बाः प्रेमबीर कंसाकार व मां सुर्जदेवी कंसाकारया कोखं येँया थाय्मदु त्वालय् ने.सं. १०८५, ल्हुति पुन्हि कुन्हु भाजु शरद कसाःया जन्म जूगु खः । वय्कःया पूवंगु नां शरदवीर कंसाकार खः । थौंकन्हय् वय्कः थाय्मदुइ हे च्वनादी । वय्कः थौंकन्हय् आशा सफूकुथिया नायः नापं आशा सफूकुथि गुथिया छ्याञ्जे नं खः । वय्कःया च्वसा नेपालभाषा, साहित्य, कला, संस्कृतिपाखे नं उतिकं हे च्वः । वय्कः साहित्यकःमि जक मखु, छम्ह स्यल्लाःम्ह प्याखंम्वः नं खः । वय्कलं तःगू हे ध्याचू ख्यालः, नाटक व संकिपा नं म्हितादीधुंकूगु दु ।
नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् भाजु शरद कसाः छम्ह बहुमुखी प्रतिभावान स्रष्टा खः । वय्कःया साहित्यिक यात्रा थौं स्वयां स्वीखुदँ न्ह्यःनिसें न्ह्यज्यात धयागु खँ वय्कःया दकलय् न्हापांगु साहित्यिक सृजना पौभाः स्वला पतिइ (दँ ६ ल्याः २३, ने.सं. ११०६) पिदंगु बाखं लुमन्ति पाखें सिइका कायेफु । थ्वहे झ्वलय् वय्कः नेपाल लिपि गुथिया नायः जुयाच्वंबलय् प्रचलित नेपाल लिपिया वर्णमाला (ने.सं. १११२) नेपाल लिपि गुथिं हे पिथंगु खः । वय्कलं थम्हं हे सम्पादन यानाः नेपाल लिपि गुथि पाखें ने.सं. १११५ य् जुजु जयप्रकाश मल्लया नाटक वीरध्वजोपाख्यान नं पिथनादीगु खः । शरद कसाःया बाखं विधापाखे दकलय् न्हापांगु बाखं मुना सफू खः जीवनया चाकलय् (ने.सं. ११३०) । अथेहे थीथी पत्रिकाय् पिहां वयेधुंकूगु व मेमेगु छपु निपु बाखं तनाः इलं ईया बाखं (ने.सं. ११३३) बाखं सफू पिथनादिल । वय्कलं लोकसाहित्य विधापाखें नं नुगः क्वसायेकादीगु दु । नेपालभाषाया एम.ए.या पाठ्यक्रमय् लोकसाहितय विषय नं दुथ्याकातःगु तर लोकसाहित्यया सफू म्हो जुयाच्वंगु इलय् लोकसाहित्य ब्वनीपिं ब्वनामिपिंत छुं भतिचासां ग्वाहालि जुइ धयागु नुगलं खंकाः ने.सं. ११३३ य् लोकवार्ता व लोकसाहित्य सफू पिथनादिल । अनं लिपा लोकसाहित्यया ल्यं दुगु ब्व नेवाः लोकसाहित्य : छगू दुवाला पिथनादिल ।
शरद कसाःजुं थःगु मांभाय् नेपालभाषा थपु यायेगु ज्याय् गुगु कथं थःत फ्यानादीगु खः, थुकिया हुनिं हे वय्कःयात जरिमैंया ल्याय्म्ह हःपाः सिरपाः (ने.सं. ११३३) लःल्हाःगु दु । अथेहे वय्कलं ने.सं. १११५ य् महेन्द्र विद्याभुषण, पलिस्था ख्यालः कासा पाखें (ने.सं १११५) बांलाःम्ह प्याखं च्वमि आदि सिरपाः नं त्याकादीगु दु ।