NewaGyanKosh

  • नेपाल धर्म दर्शनया खँत

    थ्व नेपाल धर्मदर्शनया खँत नांगु सफूया च्वमि भाजु रेवतिरमणानन्द श्रेष्ठ वैद्यजु खः । थ्व सफू ने.सं. १११३ अनलाय् नेपालभाषा परिषद्पाखें पिदंगु खः । थ्व झीगु नेपाःगालय् छ्यलावयाच्वंगु धर्म दर्शननाप स्वापू दुगु आपालं तथ्य खँत दुथ्याकातःगु सफू खः । थथे सनातन धर्म दर्शन निसें शैव दर्शन, वैष्णव दर्शन, बौद्ध धर्मदर्शन व थ्वया कचामचा दर्शन चवार्क दर्शन, षटदर्शन (सांख्य, योग, मीमांसा, वेदान्त, न्याय, वैशेषिक ) दर्शनया संक्षिप्त विवरण व व्याख्या दुथ्याकाः च्वयातःगु थ्व सफू छगू बःचाधंगु धर्मकोष हे धायेबहजू ।

  • नेपाल बौद्ध कला

    नेपाल बौद्ध कला निबन्ध सफू बुद्ध सम्बत् २००० य् वाङमय शताब्दी पुरुष सत्यमोहन जोशीं च्वयादीगु खः । धर्मोदय सभापाखें पिदंगु थ्व सफुलिइ नेपाःया बौद्धकला अन्तर्गत बौद्ध धर्मयागु परम्परा, बौद्ध धर्मनाप नेपाःया कला, नेपाली बौद्ध कलाय् सांकेतिकता वा रहस्यवाद, बौद्ध प्रदर्शनी, बौद्ध कलाया संरक्षण, नेपालं पिने नेपाली बौद्ध कलाकारतय् देन बारे च्वयातःगु दु ।

  • नेपाल मण्डलया स्वँकचा बुद्धधर्म छस्वाः

    नेपाल मण्डलया स्वँकचा बुद्धधर्म छस्वाः सफू भाजु पूर्णकाजी ताम्राकारं बुद्ध धर्म व उकिया पुनरुत्थान, बौद्ध जागरण, स्वयम्भू, लुम्बिनी आदि विषयय् च्वयादीगु प्रबन्धात्मक व निबन्धात्मक निबन्ध मुना खः । नेपालभाषा परिषदं् ने.सं. ११२३ य् पिथंगु थ्व सफुलिइ ३७ पु च्वसु दु ।

  • नेपाल लिपिया पुनर्जागरण

    मल्लकालय राष्ट्रियरुपय् छ्यलाबुला जूगु नेपाल लिपि शाहकालय् तक नं राष्ट्रिय व अन्तर्राष्ट्रिय रूपं छ्यला हे च्वंगु खः । जुजु प्रतापसिंह शाहया पालय् नेपाल संवत् ८९५ (१८३२ वि.सं.) नेपाल व भ्वँत दथुइ जूगु सन्धिपत्रय् नेपालभाषा, नेपाल लिपि व नेपाल संवत् छ्यलातःगु खः । शाह जुजुपिन्सं नं नेपाल लिपि छ्यलाः हे आपालं साहित्यया ग्रन्थत च्वयावंगु दु । जुजु राजेन्द्र विक्रमं च्वःगु ‘नमोबुद्ध भगवानया प्रार्दुभाव महासत्वपाख्यान नाटक’ (ने.सं९५१) नं नेपाल लिपिं हे च्वयातःगु ग्रन्थ खः।

    नेपालय् राणाकालीन इलय् नेपालभाषा व नेपाल लिपियात सरकारी मान्यता मबीगु निर्णय लिपा नेपाल लिपिया छ्यलाबुलाय् पंगः वल । गुकिया लिपा सरकारी व प्रशासनिक ज्याखँय् देवनागरी लिपिं थाय् काल । थथे सरकारी ज्याखँय् नेपाल लिपिया पलिसा देवनागरी लिपि छ्यलेगु जूबलय् सर्वसाधारणं नेपाल लिपि सयेकेगु मयात । नेपाल लिपि केवल गुरुजु द्यःभाजुपिसं जक सयेकेमाःगु आखः थें जूवन । थथे सर्वसाधारणं नेपाल लिपिं च्वयातःगु ब्वनेमफया वंगु तथा प्रेस आखलं अःपुक यक्व सफू पिथने ज्यूगुलिं नेवाः न्ह्यलुवाःतय्‌सं नेपालभाषा ल्यंकातयेत लिपिया मोह कयाच्वनां मजिल धकाः प्रेस आखः छ्यलाः सफू पिथन । पं निष्ठानन्द बज्राचार्य ‘एकविंशति प्रज्ञापारमिता’ (ने.सं. १०२९), ‘ललितविस्तर’ (ने.सं. १०३४), जगतसुन्दर मल्लया ‘इसपं दएकातःगु बाखं’ (ने.सं. १०३५), सिद्धिदास महाजुया ‘सज्जन हृदयाभरण’ (ने.सं. १०४०), ‘शुक्रराज शास्त्रीया ‘नेपालभाषा व्याकरण’ (ने.सं. १०४६) व धर्मादित्य धर्माचार्यया ‘बुद्धधर्म व नेपालभाषा’ (ने.सं १०४५ —१०५०) पत्रिका आदि देवनागरी लिपि थासा आखलं पिदन । थुकथं द्वःछि दँसिबें पुलांगु इतिहास क्वबियातःगु नेपाल लिपिया छ्यलाबुला तनाः नेपालभाषाय् नं देवनागरी लिपिया छ्यलाबुला जुल ।

    धर्मादित्य धर्माचार्यया इलाहाबादया प्राज्ञिक सम्बोधन व बुद्ध धर्म व नेपालभाषा’ पत्रिकाया च्वसुपाखें तःताजि नेपाल लिपि दुगु व छ्यलाबुला व संरक्षण यायेमाःगु कुलादिल । लिपा वैद्य पन्नाप्रसाद जोशी, हेमराज शाक्य, शंकरमान राजवंशी पुष्परत्न सागर’ आदिपिन्सं नेपाल लिपिया वर्णमाला पिथनाः नेपाल लिपिया पुनर्जागरणया अभियान न्ह्याकल । पन्नाप्रसाद जोशीया नेपालभाषाया अक्षरबोध’ (ने.सं. १०७०), ‘नेपाल देशया अक्षरबोध’(ने.सं.१०७४), हेमराज शाक्यया वर्ण परिचय’ (ने.सं.१०८०), नेपाल लिपि विकास’ (ने.सं. १०९३) आदि नेपाल लिपिया वर्णमाला खः ।

    प्रजातन्त्र वयेधुंकाः नेपालया मौलिक नेपाल लिपि संरक्षण, प्रवद्र्धन व प्रचारप्रसारया संस्थागत ज्याझ्वःत न्ह्यात । ने.सं. ११०० निसें नेपाल लिपि गुथि’ नीस्वनाः नेपाल लिपि स्यनेकने, नेपाल लिपिया पत्रिका व वर्णमाला पिथनेगु, नेपाल लिपिया च्वज्याकासा, कम्प्युटरया फोन्ट व डिजिटल एप पिथनेगु ज्या यानावयाच्वंगु दु । ‘नेपाल लिपि गुथि’ बाहेक ‘लिपि थपू गुथि’, ‘नेपाल लिपि परिषद्, ‘न्हू हिसू पुचः’ आदि लिपि सम्बन्धी संस्थापाखें नं लिपि कक्षा न्ह्याकेगु, थीथी नेपाल लिपिं पत्रिका व सफू पिथनेगु ज्या जुल । अथे हे कम्प्युटरय् नं नेपाल लिपिया फोन्ट दयेकेधुंकूगु दु । नेपाल लिपिया युनिकोड फोन्ट नं स्वीकृत जुइ धुंकूगु दु ।

  • नेपाल संवत व शंखधर साख्वाः

    नेपाल संवत व शंखधर साख्वाः सफू ने.सं ११२७ य् न्हूदँया लसताय् तत्कालिन न्हूदँ समारोह समितिया नायः मय्‌जु प्रेमशान्ति तुलाधर व नरेशवीर शाक्यया सम्पादनय् न्हूजः गुथि पाखें पिदंगु सफू खः । नेपालभाषा, नेपाली व अंग्रेजी यानाः स्वंगू भाय्‌यात नं थाय् बियातःगु थ्व सफुलिइ शंखधर व नेपाल संबतसम्बन्धी जः ह्वलीगु थीथी विद्वानपिनिगु खुइछपु लेखत दुथ्यानाच्वंगु दु।

  • नेपाल संस्वृति

    नेपाल संस्वृति कविकेशरी चित्तधरं हृदयया सांस्वृmतिक निबन्ध मुना सफू खः । ने.सं. १०९२ य् नेपालभाषा परिषदपाखें थ्व सफू पिथंगु खः । कविकेशरी चित्तधरं हृदयं नेपाल–संस्वृति विषयय् च्वयादीगु च्वसु, भाषण व मानपत्र आदि मुंकाः नेपालभाषा परिषदं थुकियात सफूया रुप ब्यूगु खः । थ्व सफुलिइ – म्हपूजा, झी, जात्रा, गुथि, महिला, यइगु (प्रेम), नेपाल–संगीत, झीगु नगरपालिका, छपौ पौ, यथा राजा व प्रजा, ख्येँ, जिगु मिखाय् उसैको लागि पर्सिया बाखं, छम्ह पासायात पौ, श्रद्धाञ्जली, झीगु समाजय् मिसातय् स्थान, पुंज्या, मातृभाषां शिक्षा, झी जुजु, लप्ते, नेपालया जागरणय् राहुलजुया ल्हाः, उखे–थुकेया छुं व नेपाल–संस्वृति विषयय् निबन्ध दुथ्याकातःगु दु । नेपाल–संस्वृति निबन्धयात श्री मकबुल लारीं उर्दू भाषं अनुवाद यानादीगु दु गुगु चित्तधर हृदयया अभिनन्दन ग्रन्थय् प्रकाशित जूगु दु ।

  • नेपाल संस्वृतिया छगू झलक

    नेपाल संस्वृतिया छगू झलक सफू नांजाःम्ह च्वमि मदनमोहन मिश्रं च्वयादीगु नेवाः संस्कृति विषयया छगू अनुसन्धानमूलक सफू खः । छन्दबद्ध कविता च्वइम्ह कविया रुपय् परिचितम्ह मदनमोहन मिश्रं गद्य विधाय् नं ल्हाः न्ह्याकूगु दसु खः । थ्व च्वखँ सफू – नेपाल संस्वृतिया छगू झलक जूगु दु । ने.सं १०८५ य् श्रेष्ठ प्रकासनपाखें पिदंगु थ्व सफुलिइ नेपाःया पुरातत्व व संस्कृतिसम्बन्धी जः ह्वलीगु अनुसन्धानात्मक च्वसु दुथ्यानाच्वंगु दु । थुकी छुं नं देय्‌या संस्वृतिया मुख्य हा देय्‌या भौगोलिक परिस्थितिनाप स्वचानाच्वनी धकाः कनेगु कुतः यानातःगु दु । थ्व सफुलिइ नेवाः त्वाःत्वाःया नां गथे अपभ्रंश जुया वन धकाः बांलाक विश्लेषण नं यानातःगु दु ।

  • नेपाल संस्वृतिया मूलुखा

    पं. हेमराज शाक्यं च्वयादीगु नेपाल–संस्वृतिया मूलुखा निबन्ध मुना मय्‌जु चन्द्रलक्ष्मी देवी शाक्यं ने.सं. १०८९ सिल्लाथ्व श्रीपञ्चमीकुन्हु पिथंगु खः । थ्व झिंखुपु निबन्धया मुना खः । निबन्धकार शाक्यं धार्मिक, सांस्वृतिक चिउताः तयाः थःगु अनुसन्धानया बः कयाः थ्व निबन्ध च्वःगु खनेदु । नेपाल–संस्वृतिया मूलुखाय् सांस्वृतिक वस्तुयात व्यवहारोपयोगी जक मखु उकी दुने दुसुलाच्वंगु कलात्मक भावयात उजागर यानातःगु दु । थ्व निबन्ध मुना नेपाल संस्वृतिया अध्ययन याइपिंत लँ क्यना बीगु सफू खः । थ्व निबन्ध मुनाय् अष्टमङ्गल, शिलापत्र, तोरण, गजू, ञँ, रञ्जनालिपि, सप्ताक्षरी कूताक्षर, अवलोकितेश्वर, बुंगद्यःया खः जला, सुकुन्दा, घण्ट, वज्र, चन्द्रहास खड्ग, ॐ मणिपद्मे हूँ, चैत्य व पूर्णकलश विषयय् दुथ्याकातःगु दु । थ्व सफूया लिउने पतिइ हरेक विषयया किपा नं न्ह्यब्वयातःगु दु ।

  • नेपाल साहित्य मन्दिर म्हसीका

    नेपाल साहित्य मन्दिर म्हसीका सफू ने.सं ११३८ य् नेपाल साहित्य मन्दिरया लुखां पिदंगु सफू खः । मय्‌जु सुमा श्रेष्ठ च्वयादीगु थ्व सफुलिइ छगू पृष्ठय् नेपालभाषा सा छगू पृष्ठय् नेपाली भाषा छ्यलातःगु दु । नेपाली भाषाया अनुवादक अगिव बनेपाली खः । थ्व नेपाल साहित्य मन्दिर म्हसीका सफू नेपालभाषाया छगू पुलांगु संस्था नेपाल साहित्य मन्दिरया संक्षिप्त परिचय लिसें थ्वया साहित्यिक, सांस्कृतिक व भाषिक योगदानयात विस्तृत रुपं चर्चा यानातःगु छगू अनुसन्धानमूलक सफू खः ।

  • नेपालभाषा ‘खँग्वः धुकू’या विकास

    नेपालभाषाय्‌ कोश निर्माण यायेग ज्या प्राचीनकालं निसें न्ह्याःगु खनेदु । मध्यकालिन नेपालय्‌ भाषा शिक्षाया अत्यन्त प्रचलित पाठ्य सफू सरह कोशया सफुलिं ज्या ब्यूगु खनेदु । करिब ६०० दँ न्ह्यःयाम्ह कोशकार अमर सिंहं च्वःगु नामलिङ्गानुशासनम्‌यात अमरकोशया नामं नेपालभाषां टिका च्वयातःगु तःगू हे कोशग्रन्थ लूगु दु । थज्याःगु टिका ग्रन्थ मध्ये कल्लह्रदेवं थः काय्‌ छय्‌पिनिगु नितिं संस्कृतयागु नेपालभाषां अर्थ सहित च्वयातःगु ने.सं ५०१ या अमरकोश उल्लेख यायेबहः जू । अमरकोश बाहेक नेपालभाषां अर्थ च्वयातःगु धनञ्जय कोश (ने.सं ५९६),  स्यादन्तकोश (ने.सं ६२०) नं न्ह्यथनेबहः जू । जुजु प्रताप मल्लया राज्यकालय्‌ नं कर्णपुर कायस्थ नांम्ह कोशकारं ‘नेपालभाषा, संस्कृत, फारसी’ स्वता भाय्‌ तयाः फारसी प्रकाशया रचना याःगु दु । थज्याःगु हे सन्दर्भय्‌ ने.सं ८१७ य्‌ नेपालभाषा व इटाली भाषाया शब्दकोश जियान ग्वालवर्रोदा मासा (Gian Gualberto Da Masa) नांम्ह विद्वानं तयार याःगु खँ नं लुमंकेबहः जू । थ्व नेपालभाषा व इटाली यानाः निगू भाषा तयाः दयेकातःगु नेपालभाषाया न्हापांगु शब्दकोश खः । थुकी प्रविष्टी नेपाल लिपिं नेपालभाषां बियातःगु दुसा उकिया अर्थ इटालियन भाषां बियातःगु दु । लिपा थ्व शब्दकोशयात डा. टेड रिकाडीं सम्पादन यानाः ‘A Dictionary of Newari language with a glossary in Italian’ नामं इ.सं. २०१४ य्‌ पिकाल । अथे हे विलियम कर्क प्याट्रिक, डेनियल राइट, प्रा. अगस्ट कनरेडी थेंज्याःपिं विदेशी विद्वान्पिंसं नं नेपालभाषाया आपालं शब्द सङ्कलन यानाः अंग्रेजी भाषं अर्थसहित सफू पिकाःगु दु । नेपालभाषाया कोश निर्माणया इतिहासय्‌ डेनमार्कयाम्ह विद्वान् हायन्स जोर्गेन्सनया योगदान नं उलि हे न्ह्यथनेबहःजू । जोर्गेन्सन नेपाः झायामदीसां वय्कलं नेपालभाषाया २००० गः ति खँग्वः मुनाः उकिया अंग्रेजी भाषां वर्णनात्मक विश्लेषण यानाः A Dictionary of Classical Newari (सन् १९३६) नामं शब्दकोश दयेकादिल । वय्‌कःया थ्व ज्यां नेपाःया विद्वानपिंत नं कोश निर्माण यायेगु नितिं हःपाः बिल ।

    सुगतदासं ‘नेपालभाषा शब्द सङ्ग्रह’ (ने.सं १०६८)या नामं नेपालभाषाया खँग्वः, खँभाय्‌ व खँपुया अंग्रेजी, नेपाली व हिन्दी अर्थ बियाः पिकयादिल । पूर्ण बुक स्टलं ‘वर्डबुक अफ इंग्लिस, नेपाली, नेवारी एण्ड जापानीज’ (सन् १९७०) सफुलिइ २२०० गः खँग्वः दुथ्याकाः पिथंगु दु । अथेहे आदि वज्राचार्यं ‘छुं पर्यायवाची शब्दकोश’ (ने.सं. १०७४), पन्नाप्रसाद जोशीं ‘संक्षिप्त नेपाल भाषा शब्दकोश’ (ने.सं १०७६), ‘संक्षिप्त नेपाल भाषा शब्दकोशया ताःचा’ (ने.सं १०७६), लोकमान सिंहं ‘त्वाथः,’ ईश्वरानन्द श्रेष्ठाचार्यं ‘धुकूपिकू’ (ने.सं १०८३), ‘Jyapu Vocabulary’, ‘A Concise Dictionary of Newari’ (इ.सं १९९५), क्रियापद अनुक्रमणिका, नेवारी नेपाली शब्दकोश (ने.सं. १११८), उलरिके क्वयल्भर व ईश्वरानन्द श्रेष्ठाचार्य जानाः ‘A Dictionary of Contemporary Newari’  सत्यमोहन जोशीं ‘सत्यकोश’ (ने.सं १०८८), ‘सच्छि खँग्वः’ (ने.सं.११११), जापानया मन्तारो हासिमोतों द नेवारी ल्याङ्ग्वेज अ क्लासिफाइड लेकसिकन अफ इट्स भादगाव डाइेक्ट (इ.सं.१९७७) नामं स्वंगू भाय्‌– चिनिया, अंग्रेजी व ख्वप नेपालभाषाया खँग्वः धुकू पिकयादीगु दु ।

    ठाकुरलाल मानन्धर व एनी वर्गेट (सं) जानाः ‘नेवारी अंग्रेजी शव्दकोश’ (इ.सं १९८६), पुष्परत्न सागरं नेपालभाषा मौलिक शब्दकोश’ (नेसं १११८), कृष्णप्रकाश श्रेष्ठं नेपालीनेपालभाषा शव्दावली (ने.सं १०९८), विकासमान जः श्रेष्ठं सर्वय (ने.सं ११०३) कमलरत्न तुलाधरं English Nepal Bhasa Word Book  (ने.सं ११०८), ज्योति किरण बासुकलां ख्वप नेवाः खँग्वः (ने.सं १११५) आदि कोशया सफू प्रकाशित यानादीगु दु । अथेहे नेपालभाषाया शब्दतय्‌गु नेपालभाषां हे अर्थ तयाः सत्यमोहन जोशीया सम्पादनय्‌ बःचा धंगु नेवाः खँग्वः धुकू (ने.सं ११०७) प्रकाशित जुल । तत्कालीन नेपाल राजकीय प्रज्ञा प्रतिष्ठानपाखें प्रकाशित नेवारनेपाली शब्दकोश (ने.सं. १११८) नं कोश निर्माणया इतिहासय्‌ न्ह्यथनेबहःगु ज्या धायेमाः । सत्यमोहन जोशीं सम्पादन यानादीगु बःचाधंगु नेवाः खँग्वःधुकू सफुलिइ भाजु इन्द्र मालीं थुकी दुमथ्याःनिगु आपालं मेमेगु शब्द नं तनाः नेवाः तःखँग्वःधुकू – नामं कोशग्रन्थ तयार यानाः नेपालभाषा एकेदेमिया लुखां ने.सं. ११३०य्‌ पिकयादिल । थुकी नेपालभाषाया प्रविष्टि, व्याकर्णिककोटी, नेपालभाषाया अर्थ नं बियातःगु दु । अथेहे प्राचीन नेपालभाषाया हस्तलिखित ग्रन्थया अध्ययनया नितिं तिबः बीगु तातुनाः च्वसापासां टोयोटा फाउण्डेशनया सहयोगय्‌ नेपालभाषाया प्राचीन हस्तलिखित ग्रन्थ गथे – अमरकोश, गोपालराज वंशावली, मानव न्यायशास्त्र, थीथी प्राचीन म्ये सफू आदि पाखें खँग्वःत मुनाः कमलप्रकाश मल्लया मू सम्पादनय्‌ तःदँ बीकाः आपालं मिहेनत यानाः A Dictionary of Classical Newari (ई.सं. २०००) नामं छगू तःजिगु कोशग्रन्थ पिदन । थ्व ३१००० गः खँग्वः दुथ्याःगु कोशग्रन्थ पुलांगु नेवाः खँग्वःया उच्चारण सहित रोमन लिपिं पुलांगु नेपालभाषाया खँग्वःया अंग्रजी भाषं अर्थ बीगु यानातःगु आःतक पिदंगु नेपालभाषाया कोश मध्ये दकलय्‌ तःधंगु कोशग्रन्थ खः ।

    अथे हे कोशया निमार्णया खँय्‌ विदेशी विद्वानपिं गथे नोल गरुचो, बर्नहार्ड कोयल्भर व ईश्वरानन्दया संयुक्त प्रयासं पिदंगु Newar Towns and Building  (ने.सं १११८) सफू पिथनादीगु दु । विमल ताम्रकारं नं ने.सं. ११२५ य्‌ ‘नेवाः खँग्वःपुथि’ नामं सफू पिकयादिल । च्वय्‌ न्ह्यथनागु कोशया सफू बाहेक महाकवि सिद्धिदासया पिदंगु सफुलिइ दुथ्याःगु खँग्वःयात कयाः डा. तुयुबहादुर महर्जनं ‘सिद्धिदास कोश’ च्वःगु दु । थथेहे नाताकुटुम्ब, अंगप्रत्यंग, सांस्कृतिक वस्तुसम्बन्धी नं थीथी कोश पिदंगु दुसा छगः आखःया शव्दकोश भूषण प्रसाद श्रेष्ठं, क्रिया खँग्वःया शब्दकोश चन्द्रमान वज्राचार्य आदिपिंसं पिकाःगु दु ।