नेवार टाउन्स एण्ड बिल्डिङ्ग “Newar Towns and Buildings” छगू खँग्वःधुकू सफू खः । नेवाःतय् सहर व छेँ दनीबलय् छ्यलीगु खँग्वःयात अंग्रेजीं अर्थ बियाः दयेकातःगु खँग्वः धुकू खः । थ्व सफूया च्वमिपिं निल्स गुत्स्चो, बे्रन्हार्ड कोल्फर, ईश्वरानन्द श्रेष्ठाचार्य व सन्क्ट अगस्टिन खः । थ्व सफू सन् १९८७ इ जर्मनीं पिदंगु खः ।
NewaGyanKosh
-
नेवारी लोकगीत
नेवारी लोकगीत नेपालभाषाया लोकम्येयात नेपाली भाषं अनुवाद यानाः तत्कालिन राजकीय प्रज्ञा–प्रतिष्ठानं वि.सं २०३१ य् पिकाःगु लोकम्येया संकलन खः । थ्व सफूया सम्पादक व थुकी दुथ्याःगु लोकम्येया संग्रहकर्ता भाजु हरि श्रेष्ठ खः । थ्व सफू नेपालभाषाया लोकम्ये नेपाली भाषं अनुवाद जुयाः पिदंगु न्हापांगु सफू जक मखु नेपाल राजकीय प्रज्ञाप्रतिष्ठान अर्थात् तत्कालिन श्री ५या सरकारं नेपालभाषाया म्येयात नेपाली भाषं हीकाः पिकाःगु न्हापांगु ऐतिहासिक सफू खः ।
थ्व सफुलिइ भाजु हरि श्रेष्ठं जुजु महेन्द्र मल्लया कपति माया न क्यन हे दैव धैगु म्ये (गुगु म्येयात नेपालभाषाया न्हापांगु म्ये नालातःगु खः) निसें आधुनिककालय् रचना जूगु म्ये अर्थात् ५०० दँ दुने रचना जूगु म्ये दुथ्याकातःगु दु । थुलि जक मखु थ्व सफुलिइ लोक म्येयात नं सामयिक म्ये व सामान्य म्ये कथं ब्वथलातःगु दुसा सामान्य म्येयात नं भजन म्ये, समसामयिक म्ये, हास्य ख्याली म्ये, बालगीत यानाः ब्वथलातःगु दु । थथे थ्व सफुलिइ फुक्कं विषयया यानाः १३५ पु म्यँ दुथ्याकातःगु दु, नापं लोकम्ये हालीबलय् छ्यलीगु थीथी बाजंया परिचय व लोकम्येय् धुवा कथं छ्यलीगु नेवाः खँग्वया व्याख्यातकं परिशिष्ठय् बियातःगु दु ।
-
नेवारी–इङ्लीश डिक्सनरी (मोडर्न लाय्ङग्वेज अफ काठमाडौ भ्याली)
ठाकुरलाल मानन्धर व आने फेरगातीया संयुक्त सम्पादनय् आगमकला प्रकाशन दिल्लीपाखें ई.सं १९८६य् पिदंगु नेवारी–इङ्लीश डिक्सनरी, मोडर्न लाय्ङग्वेज अफ काठमाडौ भ्याली खँग्वः धुकूया सफू खः । थ्व सफुलिइ ६,४०० खँग्वः दुतिनातःगु दु । थुकी नेपालभाषाया प्रविष्टि, रोमन लिप्यान्तरण, व्याकर्णिककोटी व अंग्रेजीं अर्थ बियातःगु दु । थुकी नेपालभाषाया क्रिया रुपायनया व्यापक धलः दुथ्याकातःगु दु । थ्व खँग्वः धुकूया विशेषता धैगु थुकी दुथ्याःगु भूमिका नं खः ।. थ्व भूमिकाय् नेपाःगाः, नेवाः जातीय इतिहासया सार, नेवाः भाय्या विकासया म्हसीका व नेवाः भाय् छ्यलेगु निर्देशिका दुथ्यानाच्वंगु दु ।
-
नौ (नापित)
नेवाः समाजय् सिकय् बुकय् मदयकं मगापिं नौत खः । छम्ह सामान्य मनूनिसें जुजु व ब्रम्हूया छ्यनय् ल्हा तयेदइपिं नौ खः । नौयात नापित नं धायेगु याः । विष्णु भगवानया त्यपुचां ब्रम्हालिसें पिहांवःगु जूगुलिं नाभिपाखें कालान्तरय् नापित जूगु धाइ । अथेहे नवग्रहयात साम्य यायेगु शक्ति दुपिं स्वच्छ जात जूगुलिं नापितयात नौ धाःगु खः । नौ जात न्ह्यःने मच्वंकं नेवाः समाजया छुं नं कर्मकाण्ड शुद्ध जुइमखु धाइ । सिकय् बुकय् हरेक कर्मकाण्डय् व संस्कारय् नौतय्सं सं खानाः लुसि ध्यनेवं जक उगु छेँय् पूजा यायेत जिइक शुद्ध जुइ । छेँ नीसि यायेत मदयेकं मगाःपिं नौत मूल रूपय् बौद्ध धर्मावलम्बी खः । स्वनिगलय् करुणामयया न्हवं लिपा लंपुं छायाः दशकर्म खंकेबलय् नौतय्सं द्यःयात अलः तयेकी ! स्वनिगलय् ख्वपय् एलांननिइ, यलय् दौबहालय्, किपुलिइ बाघ भैरव, थिमि व यँय् नौक्यब, वंतु, न्यत व छत्रपाटिइ, स्वनिगलं पिने पोखरा, तानसेन, टिस्टुङ्ग व पालुङ्गय् नौतय् बस्ती दु ।
-

नौ बतां
९० डिग्री बाहेक थीथी कथंया माथं पाय्छि जू मजू स्वयेगु ज्याभः । स्टीलं दयेकातःगु ज्याभःयात माःकथं कोण मिले यायेछिंक पेच कसे÷खोले यायेगु दइ ।
-
नौबाजा (नवबाजा) ख्वप
परम्परागत नेवाः बाजनय् नौबाजा धायेबलय् गुताजि बाजंया विशेष पुचः धकाः थुइकेफु । थ्व बाजंया पुचःयात नेवाः परम्परागत संगीतय् विशेषकथं कयातःगु दु । यक्व मनू मुनाः तःथी बाजं थायेमाःगु जुयाः थ्व बाजं विशेष अवसरय् जक थाइगु खः । नवबाजा थायेत न्ह्याकेत न्हय्दँनिसें न्हय्दँ (७–७०) दुपिंतक जायेमाः धाइ । थुकी गुताजि छ्यंगुलिं भुनातःगु तालबाजं दइसा धातुया प्यताजि बाजं दइ । व थेंतुं धूनया गुहालि यायेत स्वथी प्यथी पुइगु बाजं दइ । तालबाजंकथं थीथी गुहालि बाजं ज्वःलाकाः थाइ । नौबाजा व थीथी ङकूया सलं व थाय्या मभिंगु शक्ति बिस्युं वनी धइगु धार्मिक विश्वास दु ।
ख्वपया मानन्धरतय्सं गुंलाबलय् नौबाजा पिकाइ । उमिसं थीथी बहाः, बही, स्वयम्भु, खास्ति, नमोबुद्ध, सक्व बज्रयोगिनी, च्वबहाः व बुंग करुणामय आदि थाय्थासय् नौबाजा सहित तीर्थयात्रा वनेगु यानाच्वंगु दु । व थेंतुं यलय् अनया झिगू त्वालं पालंपाः गुंलागाः दुतिया कुन्हु मतयाः वनेगु झ्वलय् ङकूबाजा नौबाजा धकाः थीथी बाजा थानाः चाःहिलेगु परम्परा दु ।
नौबाजाया गुताजि बाजं थुकथं दु — १) करखिं २) पास्त ३) धाःचा ४) धिमय्चा ५) नाय्खिं ६) पछिमा ७) धलक ८) कोखिङ ९) नगरा । थुलि मूबाजंयात गुहालिकथं भुछ्याः, सिछ्याः, तं, झ्यालि (बौचा) तालबाजं दइसा धूनया निंतिं प्वंगा, मालिङ, ब्याय्चा, क्याप पुइ । नौबाजा पुचलय् दुगु बाजं अलग अलग बाय् मेगु पुचलय् नं थायेगु चलन दु । अथेसां नौबाजा धकाः थाइबलय्या महत्व बिस्कं हे खनेदु । गनं गनं दाफा भजन धुंकाः जक नौबाजा थाइ । नौबाजा दुगु दाफा खलःयात नवदाफा खलः धाइ । प्वंगा, मालिङ्ग (मुहालि), ब्याय्चा (बय्) आदि पुइगु बाजंया धूनय् छसीकथं नौबाजाया थीथी बाजं थाइ । लिपतय् आरति यायेबलय् सकलें दनाः भजन यानागु मन्दलय् स्वचाः चाःहिली ।
थ्व बाजं ख्वपया नेवाःतय्सं थीथी जात्रा, नखःचखःबलय् यक्व थाः । नौबाजा खास यानाः छुं छगू निश्चित थासय् च्वनाः थाइगु बाजं खः । थुकिया थीथी बाजं थानाः थीथी कथंया परम्परागत प्याखं नं हुलेगु याइ । गथेकि देवी प्याखं, भैलः प्याखं, जंगली, नागाचा, कवांचा, ख्याः म्हय्खा, खिं आदि । नौ बाजंयात स्वंगू पुचलय् ब्वथले छिं ।मूल नौ बाजा
करखिं, पास्त, धाःचा, धिमय्चा, नाय्खिं, पछिमा, ढलक, कोखिङ व नगरा बाय् दबदब ।गुहालि बाजं
तं, सिछ्याः, भुछ्याः, झ्यालि आदि ।पुइगु बाजं
प्वंगा, मालिङ्ग (मुहालि), ब्याय्चा (बय्) ख्वपया मानन्धरतय्सं थाइगु नौबाजाया धलखय् पास्तः, धोलक, धाः, पछिमा, नगरा, नाय्खिं, दबदबचा (डमरु), धिमाय्चा व क्वंखिं दइ । थुलि बाजंयात गुहालिकथं तं (ताः), भुछ्याः, सिछ्याः, बौचा, प्वंगा, तिं, धुलु, चतिचा, मुहालि व बय् छ्यली । मानन्धरतय् नौबाजा ज्वनाः स्वनिगःया थीथी बुद्धस्थल, विहार, महाचैत्य आदि थासंथाय् तीर्थयात्रा वनेमाः । यक्व मनू जानाः ताःईतक न्ह्याकेमाःगु व ध्यबा नं यक्व खर्च जुइगु जुयाः नौबाजाया चलन सी मदयेक तना वनेत्यंगु दु ।करखिङ
थ्व बाजं नौबाजाय् दकलय् न्हापां थाइगु बाजं खः । खास यानाः थ्व बाजं ख्वपया नेवाः समुदायं थाइगु बाजं खः । जवय् कथि व खवय् ल्हातं थाइगु थ्व बाजं नौबाजाया मू आकर्षण नं खः । करखिङ थायेत धूनया निंतिं गुहालि बाजंकथं विशेष यानाः प्वंगा व तालया निंतिं भुस्याः व तं थाइ । थ्व बाजंया द्यःने ङकू तानातइ । थ्व बाजं थातकि थुकिया सलं भूत, पे्रत, राक्षस आदि मभिंपिं बिस्युंवनी धयागु मान्यता दु ।पास्तः
पास्तः नौबाजा अन्तर्गत निगूगु ल्याखय् लाःगु बाजं खः । तःग्वःगु बाजंया न्ह्यःने चिग्वःगु बाजं धंकाः चिनातइ । थ्व बाजंया गुहालि बाजं प्वंगा, भुस्याः, तं खः । थ्व बाजंया छ्यलाबुला जंगली प्याखनय् नं याइ । युधिस्थिर महाराज पञ्चदान कायेत वंबलय् थाय्थासय् प्याखं हुलीबलय् थ्व बाजं थाःगु धाइ । थुकियात येँय् पँय्ताः, पस्ताः, क्वताःखिं धाइ ।धाः
नौबाजनय् स्वंगूगु ल्याखय् धाः नं दुथ्याः । धाःचा खवय् कथिं व जवय् ल्हातं थाइ । थ्व बाजंया गुहालि बाजंया रुपय् भुस्याः, मालिङ्ग (मुहालि) व सिछ्याः दइ । थ्व बाजं न्हापान्हापा ख्वातुगु गुँया लँ जुयाः कविलास वनेबलय् जंगली जनावरतय्त ख्यानाछ्वयेत तःसलं थाइ धयागु न्यनेदु । थ्व बाजं थानाः थीथी परम्परागत प्याखं नं हुइकेगु याइ । गथेकि– जंगली, दैत्य, भैलः प्याखं आदि । गुंलाबाजंया मूबाजं नं धाः हे खः ।धिमय्
धिमय्चा नौबाजाय् दुथ्याःगु चिग्वःगु धिमय् खः । नौबाजाय् थ्व बाजं प्यंगूगु ल्याखय् लाः । थ्व बाजं थाइबलय् धूनया निंतिं गुहालि बाजंकथं मालिङ पुइसा तालया निंतिं भुस्याः व सिछ्याः थाइ । थौंकन्हय् बाँसुरीया धूनय् नं थ्व बाजं थाइ । थ्व बाजा थानाः धिमय् प्याखं हुली । न्हापा न्हापा प्रजापति समुदायया मनूतय्सं ज्यालु वनेगु (भाडा छ्यू वनेगु) धकाः मेमेगु जिल्लाय् वनेगु याइ । अन थ्व बाजं थाःगु बांलानाः लिपा तिनि ख्वपय् नं नौबाजाय् थायेगु चलन वःगु खः धाइ । नौबाजा थायेगु झ्वलय् धिमय्चा थायेबलय् लिपतय् प्वंगा नं पुइ ।नायोखिङ /नाय्खिं
नौबाजं अन्तर्गत न्यागूगु ल्याखय् लाःगु बाजं खः नाय्खिं । धाः थें जुयाः चीग्वःगु थ्व बाजं जवय् कथिं व खवय् ल्हातिं थाइगु खः । नौबाजाय् नाय्खिं थाइबलय् धूनय् गुहालि मालिङ (सहनाइ) पुइसा तालय् सिछ्याः थाइ । थ्व बाजं थानाः ख्वपया परम्परागत प्याखं भैलः प्याखं नं हुइकी । गुंला पर्व लच्छि हनीबलय् गुंलाबाजंया पुचलय् नं दुथ्याःगु नाय्खिं थानाः देय् चाःहिलेगु याइ ।पछिमा
पछिमा बाजं नौबाजं थायेगु झ्वलय् खुगूगु धलखय् लाः । थ्व बाजंया मू विशेषता धयागु खवपाखे छुचुं तयाः थाइसा जवपाखे खौ दइ । थ्व बाजं थाइबलय् गुहालि बाजंया रुपय् मालिङ (मुहालि) व सिछ्याः थाइसा ब्याहा, कय्तापुजाय् वनेबलय् बाँसुरीया धूनय् नं पछिमा थाइ ।नौबाजा थायेगु इलय् पछिमा नाप पालंपाः यानाः धोलक नं थाइ । न्हापा न्हापा खास यानाः थ्व बाजं थानाः राधाकृष्ण प्याखं हुलीगु खः । थौंकन्हय् नागचा, देवी, महाकाली, भैलः, जंगल आदि थीथी प्याखं थ्व बाजं थानाः हुलेगु चलन दु । गनं गनं थ्व बाजं थानाः दाफा व मेमेगु भजन हालेगु चलन नं दु ।धोलक
धोलक नौबाजाया धलखय् न्हय्गूगु ल्याखय् थाइ । खास यानाः थ्व बाजं पछिमालिसे पालंपाः थाइगु बाजं खः । थुकिया नं गुहालि बाजंया रुपय् मालिङ्ग, सिछ्याः व भुछ्याः खः । थ्व बाजं थानाः लाखय् प्याखं हुइकेगु चलन दु ।कोखिङ
थ्व बाजं नौबाजं थायेबलय् च्यागूगु धलखय् लाः । थ्व बाजंया खवपाखे (क्वय्) फय्प्वाः दइ । कोखिंया मू ग्वाहालि बाजंं ब्याय्चा, तं व झ्यालि थाइ । थ्व बाजं थानाः मयुर प्याखं हुइकी ।नगरा
थ्व बाजं नौबाजा थायेबलय् दकलय् लिपा थाइ । थ्व बाजं निपा ल्हाःतिं निपु कथि ज्वनाः थाइगु खः । नगरा मेबलय् तलेजु भवानीयात सलान/म्वःल्हुकेत, ख्वाः सिलेबलय् व बहनी आरति याइबलय्, नित्य पुजा याइबलय् नं थाइ ।
धुलु
अर्नामेय्या ङकूया ख्वलय् च्वका ह्वखनाः शंख थें पुइजीक दयेकातःगु बाजंयात ख्वप भ्वँतय धुलु धाइ । मानन्धरतय्सं गुंलां नौबाजा पिकाइबलय् धुलु नं पुइमाः । मेथाय् थ्व बाजंयात ङकू बाय् श्रृङ्गभेरि धाइ ।तिं
दुगु, फै बाय् च्यांग्राया ङकू ख्वलया च्वका ह्वखनाः उकी कूछि (२ फित) हाकःगु पं स्वानाः पुइगु बाजंयात ख्वप भ्वँतय् तिं धाइ । थ्व बाजं मानन्धरतय्सं गुंलां नौबाजा पिकाइबलय् पुइमाः । किपुली थुज्वःगु बाजंयात थिकः धाइ । थुगु बाजनं इलय् ब्यलय् बुद्ध व ताराया मन्त्र पुइ ।चतिचा
दुगु, फै बाय् च्यांग्राया ङकू ख्वलया च्वका ह्वखनाः उकी १ फित हाकःगु पं स्वानाः पुइगु बाजंयात ख्वप भ्वँतय् चतिचा धाइ । थ्व बाजं मानन्धरतय्सं गुंलां नौबाजा पिकाइबलय् पुइमाः । थ्व बाजनं इलय् ब्यलय् बुद्ध व ताराया मन्त्र पुइ ।नौबाजा थाइगु मुख्य पर्व
ख्वपय् नौबाजा विशेष यानाः बिस्काः, मोहनि, सकिमा (सकिमना) पुन्हिबलय् थाइ । अनया मानन्धरतय्सं मुख्य यानाः गुंलाज्वःछि थाय्थासय् नौबाजा थायेगु याः । गुंलां थाइगु जुयाः ख्वप व भ्वँतय् नौबाजायात गुंलाबाजं नं धायेगु याः ।नौबाजा थाइपिं मुख्य जाति
ख्वपय् नौबाजा नेवाः दुनेया नं महर्जन व मानन्धर जातियापिंसं न्ह्याका वयाच्वंगु दु । थ्व निगू बाहेक मेगु जातियापिंसं नौबाजा थाःगु मदुनि । नौबाजाया गुहालि बाजं मुहालि व बय्चा कपालि जातियापिन्सं पुइ । बरु थुकी दुने लाःगु थीथी बाजा मेपिन्सं नं थासंथाय् थानाच्वंगु दु ।
विशेष यानाः पछिमा, धिमय्, धाः व नाय्खिं यक्व थासय् मेमेगु हे कथं थायेगु चलन दु । पस्ताः नं येँय् विशेषकथं थायेगु याः ।नौबाजाया मुख्य थाय् त्वाः
ख्वपय् नौबाजा थाइगु मुख्य त्वाः प्यंगू दु । दत्तात्रय, सूर्यमधि, तौमधि व याछेँ । ख्वपया शिवरात्री गुथि, साःक्वलां आदि व भ्वँतया वांख्यः आदि थीथी त्वाःया मानन्धरतसें नं नौबाजा थायेगु याः ।नौबाजाया स्यनेकने
नौबाजा माःमाःबलय् स्यनेकने याइगु खः । उकिया निंतिं नं मेमेगु परम्परागत नेवाः बाजं थें हे नासःद्यः, हैमाःद्यः आदि पुजा यानाः विधिपूर्वक स्यनेगु चलन दु । नौबाजकथं थायेगु व थुकी दुथ्याःगु बाजं बिस्कं बिस्कं थायेगु यक्वं पाः । उकिं बाजं थाय् स्यनेकने नं व हे कथं पाइ ।
नौबाजाय् दुथ्याःगु धिमय्, धाः, नाय्खिं, पछिमा, धोलक आदि बाजं बिस्कं बिस्कं यक्व हे छ्यलाबुला दु । व हे कथं थःत यःगु बाजं बिस्कं बिस्कं यक्वं स्यनेकने जू । तर, नौबाजाकथं पुचलय् दुथ्याइबलय् थ्व बाजंया मेगु हे विशेषता दु । -

न्यतभुलु अजिमा प्याखं
नेपाःगालय् दँय्दँसं पिहां वइगु थीथी ख्वाःपाःप्याखं मध्यय् न्यतभुलु अजिमाया प्याखं नं छगू महत्वपूर्ण प्याखं खः । थ्व प्याखं दँय्दँसं पाहांचःह्रेया बहनी द्यःछें पिहां बिज्यानाः न्यतभुलु अजिमाया देगः न्ह्यःनेया दबुली वयाः चाप्याखं हुइकी । अथेहे कन्हय्कुन्हु सुथंनिसें हाकनं सनिलय् तक प्याखं हुइकाः भक्तजनतय्गु पुजा फइ । अनंलि प्वःसः कयाः सनिलय् न्यतअजिमाया लिक्क च्वंगु द्यःछेँय् बिज्याकाः प्याखं क्वचायेकी । थुगु प्याखनय् ज्यापु जातिया लिसें उराय् जाति नं दुथ्याना च्वंगु दु । ज्यापु जातियात हाकुजः व उराय् जातियात तुयूजः धायेगु याइ । थ्व प्याखनय् न्यतअजिमा, कुमारी, बाराही, गणेश, महालक्ष्मी, नारायणी, इन्द्रायणी, रुद्रायणी, ब्रम्हायणी, सिंहिनी व ब्याघ्रिनी देवगणया पात्रत दुथ्याइ । दँय्दँसं प्याखं हुलीगु जात्राय् देवगण सकलें ज्यापु जातिया मनूत जुइसा १२ दँया विशेष जात्राय् उराय् जातिया महाद्यः पात्रकथं दबुली वइ ।
किंवदन्तीकथं नेपाः देय्या रक्षा यायेत च्याम्ह अजिमाया पलिस्था यानातःगु धाइ । प्याखंया सारकथं उबलय् घण्टासुर दैत्य अजिमाया परिवार नाश यायेगु तातुनाः पृथ्वीइ वयाः सुलाच्वनी । दैत्यतपाखें बचय् जुइत अजिमापिं समेत सुलाच्वने माःगु ई वइ । दैत्यं छम्ह ब्यांचिया सुराकिं अजिमा सुलाच्वंगु थासय् वंगु बखतय् थः हे धलय् दुनाः सी । घण्टासुर सीगु तमं चण्डासुर दैत्य अजिमापिं सकसितं स्याये धकाः वःगु इलय् कुमारी खनेवं व हे नाप मतिना जुइ । चण्डासुर नापया मतिनां ब्यागलं तयेत व देय्या रक्षा यायेत मांम्ह अजिमां कुमारीयात सम्मोहन विद्यां पारंगत यानाबी । कुमारिं चण्डेश्वरीया रुप काइ । निम्हं जानाः दैत्यनाप ल्वाइ । ल्वायेगु झ्वलय् न्यतभुलु अजिमां थःगु तरबार म्ह्याय् चण्डेश्वरीयात बी । चण्डेश्वरिं दैत्यया वध याइ । थुकथं प्याखं क्वचाइ ।न्यतभुलु अजिमाया झिंनिदँया जात्रा

न्यत अजिमाया प्याखं दँय्दँसं पाहांचःह्रेया बहनी द्यःछेँय् पुजाया लिसें भ्वय् नयेधुंकाः बाजंया लिसें भक्तजनया पुजा फफं न्यत दबुलिइ थ्यंकः वइ । चान्हय् चच्छि प्याखं हुइकेधुंकाः कन्हय्कुन्हु हानं सुथंनिसें प्याखं हुइकाः सनिलय् क्वचायेकी । थुकथं दच्छिइ छक्वः पिहां वइगु न्यतभुलु अजिमाया प्याखं विशेष प्याखंकथं झिंनिदँय् छक्वः नं पिहां वयेमाःगु परम्परा दु । झिंनिदँय् छक्वः पिहां वयेत न्हापां झिंनिदँया जात्रा सुरु जुल धकाः नाय्खिं च्वयेके कथं द्यःछेँय् न्ह्यःने यःसिं थनी । अनं लिपा देसा चाःहुलेगु धकाः छन्हु साइत स्वयाः न्हि क्वःछी । व हे साइतकुन्हु क्वःने व थःनेया लँपुइ बाजागाजाया लिसें तःजिक देवगणपिं सकलें लँपुइ लँपुइ अले द्यःयाथाय् न्ह्यःने द्यःल्हानाः प्याखं हुहुं कन्हय्कुन्हु सुथय् न्यतपाःच्वया द्यःछेँय् दुहां वनी । अले साविक कथं पाहांचःह्रेया बहनी न्यत दबुलिइ प्याखं हुलाः झिंनिदँया विशेष जात्रा न्ह्याइ । थुकथं न्यतभुलु अजिमाया झिंनिदँया विशेष जात्राय् येँदेय्या लिसें देसंपिने मेमेगु थासय् नं प्याखं हुलेमाःगु परम्परा दु । थथे प्याखं हुइकेगु थाय् धयागु तलेजुया न्ह्यःने, येँया लाय्कू कुमारी छेँया न्ह्यःनेया दबुलिइ, किपूया लाय्कुलिइ, यल लाय्कू दबुलिइ, ख्वप लाय्कुलिइ, भ्वँतया दथु त्वालय्, वंघःया दुवातय्, हनुमानध्वाखाया कालभैरव न्ह्यःने दबुलिइ व ल्यूनेया दबुलिइ प्याखं हुइकीगु खः । झिंनिदँया जात्राय् न्यतअजिमा, कुमारी, बाराही, गणेश, महालक्ष्मी, नारायणी, इन्द्रायणी, रुद्रायणी, ब्रम्हायणी, सिंहिनी व ब्याघ्रिनी देवगणया लिसें सुथ माजु, चण्डेश्वरी, महाद्यः, कुमार, चण्डासुर दैत्य, ध्वं व खिचा पात्रत दुथ्याइ । -
न्यतालय् दाये धुंकाः
न्यतालय् दाये धुंकाः तुर्किस्तानया अजिज ने सीनं च्वयादीगु ब्यंग्य बाखंया संग्रह खः । अजिज ने सीनया थुपिं बाखं हिन्दी भाषाया थीथी पत्रिकाय् पिदंगु खः । थथे थीथी पत्रिकाय् हिन्दी भाषं पिदंगु बाखंयात नेपालभाषाय् भाय् हिलेगु ज्या अनुवादक रमेशकाजी स्थापितं यानादीगु खःसा सफू पिकायेगु ज्या साःमिं (भरत साय्मि) यानादीगु खः । न्यतालय् दाये धुंकाः बाखं संग्रहय् न्हय्पु बाखं दुथ्याकातःगु दु । न्यतालय् दायेधुंकाः, जंगलया कानून, मेगु ग्वःदँ लिपा, आई एम सरी, उपचारक, जिमिगु गल्लीया लाल्टेन व खिचाया न्हिपं थ्व सफुलिइ दुथ्याःगु बाखं खः ।
-
न्यय्कू हाइकु
दया बेचैनया थुगु न्यय्कू हाइकु सफू ने.सं. ११२३ य् रामप्रसाद श्रेष्ठ यल पाखें पिथनादीगु खः । थुगु सफुलिइ न्यय्पु हाइकु दुथ्यानाच्वंगु दु । फुतिफुति वा वयाः धर्ति फू मचाःगु बाखं दु । विभेदया थीथी रूप ब्वयातःगु दु । समाजय् खनेदयाच्वंगु थीथी चित्र न्ह्यब्वयातःगु दु ।
-
न्याः दिगु पुजा
भूषणप्रसाद श्रेष्ठया निगूगु हाइकु सफू न्याः दिगु पुजा ने.सं.११३० कछलाथ्व १० शंखधर दिवस कुन्हु ईलोहं प्रकाशनपाखें पिदंगु खः । १६१ पु हाइकु दुथ्यानाच्वंगु थ्व हाइकु सफुलिइ मानवीय संवेदना, मतिना, आर्थिक, राजनैतिक, सामाजिक आदि विषयवस्तु कःघानाः भाव अभिव्यक्त यानातःगु दु । संस्कृतिया विम्व छ्यलाः समाजय् ब्वलनाच्वंगु समस्या, शहरीकरणं हःगु विकृति विसंगति यौन, प्रेमया खँ नं न्ह्यथनातःगु दुसा भविष्यप्रति क्वातुगु आस्था नं देजायाच्वंगु दु ।