लोकंह्वाःगु अले लोकं हालीगु म्ये जुयाः हे लोकम्ये धाःगु खः । बाजं यक्व छ्यलेम्वाःगु लिसें प्याखं हुलेत नं उतिकं ज्वनीगु जुयाः मेमेगु म्ये स्वयां लोकं थज्याःगु म्ये हाले ययेकी । सकस्यां ययाः लोकम्ये हालीगु जक मखु लय्‌ व हे जूसां थःकथं व थाय्‌बाय्‌कथं नं लिपा खँग्वः खँपुत पानाच्वनी वा पानावनी । थजाःगु म्येय्‌ सरल खँपुत सरल लसय्‌ दइगुलिं म्येपिन्सं याउँक लानाकयाः हालेफुगु नं जुइ । न्हापांनिसें हाला वयाच्वंगु जुयाः थुकिया च्वमि सु खः धकाः नं त्याजी मखु । थासा सपूmत पिथनेगु चलन वयेधुंकाः थजाःगु लोकम्ये मुनाः सफू पिथने ज्या जुल । अले थ्व म्ये थुगु कालय्‌ थुम्ह जुजुया पालंनिसें खनेदुगु धकाः न्ह्यथनेगु ज्या जुल । लोकम्ये मात्र लोकम्ये मजुसें बाखं थें इतिहासया घटना, सामाजिक पक्षया खँत नं माः हनातःगु दइ । अले थ्व हे म्येया खँपुपाखें रचनाकाल म्हसीके नं फयाच्वनी । पुलां थ्यासफू वा दाफा भजनय्‌ ल्यनाच्वंगुली धाःसा रचयिता, काल व प्रतिकात्मक रुपं तिथिमितित नं न्ह्यथना तःगु दइ ।