दापाबाजं

दापाबाजं

खिं, ताः, बभू, प्वंगा, शंख (थाय्‌स्वयाः), मेमेगु गुहालि बाजं

धिमय्

धिमय्, कँय्‌पु/भुस्याः/छुस्याः, प्वंगा (थाय् स्वयाः)

प्वंगा

म्हुतुं पुयाः न्यायेकेगु बाजा । सालुगु सिजः पाता ग्वः मुंकाः दयेकी । च्वकापाखे तपु यानाः म्वाय्‌लि थें फ्वः वयेकातइ । फ्वःया क्वसं सिजः पातायागु तुल्सिहः बां वःगु स्वहः चिनाः यखाना तइ । मेखे म्हुतु दिकाः पुइ छिंक फ्वःचा पिकया तइ । स्वकुति हाकः जुइ । स्वत्वाः यानाः छुतय् याये जीकातइ । बुत्ता तयाः छाय्‌पियातइ । कथि छपु पासा तयाः दथुइ छ्वासुक चिनातइ । प्वंगा पुइबलय् छपा ल्हातिं कथि ज्वनाः प्वंगायात भर बियाः धिमेया बोलय् पुइगु याइ ।

प्वंगा

प्वंगा नं सिजःपाताया म्हुतुं पुइगु बाजं खः । थ्व बाजं काहा व पँय्‌ताः स्वयां चिपु व चीहाकः (१–१.५ मितर हाकः) जुइसा उप्वः थें फ्वः दुगु क्वत्वाः व म्हुतु दिकेगु नासःत्वाः यानाः नित्वाः जक स्वानातइ । प्वंगा विशेष यानाः मा धिमय्‌लिसे व दापा थाइबलय्‌ खिंलिसे पुइगु खः । छपा ल्हाःतं तिंकथिं दथुइ ल्ह्वनाः मेगु ल्हातं नासःत्वाः ल्ह्वनाः फ्वः म्हुतुइ दिकाः प्वंगा पुइगु खः । काहा व पँय्‌ताः थें हे प्वंगा पुइबलय्‌ नं सरगमया दक्वं स्वर पिज्वइ मखु । बरु निगू स्वंगू स्वरं जक नापं थाइगु बाजंया बोल ज्वःलाक प्वंगा पुइगु खः । धिमय्‌ व दापा दुपिं जातिया नेवाःतसें प्वंगा पुयाच्वंगु दु ।

लम्पा / प्वंगा
येँ थँबही भगवान बहाःया पःमाःतय्‌सं चकंद्यःया जात्रा व गुंलां पुइगु प्वंगायात लम्पाः प्वंगा धाइ ।
मन्त्र प्वंगा
मन्त्र पुइत दयेकातःगु विशेष प्वंगायात मन्त्र प्वंगा धाइ ।