झीगु तिसा कासा व भ्वय् घासा सफू मय्जु मोतिलक्ष्मी शाक्यया प्यंगूगु सफू खः । ने.सं. ११३६ या लक्ष्मी पुजाकुन्हु कुतः पिकाकः पाखें पिदंगु २४४ पौ दुगु थ्व सफुलिइ नेवाः सम्पदा व सभ्यताया प्रतिक कथंया थीथी परम्परागत तिसा, कासा व नेवाः भ्वजय् तइगु थी थी घासाया वर्णन दु । तिसा, कासा व भ्वय् यानाः स्वंगू ब्वय् ब्वथलातःगु थ्व सफुलिइ न्हापांगु ब्व अर्थात् पेज १—१३६ तक नेवाः भ्वय्या छपुलु शिर्षक बियाः थुकियात नं ११ ब्वय् ब्वथलाः नेवाः भ्वय्या वर्णन् यानातःगु दु । थथे वर्णन् यानातःगु नेवाः भ्वजय् तइगु घासा धाःसा विशेष यानाः येँया– शाक्य, गुभाजु व उदायतय्सं थःपिनिगु भ्वजय् तइगु कथंया भ्वय्घासा जूगु दु । अथेहे निगूगु अध्याय कथं पेज १३७ निसें १६८ तक नेवाःतय्सं थःपिनिगु थीथी संस्कार, संस्कृतिइ छ्यलीगु, छ्यनंनिसें तुती तक तीगु थीथी तिसाया चित्र सहित वर्णन् दु । स्वंगूगु अध्याय अर्थात् पेज १६९—२९४ तक नेवाः जातिइ प्रचलित न्यय्गू कासाया वर्णन् दु । मानब जीवनयात हे कासाया रुपय् कयाः, मांया मुलय् च्वनाः मचां म्हितीगु बालक्रिडां निसें महाभारतया युद्धयात नं कासा कथं कयातःगु दु । मचातय्सं कासा माध्यमं व्यवहारिक ज्ञान कायेफैगु जूगलिं कासायात मानव जीवनया छगू अलिखित अभिलेख खः धैगु च्वमिया धापू खः ।
Leave a Reply