मचातय्‌त यःगु, ल्वःगु विषयवस्तु व पात्रत दुथ्याकाः च्वयातःगु बाखं हे मचाबाखं खः । मचा बाखं मचातय्‌सं च्वयातःगु नं जुइफु, मचातय्‌गु निंतिं तःधीपिंसं च्वयातःगु नं जुइफु । नेपालभाषाय् मचा बाखंयात निब्वय् थले छिं । छब्व मचा लोकबाखं खःसा निब्व मचा न्हूबाखं खः । मचा लोकबाखं प्रचलन आपालं न्ह्यःनिसें दुसां लिखितरुपय् नेवाः मचा बाखंया शुरुवाट ने.सं.६३८ स रचना जूगु तन्त्राख्यान हस्तलिखित नीति बाखं निसें जूगु नालेबहः जू । थ्व सफुलिइ मचा बाखं धायेबहःगु यक्व बाखंत दुथ्यानाच्वंगु दु ।

माध्यमिक कालय् वयाः मास्तर जगतसुन्दर मल्लं ने.सं. १०३५ य् भाय् हिलाः पिथनादीगु इसपं दयेकातःगु बाखं छापा आखलय् पिहांवःगु नेपालभाषाया दकलय् न्हापांगु मचा बाखंया सफू खः । शहीद शुक्रराज जोशी शास्त्रीजुं ने.सं. १०५३ य् च्वयाः पिथनादीगु नेपालभाषा रिडर ब्व १ व २ सफुलिइ नं छुंछुं मचाबाखं पिदंगु दु । स्वम्भूलाल श्रेष्ठया सम्पादनय् पिदंगु मचा (ने.सं १०७५) नांगु नेपालभाषाया न्हापांगु मचा पत्रिकाय् नं अप्वः धयाथें अंकय् मचा बाखंचात दुथ्याकातःगु दु । थुकथं हे नेपालभाषाया फुक्क धयाथेंं न्हिपौ व वापतिइ नं मचाख्यःयात विशेष थाय् बियाः इलय्ब्यलय् मचा बाखंत पिदंगु दु । थुकी मध्यय् नं ने.सं. १११३ निसें मुक्कं २० ल्याःतक शान्तदास मानन्धरया मू सम्पादनय् पिदंगु मचा क्यब साहित्यिक पतिइ नं फुक्क अंकय् मचा बाखं पिदनाच्वंगु दु । थुकथं हे नेपाल सम्वत् ११२४ निसें पिदंगु ईल्वहं मचा लय्पतिं नं नेपालभाषा मचा बाखंया इतिहासय् खनेदयेक पलाः छिनाच्वंगु दु । थुकी यक्व हे मचा बाखंत पिहां वयेधुंकूगु जक मखुसे थुकी मस्तय् यःगु हिन्दी कार्टुन पात्र मोटु पटलु विषययात कःघानाः नं तःपु मछि किपाहना बाखं पिहां वःगु दु । अथे हे महेशमान लँजुवाःया सम्पादनय् पिहां वःगु पुलुकिसि व विश्वेश्वरदास श्रेष्ठया मू सम्पादनय् पिहां वःगु न्ह्यब्वःसा मचा साहित्यिक पतिइ नं तःपु मछि मचा बाखं दुथ्यानाच्वंगु दु ।

भिक्षु अमृतानन्दजुं ने.सं. १०७१ सालय् पिथनादीगु जातक माला १ व २ ब्वय् दुथ्याःगु बाखं नं मचातय्‌त तसकं ज्याख्यलय् दुगु बुद्ध धर्मया जातक बाखंचात खः । जगतलाल श्रेष्ठया पुलां बाखं (ने.सं. १०७१) व मचा बाखं (ने.सं. १०८१), गोबिन्दलालया मां, बौ व मचाखाचा बाखं मुना (ने.सं. १०७२), पुण्यरत्न बज्राचार्यया बाज्याया ग्वाय् व मेमेगु (ने.सं. १०७५) आदि बाखं सफुलिं झीगु मचा बाखंया विकासय् तःजिगु तिबः ब्यूगु दु । अथेहे ने.सं. ११२५ य् रेवती राजभण्डारीजुं ऋतु, कृष्ण प्रसादजुं ने.सं. ११२७ य् ह्याउँनिभाः नामं मचा बाखं मुना सफू पिकयाः आधुनिक मचाबाखंया ख्यःयात अझ चकंकाब्यूगु दु । युनाइटेड मिशन तु नेपालं मातृभाषा केन्द्र नेपालं न्ह्याकूगु मातृभाषा पिपल पुस्तक परियोजना पाखें राजभाइ जकःमिया ल्वःमंके मफुगु प्याखं (अनुवाद), सुनिता मानन्धरया तुँथिइ कुतुंवंम्ह खिचा, चन्दा श्रेष्ठया भुखाय्‌या लुमन्ति, रतन आलेया धादिंग वनाबलय् व याकःचा म्हितः वनाबलय् , नानी महर्जनया कुतःया तुतः, हिराकाजी महर्जनया ल्वःमंके मफुगु सिनाज्या यानाः न्हय्‌गूू सफू पिदंगु नेपालभाषाया मचाबाखंया ख्यलय् न्ह्यथनेबहगु घटना खः ।

थौं जक मखु प्राचीनकालंनिसें नेपालभाषाय् भाय् हिलाः विश्वया यक्व हे मचा बाखंत दुत हयेगु ज्या जूगु दु । तन्त्राख्यान, जगतसुन्दर मल्लया इसपं दयेकातःगु बाखं, करुणाकर वैद्यया देश देशवरयागु पुलां बाखं चक्रमान शाक्यया लुँ खुसिया जुजु, प्रेमबहादुर कसाःया जापानया पुलां बाखंं मुना व जापानी न्यँकँ बाखं, डा. बालगोपाल श्रेष्ठया श्रीलंकाया न्यँकँ बाखं, विणा कंसाकारया जापानी पुलां बाखं, जनकवि दुर्गालाल श्रेष्ठया चीन देय्‌या मचा बाखंचात आदि फुक्क अनुदित बाखं सफूत खः । थथेहे ईल्वहं मचा लय्पती नं नरेशवीर शाक्यजुं भाय्‌हिलाः विश्वया न्यापु बाखंचा नां छुनाः तःगू मछि ब्व पिथनादी धुंकूगु दु । थुकथं हे मय्‌जु रजनी मिलाजुं नं तःपु मछि मचा लोकबाखंत नेपालभाषां अनुवाद यानादी धुंकूगु दु ।

नेपालभाषाय् न्हापांनिसें ककं वयाच्वंगु तसकं बाबांलाःगु लोक मचा न्यँकँ बाखंत नं यक्व हे दु । च्वय् न्ह्यथनागु नेपाःया पुलांगु बाखं व न्यँकँ बाखनय् लोक मचा बाखंचात यक्व हे दुथ्यानाच्वंगु दु । थुकी मध्यय् ध्वंच्वलेचिया बाखं, सिन्हःपता मय्‌जु, न्हय्‌म्ह तःकेंया बाखं आदि तसकं प्रचलितगु लोक मचा बाखंचात खः ।

थौंकन्हय्‌या यूट्यूव व फेसबुकय् नं शान्तराज शाक्यजुं थौंया ईयात ल्वय्‌क बांबांलाःगु मस्तय्‌गु थीथी बाखंचा वाचन यायेगु ज्या जुयाच्वंगु दुसा । मचा बाखं विधा दुने लाःगु किपाहना बाखं अर्थात कार्टुन च्वयाः पिथनातःगु बाखं नं यक्व हे झीगु भासं पिथने ज्या जूगु दु । थुकि नं मचा बाखं विकासया ज्याय् तःधंगु योगदान याःगु दु । अथेहे थौंकन्हय् हलिं नेवाः दबूया नायः संयुक्त श्रेष्ठजुं थौंया न्हूगु युगयात ल्वयेक शंखधर साख्वाः संकिपा बाखंम्ये व लाखे नांगु संकिपा बाखंम्ये लसय् हनाः एनिमेशन प्याखंं दयेकाः मचा बाखंया ख्यलय् छगू च्वछायेबहःगु ऐतिहासिक पलाः छिनादीगु दु । थथे नेपालभाषाय् खनेदुगु मचा बाखनं विशेष यानाः मचातय्‌त मनोरञ्जन बीगुया नापं शिक्षा बीगु जक मखु अप्रत्यक्षरुपं झीगु धर्म, संस्कृति, भूगोल, पर्यावरण व थौंया वस्तुस्थितिया नं ज्ञान बीगु याःगु दु ।