मीनबहादुर शाक्यया जन्म ने.सं १०७१ स अबु पूर्णबहादुर शाक्य व मां मीनकुमारी शाक्यया कोखं यलया चाकुपाटय् जूगु खः। भाजु मीनबहादुर शाक्य विज्ञान विषय कयाः एम. एससी यानादीम्ह व थ्व हे विषयया शिक्षक जूसां वय्‌कःया मन बौद्धधर्म सम्बन्धी अध्ययन अनुसन्धान यायेगु ज्याय् क्वसाःवन । वय्‌कलं नार्गाजुन इष्टीच्यूटया अध्यक्ष जुयाः थम्हं अध्ययन यानागु महायान बुद्धधर्मया ग्रन्थ सम्पादन, अनुवाद व थीथी बौद्ध गोष्ठी कार्यपत्र प्रस्तुत यानाः बुद्धधर्मया प्रचार प्रसार नापं प्रवद्र्धनया निंतिं आपालं ज्या यानादिल । नेपालभाषा, नेपाली व अंग्रजी स्वतां भासं च्वसा न्ह्याकादीम्ह थ्वय्‌कःया नेपालभाषाया ख्यलय् न्हापां पिदंगु च्वसु बुद्धधर्मय् बज्रयानया महत्व (आखे २, ने.सं ११०८) नांगु च्वखँ खः । अथेहे थ्वय्‌कलं महायान बुद्धधर्मया सफू ललितविस्तर सुत्र (ने.सं. १०९८, लेखक पं. निष्ठानन्द बज्राचार्य), त्रिशरण गमन (ने.सं. ११०८) सम्पादन यानाः पिकयादिलसा गुणकारण्डव्यूह सूत्र (ने.सं १११७) व अवदानकल्पलता (ने.सं.११२५) नेपालभाषां अनुवाद यानादिल ।

वय्‌कलं बुद्धधर्मया ख्यलय् यानादीगु दकलय् न्ह्यथनेबहःगु ज्या अवदानकल्पलताया नेपालभाषाय् अनुवाद खः । नेपालभाषाय् भगवानबुद्धया अवदान सम्बन्धी आपालं बाखं मेमेपिं बौद्धविद्वानपिं गथे —निष्ठानन्द बज्राचार्य, दिब्यवज्र बज्राचार्य, रत्नकाजि बज्राचार्य, बद्रीरत्न बज्राचार्य आदिपिंसं पिकयादीगु दुसा थुपिं झिंछगूगु शदीइ क्षेमेन्द्रं संस्कृत भाषं च्वःगु अवदानकल्पताय् च्वंगु निपु प्यपु बाखं जक खः । तर भाजु मीनबहादुरजुं थ्व अवदानकल्पलता ग्रन्थय् दुथ्याःगु १०८ पु बाखंयात नेपालभाषां अनुवाद यानाः पितहयादीगु दु । तसकं परिकृष्ट व अलंकारीक शैलीं संस्कृत भाषं च्वयातःगु बौद्व मणिषि क्षेमेन्द्रया अवदानकल्पलता ग्रन्थ सर्वसाधारणं ब्वने मफैगु जूगुलिं साधारण बौद्धतय्‌सं नं थ्व ग्रन्थ ब्वनेफयेमा धकाः तिब्वतया बौद्धगुरु पद्म छोफेलजुं सँय् भाषं अवदानकल्पलताय् च्वंगु १०८ अवदानयात तसकं संक्षिप्त व सरल भाषं अनुवाद यानाः सफूया रुपय् पिकयादिल । लिपा थ्व ग्रन्थयात अमेरिकाया धर्म पब्लिसिङ्ग नांगु संस्थां अंग्रजी भाषं ‘Leaves of Heavenly Tree’ नामं पिकयाबिल । थ्वहे अंग्रेजी भाषायागु ‘Leaves of Heavenly Tree’ यात भाजु मीनबहादुर शाक्यं अवदानकल्पलताया नामं नेपालभाषां अनुवाद यानादीगु खः । ४२३ पौदुगु थ्व अवदानकल्पलता ग्रन्थयात भाजु मंगलमान शाक्यं (जोरगणेश प्रेश) प्रकाशित यानाः थः दिवंगत स्वजनपिनिगु नामं नेपालभाषा एकेडेमियात लःल्हानादीगु खः । थथे १०८ पु बौद्ध बाखनं भय्‌ब्यूगु थ्व अवदानकल्पता सफूया प्रकाशनं नेपालभाषाया अवदान साहित्य ख्यः तःमि जुइकेत तिबः ब्यूगु दु ।

ने.सं. १०९३ य् मां गुप्तादेवी (मसिन) व बा रत्नराज बज्राचार्यया कोखं जन्म जूम्ह मीना बज्राचार्य समसामयिक विषय व सन्देशमूलक बाखं च्वइम्ह छम्ह न्हू पुस्तायाम्ह च्वमि खः । थ्वय्‌कलं मचा साहित्यय् नं ल्हाः न्ह्याकादीगु दु । मचातय्‌त शिक्षा बिइगु उद्देश्यं च्वयातःगु थ्वय्‌कःया मचाबाखनय् मचा मनोबिज्ञानयात नं उलि हे थाय् बियातःगु दयाच्वनी । थ्वय्‌कलं द्वंगु पलाः (ने.सं.११२८), झी मस्त झीगु बाखं (ने.सं. ११३६) व ज्यानमारा तिसा (ने.सं.११३३) यानाः नेपालभाषाय् स्वंगू बाखं संग्रह व नेपाली भाषाय् सुनपखेटी (ने.सं.११३२) नांगु मचा बाखं संग्रह पिकयादीगु दुसा नवग्रह (ने.सं. ११४२) ख्यालः मुना सफू छगू नं पिकयादीगु दु । नेपालभाषा पत्रकारिताया ख्यलय् नं उलि हे सक्रिय रुपं ज्या यानाच्वनादीम्ह मय्‌जु मिना बज्राचार्यं थीथी एफ.एम.या ज्याझ्वः न्ह्याकामि, संयोजक आदि नं खः। अथेहे थ्वय्‌कः थौंकन्हय् नेवाः पत्रकार राष्ट्रिय दबूया केन्द्रीय दुजः खः । थ्वय्‌कलं थःगु ज्याया कदरस्वरुप दँ मनू सिरपाः (ने.सं. ११२१), ईलोहं एल्भिस जोशी सिरपाः (ने.सं. ११३०) व दान्यहेरा हःपाः सिरपाः (ने.सं. ११३४) सत्यमोहन जोशी शताब्दी पदक (ने.सं. ११४२) आदि नं प्राप्त यानादीधुंकूगु दु ।