थःगु मां भाय्, थुकिया साहित्य संस्कृति व परम्पराप्रति नुगः क्वसाःम्ह भाजु स्वयम्भुधरं थःगु विद्यार्थी जीवनय् अन्तर हाइस्कुल, अन्तर कलेजय् जुइगु थीथी ज्याझ्वःया व्यवस्थापन यायेगु व थीथी धेंधेंबल्लाः कासाय् ब्वति कायेगु ज्या निरन्तर रुपं यानावयादीगु जुल । थज्याःगु हे लगाव वय्‌कःयाके थौंतकं ल्यनाच्वंगु जुल ।

लजगाःया क्रमय् वय्‌कःया अतिकं महत्वपूर्ण ज्या धयागु नेपाल सरकार व जर्मन प्रोजेक्टया ग्वसालय् ख्वपया दत्तात्रय देगःया जिर्णोद्धारया ज्या सहभागिता खः । थनं निसें वय्‌कःया नेवाः कला, बौद्धधर्म, नखः चखः, नेवाः म्येँ संगीत आदिप्रतिया अनुसन्धानमूलक क्रियाकलाप सीदयेक न्ह्यात । थज्याःगु विषय सम्बन्धी अनुसन्धानमूलक च्वसु अंग्रेजीया नापं नेपालभाषं थीथी राष्ट्रिय अन्तर्राष्ट्रिय जर्नलय् नं पिदन । थथे पिदंगु छुं च्वसु खः —

– Ancient City of Kaplivastu Revisited, Triratna, Heritage, Governance and Equity, Agam Prakashan, Delhi. 2003

– Dhando Chaitya & Chârumati, The Daughter of Ashoka The Great, Krisnayan: A Peep into the Past, Dr K.D. Banerjee Commemorative Volume, Sanctum Books, India. 2004

– Marker Stone and Two Limestone Concrete Pieces of Maya Devi Temple in Lumbini- Recent Research in Archaeology, History and Culture- Festschrift to Prof. K.V. Raman, Agam Prakashan, Delhi. 2010

– Worship of Hariti Ajima in Kathmandu- An Ethnographic Account, Pura-Jagat, Indian Archeology History and Culture, Bharatiya Kala Prakashan Delhi 2012 etc.

अथेहे थौंकन्हे नं वय्‌कलं अन्तराष्ट्रिय ख्यलय् दर्ता जूगु ‘The Newarland’ नांगु लय्‌पतिइ नियमित रुपं थीथी विषयय् अनुसन्धानमूलक च्वसु च्वयाः नेपालभाषा साहित्य व नेवाः संस्कृतिया प्रवद्र्धनया ज्याय् निरन्तरता बियाच्वनादीगु दु ।

च्वयेगु जक मखु थःगु शीपयात छ्यलेकथं आशा सफूकुथिया छेँया नक्सा नं वय्‌कलं दयेकादीगु खः । वय्‌कलं दयेकादीगु आर्किटेक्चर डिजाइनकथं नेवाः शैलीं आशा सफूकुथिया छेँ निर्माण जूगु दु ।अथे हे नेवाः सम्पदा संस्कृति राष्ट्रिय अन्तराष्ट्रिय ख्यलय् प्रचार प्रसार व प्रवद्र्धन यायेगु झ्वलय् भाजु स्वयम्भुधर तुलाधरं हलिं नेवाः दबूया दांभरिं जुया सन् २०११—२०१५ प्यदँतक व उपाध्यक्ष जुयाः सन् २०१५—२०१७ निदँ तक ज्या यानादीगु दु । थुपिं ज्या बाहेक नं वय्‌कलं प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्षरुपं थीथी संस्था गथे— मिसा साहित्यकार मुना, कविताया लाय्‌कू, नेपालभाषा टाइम्स पत्रिका आदियात नं थम्हं फुगुचाःगु ग्वाहालि याना वयाच्वनादीगु दु ।

भाषा जवाः स्वयम्भुलाल श्रेष्ठया जन्म मां लक्ष्मीमाया श्रेष्ठ व अबु ईश्वरीलाल श्रेष्ठया कोखं यलया तापाहिटीइ ने.सं १०५१ य् जूगु खः । थःगु मांभाय्‌यात माया जक मखु अति गौरव तायेकादीम्ह स्वयम्भुलाल श्रेष्ठ आधुनिक नेपालभाषाया छगः थां खः । नेपालभाषा व नेपाली भाषां नितां भाषं च्वसा न्ह्याकादीम्ह स्वयम्भुलाल श्रेष्ठया नेपालभाषाय् न्हापां पिदंगु च्वसु तत्कालिन धर्मोदय (१६ः ने.सं १०६९) पत्रिकाय् पिदंगु श्रम व उद्योग नांगु निबन्ध खः । नेपालभाषां कविता, बाखं, छधाःप्याखं, अनुवाद तथा अनुसन्धानमूल निबन्ध च्वयादीम्ह थ्वय्‌कःया पिदंगु सफू खः— झीजि (ने.सं. १०८८), मांभाय् (ने.सं. १०९१), क्वाःघासा (ने.सं ११०३), स्वयम्भुलाल श्रेष्ठया ल्यया च्वखँ (ने.सं. ११०६) खः ।

अथेहे थ्वय्‌कलं इतिहासकार बाबुराम आर्चायं च्वयादीगु नेवाः, नेवाःभाय् व संस्कृति (अनुवाद, ने.सं ११०३) नांगु चर्चित च्वसुयात नेपालभाषां अनुवाद याना नं पिकयादीगु दु । थथे नेपालभाषा साहित्यया विविध ख्यलय् च्वसा न्ह्याकादीसां स्वयम्भुलाल श्रेष्ठयात अनुसन्धानमूल निबन्ध च्वइम्ह च्वमि कथं म्हसीकेगु याः । थुकिया दसि वयकःया झीजि निबन्ध संग्रहय् दुथ्याःगु निबन्धत खः । वय्‌कःया निबन्ध विशेष यानाः नेवा जाति, नेपालभाषा व नेवाः संस्कृति सम्बन्धी जूगु दु । अथेहे स्वयम्भुलाल श्रेष्ठं बाल साहित्य विकास यायेगु मनंतुनाः मचा नांगु लय्‌पौया नं सम्पादन यानादीगु दु ।

स्वयम्भुलाल श्रेष्ठ नेपालभाषाया निंतिं तन मन तथा धन बियाः सेवा यानादीम्ह छम्ह मातृभाषा अनुरागी खः । तत्कालिन धर्मोदय पत्रिकाय् पिदंगु भाजु रत्नध्वज जोशीयागु भाषाया सिनाज्या नांगु च्वसुं प्रभावित जुयाः स्वयम्भुलाल श्रेष्ठं छछाः नया छछाः थयाःसां थः म्वातले सिरपाः म्वाका तयेगु दृढ प्रतिज्ञा याना थःगु जन्मन्हि ने.सं १०७३ थिंलाथ्व पारु कुन्हु श्रेष्ठ सिरपाः स्वनादिल । नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् न्हून्हूपिं च्वमिपिंत हःपाः बियाः न्हून्हूगु सफू पिथनाः नेपालभाषा साहित्य धुकू तःधंकेगु हे थ्व सिरपाःया तातुना खः ।

थ्व नेपालभाषाय् जक मखु नेपालय् हे व्यक्तिगत स्तरं नीस्वंगु दकलय् न्हापांगु दकलय् तःजिगु सिरपाः खः । प्रतिष्ठाया दृष्टिकोणं तसकं हे च्वन्ह्याःगु थ्व सिरपाः नीस्वंसांनिसें नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् प्रतिस्पर्धाया वातावरण खनेदत । न्हून्हूपिं च्वमित थुकिया हःपालं पिलूवल । श्रेष्ठ सिरपाःया नापं

थ्वय्‌कलं श्रेष्ठ प्रकाशन धकाः स्वनाः थःगु नापं तःम्ह नेपालभाषाया च्वमिपिनिगु सफू पिकयादीगु दु । स्वयम्भुलाल श्रेष्ठं श्रेष्ठ सिरपाः व श्रेष्ठ प्रकाशन जक स्वनादीगु मखुसे च्वसापासाया अध्यक्ष जुयाः च्वसापासाया थीथी ज्या न्ह्याकेत नं आर्थिक ग्वाहालि यानादीगु दु ।अथेहे थ्वय्‌कः छम्ह समाजसेवी नं खः ।थ्वय्‌कः नेपाल रेडक्रस सोसाइटी झापाया अध्यक्ष जुयाः समाजसेवाया ख्यलय् नं आपालं ज्या यानादीगु दु । थुकथं थ्वय्‌कःया योगदानयात कदर यानाः च्वसापासां भाषाजवाः (ने.सं १०८३), लौकौल पुरस्कार समितिं लाकौल सिरपाः लःल्हाःगु दु । थथे थःगु मांभाय् नापं समाजया सेवा यायां ने.सं ११०७ पोहेला पुन्हि कुन्हु थ्वय्‌कलं थःगु नश्वर देह तोतादिल ।

पुराण खँग्वः वेदया पर्यायकथं, वेदया ब्याख्याया रुपय् छ्यलीगुलिं बौद्ध साहित्यिक सफुलिइ पुराण खँग्वः मदु । बौद्धतय्‌सं छ्यलीगु खँग्वः मखु । अथेखःसां थीथी ई परिस्थितिया हुनिं हिन्दू साहित्यपाखें बौद्धसाहित्यय् पुराण खँग्वः दुहां वःगु खनेदु ।

स्वयम्भू पुराण बौद्ध साहित्य खः । नेपाःगाःया नेवाःबौद्ध पुचलय् तसकं नांदंगु बौद्धसफू नवग्रन्थ पंचरक्षा थें हे स्वयम्भू पुराण नं खः । स्वयम्भू पुराणया न्हापांगु नां स्वयम्भूचैत्यभट्टारकोद्देश खः । लिपा थुगु सफूया नां गोश्रृंगपर्वत स्वयम्भूचैत्यभट्टारकोद्देश धकाः तःवंगु खः । उकिया हे विषयवस्तु न्ह्यथनातःगु स्वयम्भू उत्पत्तिकथा धायेगु यात (शाक्य, ११२१, पृ.३) । नेपालय् महायानी बुद्धधर्मया विकास जुइधुंकाः स्वयम्भूचैत्यया महिमा ब्वयाः च्वयातःगु नेपाःगाःया नेवाःबौद्धतय्‌गु मौलिक सफू स्वयम्भू पुराण खः । स्वयम्भू चैत्यया महिमा कनेगु हे थुगु सफूया मू आज्जु खः । भाषाया ल्याखं दकलय् न्हापां संस्कृतभाषां प्रचलित लिपिं च्वयेधुंकाः मेमेगु भासं नं ल्ह्यल । ल्ह्यःपिंसं नं गथे खः अथे मल्ह्यःसे विषयवस्तु तनेगु व सफूया नां थःत ज्याछिंक तःगु खनेदु । स्वयम्भू पुराण च्वयेन्ह्यः केवल स्वयम्भू चैत्ययात जक हे वर्णन यानाः च्वयातःगु अनुमान जू । स्वयम्भू पुराण सफुलिइ नेपाःया भूगोल, पर्यावरण, इतिहास, संस्कृति, घटनावली, जातक बाखं दुथ्याकातःगु दु । नेपाःगाःया नेवाःबौद्धतय्‌गु सांस्कृतिक केन्द्र स्वयम्भूचैत्यया वर्णननापं थेरवादी, महायानी, वज्रयानी बुद्धधर्मया संगम (ह्वंगः)कथं न्ह्यब्वयातःगु दु । नेवाःबौद्ध पुचलं स्वयम्भू पुराणयात नेपाःया संस्कृतिया लिधंसा सफूकथं नालातःगु दु । गृहस्थतय्‌त आदिकर्मिक बोधिसत्वया सिद्धान्तय् धर्म अभ्यासया लागि च्वःगु क्वातुगु नमूनाकथं कयातःगु दु (शाक्य, १०२१, पृ.२५) । स्वयम्भूपुराण ग्रन्थ सुनां गबले, छु नामं ? न्हापालाक च्वल धैगु आःतक लुयावःगु मदुनि । थुकी हिन्दू द्यःयात नं थाय् बियातःगु दु । थुगु सफुलिं नेपाःगाःया नेवाःबुद्धधर्मया म्हसीका ब्वयाब्यूगु दुसा नेवाःबौद्धतय्‌गु धर्मया दस्तावेजया रुपय् पिब्वगु दु । नेपाःगालय् आःतक लुयावःगु ल्हातं च्वयातःगु प्रमाणित सफूया क्वचागु अध्याय स्वयम्भूधर्मधातु समुत्पत्ति निदानकथा, स्वयम्भूत्पति कथाया, स्वयंभूत्पतिसमुद्देश, श्री स्वयम्भू भट्टारकोद्देश न्ह्यथनातःगु दु (शाक्य, वज्राचार्य, ११२१, पृ. २४, ५३, ८२, १३०) । विषयया ल्याखं नं वैदिक परम्परापाखें वःगु ग्रन्थ मखु । न त हिन्दूधर्मनाप हे थुकिया स्वापू दु । न त पंचलक्षण हे दु । मूलतः स्वयम्भू पुराण महायानी बौद्ध सम्प्रदायपाखें जन्म ब्यूगु नेपाःया मौलिकग्रन्थ खः । स्वयम्भू पुराणं बोधिसत्वपिनिगु महिमा कनाच्वंगु दु । नेपाःया मौलिक बुद्धधर्म धैगु हे बोधिसत्व सम्प्रदाय खः। स्वयम्भू पुराणय् पुराण खँग्वः बौद्धमार्गीतय्‌गुपाखें हे सुरक्षाया लागि उपायकथं जूवंगु खः । बुद्धधर्मयात सुरक्षा यानाः तयेत म्वायेगु रणनीति वा समन्वय नीति दयेकूगु खनेदु । बौद्धमार्गीतय्‌गु थःगु हे पहःयागु धर्म म्वाकाः तयेगु छगू उपायकौशल खनेदु (शाक्य, वज्राचार्य ११२१, पृ.२४, २५) । थुज्वःगु ग्रन्थया ढाँचा नेपाःगालं हे विकास जूगु खनेदु । थ्व नेपाःगाःया चीधंगु परम्पराया तःधंगु साहित्यिक अभिलेख खः । थुकी पुलांगु बौद्धजातक अवदानसाहित्य अर्थात् महायानी वज्रयानी उपदेश बीगु पहः दुथ्यानाच्वंगु दु ।

स्वयम्भू पुराणया च्वमि नेपाःगाःया संस्कृति, भूगोलनाप तसकं लिक्क लाःम्ह महायानी वज्रयानीया विषयय् तसकं थूम्ह खः धैगुली शंका यायेगु थाय् मदु । वज्रयानी सिद्धान्तकथं च्वयातःगुलिं तन्त्रया विकास जुइधुंकाः जक च्वःगु धैगु सीदु । स्वयम्भू पुराण नां तयाः च्वयातःगु आःतक लुयावःगु तिथिमिति दुगु ल्याखं नाग मुनि रस (नेसं ६७८) धकाः न्ह्यथनातःगु दु । उगु हे सफूयात ने.सं. ९३४ आषाढकृष्ण पंचमीकुन्हु रुद्रवर्ण महाविहारया रामानन्दं ल्ह्यःगु धकाः पुष्पिका वाक्यय् न्ह्यथनातःगु दु । पुष्पिका वाक्यया क्वय् छन्दोबद्ध यानाः सफू क्वचाय्काः रामानन्द पुस्तक जुरो धकाः न्ह्यथनातःगु दु ।

पुलांगुली पुराण खँग्वः न्ह्यथनातःगु मदु । उकिं स्वयम्भू पुराणसिबें न्ह्यःया नां स्वयम्भू भट्टारकोद्देश, स्वयम्भू उत्पत्ति कथा, स्वयंभूत्पतिसमुद्देश, स्वयम्भू निदानकथा सूत्र जुइफु ।

नेवाः समाजय् स्वस्थानी बाखंयात गोमय्‌जुया बाखं नं धायेगु याः । थ्व स्वस्थानी परमेश्वरीया व्रतकथा नेपालमण्डलय् ब्वलंगु मौलिक बाखं खः । ने.सं ७२३ स नेपालभाषां रचना यानातःगु स्वस्थानी व्रतकथा राष्ट्रिय अभिलेखालय् लगत नं. ३८२या धलखय् दुथ्यानाच्वंगु दु । थ्व बाखं दक्वसिवय् न्हापां ने.सं ६९३ फाल्गुनय् सुं पण्डितं संस्कृत भाषं च्वःगु खनेदु । थुकियात राम सुवालं थनया धर्म संस्कृतियात ल्वयेक थःगु हे कथं ने.सं ७२३ माध शुक्ल श्रीपञ्चमी कुन्हु नेपालभाषाय् हीकल । अनंलि थ्व पालमण्डलय् न्यनावन व उगु ई कथं थुकी मेमेगु नं उपबाखंत तनाः तःधंका यंकल । थ्व स्वस्थानी व्रतकथा थौंकन्हय् उपपुराणकथं तःधने धुंकूगु दु । थुकी प्यंगू श्रृंखला दु— श्रृष्टि क्रम श्रृंखला, महादेवी सती श्रृंखला, शिव–पार्वती श्रृंखला, गोमा–नवराज श्रृंखला । थुपिं मध्ये गोमा–नवराजया बाखं जक मूल स्वस्थानी बाखं खः । मेगु लिपा लिपा लिंगपुराण, स्कन्दपुराण आदि पाखें त्यासा कयाः तःधंकेगु याःगु खः । थ्वहे कथं छु छु पुराणं बाखं त्यासा काल, स्वस्थानीयात नं उगु उगु हे पुराणया बाखं धायेगु चलन जुयावल । राष्ट्रिय अभिलेखालय् लगत नं.— ३८२ स लानाच्वंगु नेपालभाषाया न्हापांगु मूल स्वस्थानी (ने.सं ७२३) ३२ पौ जक दुगु खःसा लिपा वनाः ने.सं १०४० थ्यंकाः ४५८ पौतक दुगु स्वस्थानी नं खनेदत । अथे हे मूल बाखनय् नं थनया जनजीवनयात पाय्‌छि जुइक हीकेगुया नापं आपालं स्थानीयकरण यानाः स्वस्थानी बाखंप्रति श्रद्धा आस्था देजायेकेगुया नापं आकर्षित यायेगु ज्या जूवन । । अथेहे भाजु काशीनाथ तमोटया धापू कथं स्वस्थानी विषयस विद्यावारीधि याःम्ह मय्‌जु लिण्डा इल्टिसं थःगु शोध प्रवन्धय् नेपालभाषाया बौद्ध स्वस्थानीया छपौ किपा दसु बियादीगु दु, गुकी केन्द्रीय चरित्र शाक्यमुनि बुद्ध व स्वस्थानी महामायायात दयेकूगु दु । थज्याःगु बौद्ध स्वस्थानी सफू येँया सप्तमुनि वज्राचार्यथाय् दुगु खः गुगु ने.सं ९५१ पाखे च्वःगु खः ।

स्वस्थानी ब्रतकथा नेपालभाषाया प्राचीन बाखं मध्ये तसकं लोकंह्वाःगु दकलय् अप्वः संस्करण पिदंगु प्राचीन धार्मिक ग्रन्थ जक मजुसे छगू अलग्ग हे उद्देश्यं प्रेरितगु बाखं नं खः । खय्‌त ला स्वस्थानी ब्रतकथा मेमेगु धार्मिक बाखं थें शैब धर्मय् आधारित शिवया महिमा ब्वयाःतःगु धार्मिक आस्थां प्रभावित बाखं खः तर अथे खया नं स्वदेश प्रेमया भावना अभिप्रेरित यायेगु कुतः थ्व बाखनय् जूगु दु गुगु मेमेगु धार्मिक बाखं स्वयां पाःगु दु । थनया भौगोलिक सामाजिक सांस्कृतिक परिवेशय् रचना यानातःगु तत्कालिन पुरोहितबादं छुं कथं मुक्त जुयाः थःपिंसं हे कने जिउगु न्यंके जिउगु थ्व बाखंया मेगु विशेषता खः । पोहेलाथ्व पुन्हिनिसें सिल्लाथ्व पुन्हि तक लच्छियंकं छेँय् छेँय् थौंतक नं थ्व स्वस्थानी बाखं कनेगु न्यनेगु यानावयाच्वंगु दु । बाखनय् न्ह्यब्वयातःगु शालीनदीयात पवित्र तीर्थ भाःपा व्रतालुपिसं माघ लच्छियंकं थ्व हे तीर्थय् म्वःल्हुइगु, धलं दनेगु यानावयाच्वंगु दु । थुकथं स्वस्थानी ब्रतकथा स्वदेश प्रेम, स्वजातिया भावना, स्वधर्म प्रति स्रद्धा देजाःगु ‘जननी जन्मभूमिश्च स्वर्गादपिया गरियसी’या मन्त्र समाहित जूगु नेपालभाषाया छगू विस्कंगु ग्रन्थ जूवःगु दु ।

स्वामि अभयानन्द (ने.सं. ९२४–९८३) अभयानन्द विभाषी पुचलं पिदंम्ह नेपालभाषाया दकलय् न्हापांम्ह सन्त परम्परायाम्ह कवि खः । अभयानन्द प्रधानमन्त्री भीमसेन थापाया (ने.सं. ९२४–९५९) चीधिकम्ह किजा रणवीर थापा स्वामि जुइधुंकाःया नां खः । तत्कालीन नेपाःया राजनैतिक घटनां विरक्त जुयाः स्वामि जुयादीम्ह थ्वय्‌कलं नेपालभाषा म्ये चिनेगु ज्या नं ‘स्वामि’ जुइधुंकाः हे जक यानादीगु खः । थ्वय्‌कःया नेपालभाषाय् गुपु म्ये लूगु दु । वेदान्त दर्शनपाखे धेचूम्ह स्वामि अभयानन्दया अप्वः म्येय् सन्त उपदेशात्मक प्रवृत्तिं थाय् काःगु दु अथे खयां नं आत्मपरकताया नापं जीवनवादी सुधारवादी भावनां जाःगु म्येँ नं थ्वय्‌कलं चिनादीगु दु । गृहस्थ जीवन हनाः नं मनूतय्‌सं ब्रम्हाया अनुग्रह प्राप्त यायेफु, इलय् हे झी सचेत जुयाः पुण्य कर्म यायेमाः, थम्हं यानागु भूलयात हानं लिसा काये मज्यू धयागु अभयानन्दया म्येया सार खः । थुकथं वेदान्त दर्शनयात नं सरल भाषां ध्याथुइकादीम्ह कवि अभयानन्द खः । थ्वय्‌कःया प्रभाव लिपायापिं कवितय्‌त नं सिइदयेक लाःगु खनेदु । मायान केनकाव तल है जगत, हानं थथिं ज्याःगु जन्म काये दइमखु रे आदि थ्वय्‌कःया तसक लोकंह्वाःगु म्ये खः । थ्वय्‌कःया म्येँ लगं, ओमबहाःया दाफा भजनय् अप्वः हालेगु याः ।