ललितविस्तर महायान बुद्धधर्मया नवग्रन्थमध्ये अति प्रसिद्धगु छगू ग्रन्थ खः । थ्व सफूयात नेपालभाषा पुनर्जागरणकालया प्यंगः थां मध्ये छगः थां जुयादीम्ह गद्यगुरु पण्डित निष्ठानन्द वज्राचार्यजुं नेपालभाषां हीकाः ने.सं १०३४ स थम्हं हे सफू थानाः पिकयादीगु खः । थथे सफू नेपालभाषां हीकादीबलय् फुक्कस्यां ब्वनेफयेमा धैगु उद्देश्यं वय्कलं न्हापा न्हापाया च्वमिपिसं थें पुंलाःगु नेपालभाषा मखु, तत्कालीन बोलिचालिया नेपालभाषा छ्यलादिलसा, लिपि नं नेपाल लिपि मखुसे देवनागरी लिपि छ्यलादिल । थ्वहे कथं निष्ठानन्द वज्राचार्यं पिकयादीगु थुगु ललितविस्तर ग्रन्थ बोलिचालिया भाषा, देवनागरि लिपि छ्यलाः थासा आखलं पिदंगु नेपालभाषाया दकलय् न्हापांगु ग्रन्थ जूगु दु । थ्वयां लिपा निष्ठानन्दं मेमेगु नं महायानी बौद्धधर्म सम्बन्धी सफू च्वयादिल । तर वय्कलं च्वयादीगु थीथी सफू मध्ये दकलय् अप्वः प्रचार जूगु व लोकंह्वाःगु सफू ललितविस्तर खः ।
निष्ठानन्द वज्राचार्यजुं बौद्ध धर्मया बांलाक अध्ययन यानाः पण्डित जुयादीधुंकूम्ह जूगुलिं थःके दुगु ज्ञान सकसितं इनाबिइत येँ देय्या थासंथासय् ललितविस्तर, भद्रकल्पावदान बाखं कनादिल । बाखं कंवंबलय् बुद्ध जीवन चरित्र न्यनेगुलिइ मन क्वसाःपिं आपालं दुगु वाःचायेकाः थम्हं कनागु बाखं फुक्कं नेवाः भासं हे च्वयाः सफूया रुपय् पिकायेगु मतिइ तयादिल । थुकिया लागि थः हे कलकत्ता झायाः आखःया थासा न्यानाहया दिल । काय् पासा कयाः ने.सं. १०२९ साल निसें सफू थानाः छेँखा छेँखा, पसःपसःपतिं वनाः मियाः उकिं वःगु ध्यबां न्हि छपौ छपौ पिकाकां ने.सं. १०३४ सालया बछलागा १३ शुक्रवाः खुन्हु ललितविस्तर सफू पिकायेगु पूवंकादिल ।
थुगु सफुलिइ ६५ गू परिवर्त दुसा ४६० पौ (कख) दु । थुकिया न्याक्वःगु संस्करण तक पिदंगु दु । थ्व ललितविस्तर ग्रन्थय् छ्यलातःगु गद्य तत्कालिन बौद्ध जातक अवदान आदिइ छ्यलातःगु गद्यया तुलनाय् आपालं परिस्कृत व परिमार्जित जूगु दु । फलतः नेपालभाषाया लिपाया गद्यकारपिनिगु निंतिं ललितविस्तरया गद्य छगू नमूना थें जुयाबिल । उकिं हे निष्ठानन्द वज्राचार्ययात गद्यगरु धाःगु खः ।
उगु ईया संस्कृत मसःपिं नेपाःमितय्त बुद्धया जीवनी व बुद्धया शिक्षा बांलाक थुइका बिइगुया लागी निष्ठानन्द वज्राचार्यं थुगु ललितविस्तर ग्रन्थय् भद्रकल्पावदान, रत्नमाला, गुणकारण्डब्यूह, स्वयम्भू पुराण, अशोकावदान, अष्टसहस्रिका प्रज्ञापारिमिता आदिया खँ नं दुथ्याकादीगु दु । उकिं थ्व सफू संस्कृतया मूल ललितविस्तरया जक मुक्कं अनुवाद मखु । नेपालभाषाया थ्व ललितविस्तर सफू येँ, यल, ख्वप, भ्वँत, पाल्पा, तानसेन भोजपुर आदि थासय् तकं प्रचार जुल । कवि केशरी चित्तधरयात सुगत सौरभ महाकाव्य च्वयेगु, बौद्ध ऋषी महाप्रज्ञायात भिक्षु जुइगु प्रेरणा थ्वहे सफू पाखें वःगु धैगु खँ वय्कःपिंसं थःपिनिगु सफुलिइ न्ह्यथनादीगु दु ।