मक्षध्वज (ने.सं ९३८—९९८ पाखेयाम्ह)

मक्षध्वज (ने.सं ९३८—९९८ पाखेयाम्ह)

मक्षध्वज नेपालभाषाया प्राचीनकालया अन्त पाखे खनेदुम्ह जुजु राजेन्द्रविक्रम शाहया शासनकालीन कवि खः । थ्वय्‌कःया सरस्वती जि विनति याहुने उधार व जगत जननी भवानी हे माइ शीर्षकगु निपु भक्ति रस प्रधान म्ये लुयावःगु दु । न्हापांगु म्येय् स्वयम्भूया मञ्जुश्रीलय् च्वंम्ह ज्ञान विद्याया देवी सरस्वतीयात थःगु दुःख दरिद्रता तंका ब्यु धकाः स्तुति यानातःगु दुसा लिपायागु म्येय् नं थःगु दुःख हरण यानाबीगु निंतिं उपास्य देवीयात स्तुति यानातःगु दु । आत्मपरकता आत्मानुभूति गुण हे थुपिं म्येया विशेषता खः ।