ने.सं. १०७१य् पिदंगु योग–सुधा नेपालभाषा साहित्यय् माध्यमिककालया कविकथं म्हसीका दुम्ह कवि योगवीरसिंह च्वयादीगु कविता संग्रह खः । थ्व सफू कवि योगवीरसिंह मदयेधुंकाः वय्कःया शिष्य चित्तधर ‘हृदय’जुं थुखें उखें लानाच्वंगु मुनाः नेपालभाषा परिषद पाखें पिकयादीगु खः । छम्ह हे कविया थीथी कविता मुना कथं पिदंगु थ्व योग–सुधा सफुती दुथ्याःगु ‘नेपालभाषा’ थेंज्याःगु कवितां कवि योगवीरसिंहयात नेपालभाषाया पुनर्जागरणया शंखनाद याःम्ह कवि नं खः धकाः म्हसीके ब्यूगु दु । वय्कः बौद्धधर्मह्यःमि, समाजसुधारक नापनापं छम्ह सचेत कवि नं खः धयागु खँ थ्व योगसुधा कविता संग्रह दुने दुथ्याःगु मनया उदगार व मेमेगु कृतिं क्यंगु दु ।
तत्कालीन राणा सरकारया राजनैतिक क्रूर दमनं यानाः थःगु नां तक नं तयाः पिथने मजियाः अशान्त हृदयया नामं प्रकाशन यानादीगु कविता मनया उदगार खः । थ्व योगसुधा सफुलिइ नेपालभाषा, मनया उद्गार नापनापं अहिंसा, धर्मसार, धर्मोद्धार, महामञ्जुश्री, हे अजिमा !, कीर्तिया लँ, सार वचन, गीत, श्री भगवान् निर्वाण, धम्मपद, विहार, बुद्धगन दु ?, चैत्य वन्दना, हे देवी, धर्मपद, विश्वन्तर, चैतन्यगुरु अष्टक आदि थेंज्याःगु धार्मिक व नैतिक उपदेशं जाःगु ताहाकःगु व चिहाकःगु कविता दुथ्यानाच्वंगु दु । नापं रानी मन्दिराया विलाप, प्रवासी–पत्नीया वसन्त थेंज्याःगु ताताःहाकःगु कविता निसें प्यझ्वःप्यझ्वःया कविता गथेकि जीवन–हार, फ्वसा, हृदयया सली आदि जीवन दर्शन, प्रेम सम्बन्धी कविता नं दुथ्याःगु दु । वय्कलं नेपालभाषां जक मखु नेपालीभाषां नं कविता च्वयादीगु दु । वय्कलं नेपालीभाषां कविता च्वयादीबले जोगवीर उदासया नामं च्वयादीगु खः ।