शान्तराज शाक्य

शान्तराज शाक्य

शान्तराज शाक्य छम्ह कलाकार व निर्देशक खः । नेपालभाषाया मे, संगीत, प्याखं, डकुमेण्ट्री म्यूजिक भिडियो, संकिपा ख्यलय्‌ पलाः न्ह्याका वयाच्वंम्ह कलाकःमि खः । ने.सं. १०९१ कछलागाः पारु, सनिबारखुन्हु यलया धलायचा त्वालय्‌ जन्म जुयादीम्ह वय्‌कःया अबुया नां सूर्यज्योति शाक्य व मांया नां यज्ञन्द्र शोभा शाक्य खः । थौंकन्हय्‌ वय्‌कः यलया छायबहालय्‌ च्वनादी । ने.सं. ११२० दँय्‌ नेपाल टेलिभिजनय्‌ साप्ताहिक सांगीतिक ज्याझ्वः ‘मनका तरङ्ग’या कार्यक्रम निर्माण तथा प्रस्तुति याःम्ह खः । ने.सं. ११२१ दँय्‌ यलया पञ्चदान व ११२६ दँय्‌ दिपंखा यात्रा डकुमेण्ट्री निर्माण लेखन व प्रस्तुति याःगु खः । अथेहे संकिपा ख्यलय्‌ ने.सं. ११२५ दँपाखे भाष्करदेवः संस्कारित केशचन्द्र पारावत नापं स्वापू दुगु ‘गुरुमापा’ संकिपाया निर्देशनया नापनापं पटकथा लेखन व सम्पादन नं याःगु खः । थुकियात निरन्तरता बिसे ने.सं. ११२७ दँपाखे यलया मल्लकालिन काति प्याखंनाप स्वापू दुगु बाथः प्याखंया लिधंसाय्‌ ‘यलय्‌ बाथः’ संकिपाया लेखन, निर्देशन नापं कलाकार जुयाः म्हितातःगु दु । संगीतया ख्यलय्‌ नेवाः, खस नेपाली मेत आपालं पिहां वःगु दु । अथेहे नेपालभाषा एकेदेमिपाखें भाषा, साहित्य संस्कृतिया उत्थानया निंतिं पलिस्था जूगु नेवाः एफ.एम. रेडियो १०६.६ मेगाहर्जया संस्थापक दुजः व न्हापांम्ह स्टेशन म्यानेजर नं खः । थौंकन्हय्‌ नेपालभाषा एकेदेमिया ब्यस्थापक जुयाः ग्वहालि याना च्वनादीगु दु ।

शान्तराज शाक्य

बां गंगाराज शाक्य (काजी) व मां रत्नमाया शाक्यया कोखं ने.सं. १०७५ य् यलया क्वाथबहाल नःत्वालय् बाखंकनामि, साहित्यकार भाजु शान्तराज शाक्यया जन्म जूगु खः । वय्‌कलं ल्वःमनेधुंकूगु लोक बाखंत, ज्ञान कायेबहःगु पुलांपुलांगु बाखंत कनादिया न्यनामिपिंत ज्ञान कायेगु ह्वःताः चूलाका झायाच्वनादीगु दु । थ्व बाहेकं जीवनी व च्वखँ च्वयाः नं नेपालभाषाया सेवा याना झायाच्वंगु दु । वय्‌कःया न्हापांगु बाखं ने.सं १०९८ य् आनन्दभूमि (५/९)इ न्याःया वा मगाः पिदंगु खः । नेपालभाषा साहित्यया ख्यलय् भाजु शाक्यया भूमिका बाखं च्वयेगु व कनेगु जक मखसे सम्पादन पाखे नं च्वन्ह्याः । सम्पादन यायेगु हे झ्वलय् ने.सं. ११०२ य् बसुन्धराया अन्तिम निर्णय प्याखं पिथनादिलसा नेपालभाषाया हनेबहःपिं ने.सं. १११९ य् पिथनादीगु दु । वय्‌कलं थःम्ह च्वयादीगु, थीथी पत्रिकाय् पिदनेधुंकूगु बाखंत मुना उखेथुखे मलाःगु बाखंचा कुतः पिकाकःपाखें ने.सं. ११२० पिथनादीगु खः । थ्वयां दछि लिपा लुफि बाखं सफू पिथनादीगु दु । वय्‌कलं ने.सं. ११०१ य् अन्तर्वार्ता बाखनय् स्वर्ण पदक, ने.सं. १११३ य् न्हूगु विश्वभूमि सिरपाः, ने.सं. ११४३ य् लोकसाहित्य परिषद्ं बीगु करुणाकर सिरपाः त्याकादीगु दु ।