नेवाः नखः व नसाः निजिरोस श्रेष्ठ (न्याछ्यों)या कृति खः । थ्व सफू ने.सं ११३२ य् विजय प्रकाशन पाखेँ पिहांवःगु खः। थ्व सफू ब्वने धुंकाः नेवाःतय्गु नखः व नसाया ला वा लुसि थें स्वापू दु धैगु ज्ञान दइ । थुकी झिंन्यापु निबन्ध दु ।
NewaGyanKosh
-
नेवाः नखःचखःया द्यःपुजा विधि
नेवाः नखःचखःया द्यः पुजाविधि बलदेव जुजुया सफू खः । ने.सं ११२२ य् वैदिक प्रतिपष्ठानपाखें पिदंगु थ्व सफुलिइ नेवाः संस्कृतिइ द्यःपुज्यायेगु खँय् थःगु हे बिस्कं पहःगु दर्शन दु । थ्व सफुलीं द्यः पुजा यायेबलय् उकिया अर्थ, अभिप्राय छु खः धइगु सिके फइ । थ्व सफुलिइ द्यः पुज्यानाः हनेमाःगु नखःचखःया फुक्क धयाथें पूजात दुथ्यानाच्वंगु दु । थुकी मोहनि नखः, स्वन्ति नखः, योमरि पुन्ही, ससुपुजा, पाहांचःह्रे, गथांमुगः चःह्रे, चथाः, येँयापुन्हिया दलूचा पूजा व मांबौया ख्वाः स्वय्बलय् व सुयां जन्मन्हिबलय् सगं बिइगु विधिबारे ध्वाथुइक च्वयातःगु दु ।
-
नेवाः न्ह्यलुवा
नेवाः न्ह्यलुवा मय्जु प्रेमहिरा तुलाधरया च्वसां ने.सं ११३८ य् अमेरिकाया नेवाः अर्गनाइजेशन अफ न्यू इंग्लेण्ड बोस्टन, यू.एस.एपाखें पिदंगु नेवाः न्ह्यलुवापिनिगु जीवनीसम्बन्धी सफू खः । नेपालभाषाया पुनर्जागरणकालया खुम्ह महारथीपिं— निष्ठानन्द वज्रचार्य, सिद्धिदास अमात्य, जगतसुन्दर मल्ल, योगवीर सिंह, धर्मादित्य धर्माचार्य, शुक्रराज शास्त्री लिसें प्रेमबहादुर कंसाकारपिनिगु जीवनी व वय्क:पिनिगु भाषिक साहित्यिक योगदानया चर्चा यायेगु ज्या थ्व सफुलिइ जूगु दु ।
-
नेवाः परम्परागत लोककासा
नेवाः परम्परागत लोककासा ज्वाला स्थापित व बज्रमुनि निम्ह जानाः च्वयादीगु नेवाः समाजय् प्रचलित कासासम्बन्धी सफू खः । आदिवासी जनजाति उत्थान राष्ट्रिय प्रतिष्ठानपाखें ने.सं ११३७ य् पिदंगु थ्व सफुलिइ १२२ गू कासाया परिचय नापं म्हतीगु तरिकाया विवरण दु । नेवाः म्हसीका, नेवाः कासा व म्हितेगु तरीका, कासाया ब्वथला, कासाय् खनेदुगु थीथी पक्ष व उपसंहार तकं यानाः न्याब्वय् थलातःगु थ्व सफू कासाया सरसरति विवरण जक मजुसे नेवाः समाजय् प्रचलित कासाया विवेचना व थीथी पक्षं विश्लेषण नं यानातःगु दु ।
-
नेवाः पुर्खा
नेवाः पुर्खा मदये धुंकूपिं नेवाः व्यक्तित्वपिनिगु मू म्हसीका दुथ्याःगु किपा मुना सफू खः । थुकी शंखधर साख्वालंनिसें ने.सं. ११४२ साल तकया मुक्कं २६४ म्ह व्यक्तिपिं दुथ्यानाच्वंगु दु । हलिं नेवाः दबू, नेपाः देय् मूकवःपाखें पिथनेज्या जूगु थुगु सफूया सम्पादक लोककवि राजभाइ जकःमि खः । मुक्कं २६४ पौ दुगु थुगु सफू पिथनेत येँ महानगरपालिकां आथिर्क ग्वहालि याःगु खः । नेवाः भाय् ख्वप निसिं वन्दीपुर तक नेवाः भाय् ख्वप निसें वन्दीपुर तक सफूया च्वमि भाजु मोहनबहादुर कायस्थ खः । कायस्थ सेवा सदन, वन्दिपुरया लुखां थ्व सफू बि.सं.२०७४ य् पिदंगु खः । थ्व सफुलिइ च्वमिं थीथी इलय् च्वयादीगु विविध विषयया झिंच्यापु च्वसु दुथ्यानाच्वंगु दु । थुकी पुलांगु खँग्वः व उकिया छ्यलाबुला अर्थ नं दुथ्याकातःगु दु । वन्दिपुरया नेवाः भाषां थ्व सफू च्वयातःगु खः ।
-

नेवाः पुर्खाया सिर्जना
विश्व न्यंकया सांस्कृतिक व प्राकृतिक सम्पदा संरक्षण सरोकारया सम्बन्धय् युनेस्कोयापाखें सन् १९७२ स अनुमोदनयाःगु अन्तरराष्ट्रिय अभिलेखयात नीगु देया सरकारपाखें हस्ताक्षरयायेवं सन् १९७५ निसें क्रियाशिल जुल । थुगु अन्तरराष्ट्रिय अभिलेख कथं स्वताजिया सम्पदा ब्वथलातःगु दु – सांस्कृतिक, प्राकृतिक अले मिश्रित । ऐतिहासिक महत्वया छेँ, लाय्कू, देगः, भौतिक संरचना, प्राचीन नगर, वस्ती, सभ्यता, पुरातात्विक थाय्, पुलां पुलांगु कलात्मक मूर्ति अले चित्रकला आदि थुकियादुने लाः । अथेहे न्हनावनेत्यंपिं जीव जन्तु, प्राणीत च्वनीगु वा पर्यावरणिय सन्तुलनया निंतिं महत्वपूर्ण जलश्रोत, गँु आदि गुगु मानव जातिया कल्याणया निंतिं सुरक्षित यानातयेमाःगु दु, थुज्वःगु थाय्यात विश्व सम्पदा कथं नालातःगु दु ।
नेपाः सरकारयापाखें २० जुन १९७८ स युनेस्कोया थुगु अभिलेखय् हस्ताक्षर याये धुंकाः सन १९७९ स स्वनिगःया स्मारकत व सगरमाथा राष्ट्रिय निकुञ्जयात विश्व सम्पदाया धलखय् दुथ्याकुगु खः । चितवन राष्ट्रिय निकुञ्ज सन् १९८४ स अले बुद्ध बूगु थाय् लुम्बिनी सन् १९९७ स विश्व सम्पदा कथं युनेस्कोपाखें नालाकाःगु खः । युनेस्कोयापाखें विश्व सांस्कृतिक सम्पदा कथं नालातःगु निगू प्राकृतिक थाय् खः । मेगु गुलि नं दु उपिं फुक्क धर्म, संस्कृति, कलानाप स्वापू दुगु थाय्त खः । गौरवया खँ लुम्बिनी छगू त्वःताः मेगु खुगू विश्व सम्पदात नेवाः पुर्खापिन्स धस्वाका थकूगु स्मारक जुल । गुगु सकल नेवाःतय् निंतिं अतिकं गौरवया खँ खत । थुपिं खः –
क) ख्वप लाय्कू
ख) खास्ति चैत्य
ग) पशुपति
घ) यल लाय्कू
ङ) येँ लाय्कू
च) सक्व चाँगु
छ) स्यंगु चैत्य
-
नेवाः प्राविधिज्ञ
अक्कलमान नकर्मि
गुगुं औपचारिक शिक्षा मदुसां थःगु कुल पुर्खाया लजगाःया पाखें ब्यवहारिक ज्ञान व सिप मुंकादीम्ह थ्वय्कः छम्ह प्रविधि विकास अले सुधारया ख्यलय् थःगु कथं योगदान बियावंम्ह ब्यक्तित्व खः । सन् १९४६ स स्वनिगलय् जन्म जूम्ह वय्कः भाजु गोपालमान नकर्मिया काय् खः । काठमाठौं मेटल इण्डस्ट्रिज नांया थःगु हे ज्यासः न्ह्याका वयाच्वंम्ह थुम्ह भाजुं विशेष यानाः जलशक्ति उपयोगया झ्वलय् परम्परागत लःघः संचालनय् आधुनिककथं सुधार यायेगु व लघु जलविद्युत ख्यलय् न्ह्यथनेबहःगु प्रविधि विकास याःगु खः । वय्कलं थःगु कथंया चिचीग्वःगु टर्वाइन डिजाइनया बिकास याःगु खः ।
थुज्वःगु सिर्जनात्मक ज्याया निंतिं वय्कःयात नांदंगु रोलेक्स सिरपाः व राइट् लाइभहुड अवार्डपाखें अन्तरराष्ट्रिय स्तरया सम्मान ब्यूगु खः । सन् २०१७ स नकर्मि मदुगु खः । -
नेवाः भिडियो संकिपा
भि.एच.एस. यूम्याटिक, बेता, डिभि क्यामेराया माध्यमं निर्माण जुइगु सकतां संकिपायात भिडियो संकिपा धायेगु प्रचलन दु । थज्वःगु संकिपा देकया माध्यमं चिपाःगु धकिनय् क्यासेटपाखें प्रदर्शन व वितरण याइगु खः । ने.सं.१११६ दँय् ‘निपाः ख्वाःपाः’, ‘न्हिलाः न्हिलाः हुँ’, ‘चरित्र’ व ‘चिपनिप’ उगु इलय् बनेज्या जूगु संकिपानिसें कयाः आपालं संकिपा भिडियो प्रबिधिं निर्माण जूगु दु । -
नेवाः म्यूजिक भिडियो
ने.स.१११८ दँय् सांग्रीला च्यानलपाखें ‘लुमंका च्वना छन्त’ नांया नेपालभाषाया न्हापांगु म्यूजिक भिडियो नं दयेकल । थुगु म्यूजिक भिडियोया निर्देशक बिजयरत्न असंवरे खः ।
-

नेवाः म्ये
नेवाः म्ये व संगीत हलिंन्यंकं बय्बय् जू ।मल्लकालसिबेंन्ह्यःनिसेंनेवाःतय्संम्येज्यानावःगुसीदु ।मल्लकालय्म्ये, संगीत व प्याखंया विकासलिसें संरक्षण व सम्बद्र्धन जुयाच्वंगुलिं थौं झीगु न्ह्यःने ल्यनाच्वंगु जुल ।
नेवाःतय् जीवनय् व समाजय् संगीतया आपालं महत्व दु ।धार्मिकज्याखँय् चचा हालेगु, अले दाफा भजन हालीगु थें ऋतुया ईब्यःकथं थीथी म्येत नं हालेगु चलन दु ।अथेहे कर्मकाण्डय् नं संगीत छ्यलीपिं नेवाःतय्सं जन्मंनिसें न्ह्यागुकथंया संगीत श्रवण यानावःसां थःम्हं न्यने मखनीगु संगीत सीबाजं तक्क दुपिं खः ।
चचा, दाफा, भजन, ज्ञानमाला भजनंनिसें स्वनिगलय् नेवाःम्येया विकास जुजुंवःगु खः ।स्वनिगः अले स्वनिगलं पिने गनगन नेवाःत दै, अन अन हे धार्मिक, सांस्कृतिक चलन नं विस्तार जुजुं वनी ।उकी मध्यय् म्ये संगीत नं खत ।थ्व हे म्ये संगीतं नेवाःतय्गु म्हसीका संसारय् ब्वयाच्वंगु दु ।उकिंयानाः न्हापांनिसें हे विदेशी अन्वेषकत वया नेवाः म्ये संगीतया बारे अन्वेषण यानावंगु नं दु ।
न्हापा नेवाः संगीत अप्वः यानाः शास्त्रीय रागया आधारय् हालीगु खः ।थुकथंयाछ्यलाअप्वःयानाःचचाः, दाफा, भजनय् याइगु खः ।थ्व बाहेक लोकम्ये दकलय्अप्वः बय्बय् जू । लोकम्ये मतिना, सामाजिक विसंगतिलिसें ध्याचुलिं जाःगु नं जुइ ।शास्त्रीय राग, लोक म्ये धुंकाः आधुनिक म्ये खः ।थुकी म्ये व संगीत छगू बिस्कं पहलं जुइ ।
परापूर्वकालंनिसें झीथाय् चचा, दाफा, चचालिसें लिपांगु इलय् ज्ञानमाला भजन हाला वयाच्वंगु दु ।गुह्यतान्त्रिक विद्या पुजाया निंतिं, देवदेवी स्तुति व वर्णन लिसें स्वानाच्वंगु दु ।लिपाज्ञानमालाभजनय्धर्म, स्तुति जक मखु दार्शनिक, जनजागरण व चेतनामुलक म्येत चिनेगु हालेगु यानावःगु दु ।भजनत अप्वः यानाः धार्मिक बाखंया लिधंसाय्, देवदेवीया स्तुति स्मरण गाथात हालीगु खः ।चचाः म्ये गुह्य शक्तिया पूजाबलय् हालीगुखः । न्हापा म्ये शास्त्रीयआधारय् हालीगु खःसां ईकथं पानाववं जनमानसं अःपुक्क श्रवण व हाले फइ कथंया सृजनात जुयावःगु दु गथेकि न्हापाया भजनय् संस्कृत व पुलां भाय्या खँग्वःलिसें खँपुत छ्यलातःगुलिं गुलिखे उकिया अर्थत मसिया वनेधुंकल ।लिपा चलनचल्तीया ल्हानाभाय् अले सरल खँग्वः खँपुत नं छ्यलेगुयानाहल ।
नेवाःतय् नखःचखःपतिं थीथी लसय् थीथी म्ये हाली ।गुगुं रागयाआधारितजूसा गुगुं लोकम्येकथं नं हालेगुयाइ ।थजाःगु म्येत न्हापा हालीगु चलन दुसा गुलिं थौंकन्हय्हालेगु मयाये धुंकल ।समाज विकास वआधुनिकीकरणं झीगु थज्याःगुसंस्कृति न्हनावनाच्वंगु खः । माघवनीबलय्, सिलाचाः फ्वं वनीबलय्, लः फ्वं वनीबलय् व मेमेगु इलय् थीथी म्ये हालीगु खः ।
थज्याःगु म्ये मध्यय् यःमरि पुन्हिबलय् हालीगु त्यःछिंत्यः म्ये तसकं लोकंह्वाः ।छुं दँ न्ह्यःनिसें न्हनावं थें जुइधुंकूगुयात संस्थागत मनूतमुनाः त्वाःत्वालय् बाजागाजा सहितथ्व परम्परा ल्यंकेत न्ह्यज्यानाच्वंगु दु ।