NewaGyanKosh

  • बर्नहार्ड क्वय्‌लभर

    बर्नहार्ड क्वयलभर जर्मनया नागरिक खः । कोलन धैगु थासय् जन्म जूम्ह वय्‌क: भारतीय उप–महाद्वीप संस्कृतिया छम्ह विज्ञ कथं नांजाः । वय्‌कलं कोलन विश्वविद्यालयपाखें सन् १९६५ इ तोखारिन भाय्‌या बाक्य विन्यास सम्बन्धय् विद्यावारिधि उपाधि प्राप्त यानादीगु खः । तोखारिन चीनया उत्तर–पश्चिम लागाया सिनच्याङ्ग प्रान्तदुनेया अतिक पुलांगु आदिवासी समुदायया भाय् खः, थुगु भाय्‌यात भारोपेली परिवारदुने लाः धकाः नालातःगु दु । जर्मनया उत्तरी लागाया किल विश्वविद्यालयय् सन १९७४ निसें १९९३ तक, थ्वयां लिपा जर्मनया हे लिपजिग विश्वविद्यालयय् प्राध्यापनया लजगाः यानादीम्ह वय्‌क:लं छक्वः नेपाः वयाः थनया भाषा, संस्कृति, सम्पदा अले वास्तुकलासम्बन्धी प्रारम्भिक ज्ञान प्राप्त यायेधुनेवं थुकियात हृ थःगु अध्ययनया लागा कथं नाला कयादीगु खः । वय्‌कलं तःदँ तक नेपालय् च्वनाः तःगु ख्यलय् अध्ययन अनुसन्धान ज्या यानादीगु खः । भाषा विज्ञान, शब्दकोश, वास्तुकला, सम्पदा आदि क्वय्‌लभर भाजुया अध्ययनया लागा खः ।

    थःहे तिरिमय्‌जु डा. उरलिके क्वय्‌लभरनापं जानाः सन १९७८ य् पिथंगु वय्‌क:या नेवाःभाय्‌या क्रिया वाक्य विन्यास सफू अतिकं न्ह्यथनेबहः जू । जर्मन सरकारयापाखें भालाकाःगु ख्वपदेया सम्पदा संरक्षण परियोजनाया छम्ह विज्ञ कथं नेपालय् च्वनाः ज्या यायेगु झ्वलय् विशेष यानाः स्वनिगःया वास्तुकला, नगरिय सभ्यता, संस्कृतिनिसें नेवाः भाय्‌या सम्बन्धय् दुग्यंक अध्ययन अनुसन्धान ज्या यानादिल । थुगु हे स्थलगत अले व्यावहारिक ज्ञानया लिधंसाय् वय्‌कलं भाषाविद् ईश्वरानन्द श्रेष्ठाचार्य व मेम्ह जर्मन विज्ञ नील गुटस्चोलिसे जानाः पिकयादीगु “Newar Towns and Buildings; An lustrated Dictionary Newar-English” छगू तःजिगु सफू खः । अथेहे पण्डित हेमराज शाक्यनाप जानाः तयार याःगु क्वय्‌लभर भाजुया मेगु नांजाःगु कृति धैगु यल रुद्रवर्ण विहारया लिखतया अध्ययन व पिथना खः । वय्‌क:या स्वयम्भु चैत्यया पुनःनिर्माण अले उकिया वास्तुशैलीया सचित्र सफू व नेपाःया परम्परागत चित्रकलाया लिधँसाय् देगःया निर्माणसम्बन्धी सफूत नं उलि महत्वपूर्ण जू । नेपाःया वास्तुकला, सम्पदा अले भाषा विज्ञान, शब्दकोशया ख्यलय् ज्वःमदुगु तिबः बियादीगुलिं जुजु वीरेन्द्रपाखें क्वय्‌लभर भाजुयात त्रि–शक्तिपदपाखें विभुषित याःगु खः ।

  • बर्मामा (drill)

    थीथी नापया प्वाः खनेगु ज्याभः । छगू लाइननिसें निगूगु लाइन व्यासया प्वाः खनेगु चीधंगु हाते बर्मा । छगू इञ्चतक ब्यासया प्वाः खनेगु तःधंगु बर्मा (ratchet brece) ।

  • बलदेव जुजु

    बा शाम्भवानन्द राजोपाध्याय व मां अमरवाणी राजोपाध्याय्‌या कोखं ने.सं. १०५५ तछलाय् मखंत्वालय् साहित्यकार भाजु बलदेव जुजुया जन्म जूगु खः । वय्‌कःया पूवंगु नां बलदेव राजोपाध्याय खः । वय्‌कलं अध्ययनया झ्वलय् न्याय दर्शननाप स्वापू दुगु नब्य न्यायाचार्य क्वचायेकादीगु दु । भाजु बलदेव जुजुयाके संस्कृत व दर्शनपाखे गाक्कं ज्ञान दुगुलिं स्कूलय् संस्कृत स्यनेज्या यानादीसा कलेजय् नेपालभाषा साहित्य स्यनादी । भाजु बलदेब जुजु मचां निसें कर्मकाण्ड व संस्कारया ज्या यायेगु संस्कारय् ब्वलंगुलिं वय्‌कःया च्वसा सांस्कृतिक निबन्ध/प्रबन्धपाखे न्ह्याःगु दु । वय्‌कःया न्हापांगु च्वसु खड्ग सुरक्षाया प्रतिक च्वखँ (ज्वलान्हाय्‌कं) खः ।

    नेपाःया धर्म व संस्कृति विषययात कयाः मालेज्या यानाः च्वसु च्वइपिं च्वमिपिं मध्ये भाजु बलदेव जुजु छम्ह नं खः । थ्वहे झ्वलय् नेपाःया धर्म व संस्कृति, तान्त्रिक खँचुत दुथ्याकाःतःगु सफू तलेजु (ने.सं. १११४), नेवाः संस्कृति व नेवाः दर्शन (ने.सं. १११६), नेवाः संस्कार व नेवाः विधि (ने.सं.१११९) पिथनादीधुंकूगु दुसा लिपा वय्‌कलं सुरेन्द्रमान श्रेष्ठनाप जानाः तन्त्रनाप स्वापू दुगु च्वसु दुथ्याकाः तान्त्रिक द्यः व तान्त्रिक पुजा नांगु सफू पिथनादिल । अथेहे वय्‌कलं नेपाःया संस्कार व संस्कृति नाप स्वापुदुगु गुपु च्वसुत दुथ्याकाः कान्तिपुर (ने.सं. ११०८) नांगु सफू पिथनादीगु दु ।

    नेपाःया संस्कृति व नेवाः दर्शनया संरक्षण व सम्बद्र्धन यायेगु तातुनाः भाजु बलदेव जुजुं वैदिक प्रतिस्थान नीस्वनाः थ्व प्रतिस्थानया संस्थापक नं जुयादिल । अथेहे थ्वय्‌कः नेपालभाषा एकेडेमिया नं पार्षद खः । थज्याःगु ज्यायात कदर यासें भाजु बलदेव जुजुयात लोकसाहित्य परिषद्ं गौरी अनन्त सिरपाः (ने.सं. १११६), नेपालभाषा परिषदं ठाकुरलाल सिरपाः (ने.सं. ११२०)पाखें हंगु दु ।

  • बलम्बुया प्वंगा पायाः

    बलम्बुया नेवाः बस्तिइ कौलाथ्व दशमीकुन्हु पिहां वइगु पायाःया विशेषताकथं छम्हसिनं वँचुगु जामा लँ फिनाः प्वंगा ज्वनाः पायाः पिहां वइ । धिमय् व काहां पुयाः वइपिनिगु लिउ लिउ तुयूगु, म्हासुगु, वँचुगु, हाकुगु जामा लं फिनाः खड्ग ज्वनावइ । उपिं मध्ये छम्ह हाकुगु लं फिनाः म्हया लिउने ढाल घानाः हताः (युद्ध) या लू क्यनेथें तिंतिंन्हुयाः खड्ग चाःहीकाः ब्वाँय् ब्वाँय् वनी ।

  • बलामि

    नुवाकोटया महासामन्त अंशुवर्माया वंशज बर्मामीपाखें बलामि जूगु धाइ । बलामितय्त बालामि नं धायेगु याः । थुमिसं सिं पालाः मीगु ज्या याइ । बौद्धमार्गी खःसां हिन्दुधर्म माने याइपिं बलामितय्गु आदिभूमि मकवानपुरया चित्लाङ्ग खः । थुमिसं चित्लाङ्गय् पिदनीगु तान्त्रिक प्याखं हुइकाः द्यःया जात्रा नं याइ । थुपिं धादिङ्या जीतपुर, नुवाकोट ओखरपौवाया कागती गामय्, येँया फम्पि, थानकोट व टोखाय् बस्ती दु ।
    फम्पिइ महालक्ष्मी द्यःया थासं पिदनीगु
    कान्ति प्याखं व कृष्णाष्टमीबलय् पिकाइगु
    जात्राय् बलामीत थीथी प्याखंम्वया रुपय् प्याखं हुइ । नुवाकोटया कागति गामय् बलामितय्सं महालक्ष्मी द्यःया जात्रा याइ ।

  • बल्चा

    बल्चा प्रकाशमानया बाखं सफू खः । भाषा साहित्य मुँज्या खलः सक्वं ने.सं.११०३ य् पिथंगु खः । थुकी झिंछपु बाखं दुथ्यानाच्वंगु दु । ज्वाल्लथीगु तक्मा, ज्याला थौंया परिवेशय्, सफलता, जिगु डायरी, ठण्डा बरफ, तं, मुक्तिया पलाः, समाज, बाल वर्ष, फ्वगिंया सः व निर्मूल जुइमफुगु व्यथा थुकी दुथ्यानाच्वंगु बाखं खः । थ्व बाखं च्वमि प्रकाशमानया न्हापांगु बाखं सफू खः । अथेहे भाषा साहित्य मुँज्या खलःया निगूगु पिथना खः । पिकाकःपाखें बल्चा बाखं मुनाया सम्बन्धय् थथे च्वयातःगु दु– ‘थुकी दुनेया प्रत्येक बाखनय् थौं देसय् मगाःमचाः मछिंया थाकूगु जीवन म्वानाच्वंपिं बहुसंख्यक चीमिपिं जनताया ख्वबि, झसुकाः अले आक्रोसया ख्वाःपा्तय् लू दु । धात्थें धायेगुसा बल्चा बाखनं छखे वर्तमान व्यवस्थां ज्वना वयाच्वंगु अन्याः अत्याचार, दमन, शोषणया भ्रष्ट, घृणित लँपुया विरोध यानाच्वंगु दुसा मेखे पित्याः प्याःचाः स्याःचालं उकुसमुकुस दनाच्वंपिं जनताया चिल्लाय् दना सः पिब्वया च्वंगु दु।’

  • बसन्त श्रेष्ठ

    नेपाःया लोक नृत्य, शाश्त्रीय नृत्य, आधुनिक नृत्य, गीति नाटक व नृत्य नाटकया छम्ह ज्वःमदुम्ह प्याखंहुलामि व स्यनामि बसन्त श्रेष्ठ खः । नृत्य ख्यलय्‌ तसकं नांजाःम्ह बस्न्त श्रेष्ठया जन्म बि सं २००६ सालया मंसीर ८ गते जूगु खः । वय्‌कःया अबुया नां सानुमान श्रेष्ठ व मांया नां सन्तमाया श्रेष्ठ खः । गुलिखे गीति नाटक व नृत्य नाटकया नापनापं नेपाःया न्हापांगु गीति चलचित्र ‘गौंथली’ या निर्देशन याःम्ह खः बसन्त श्रेष्ठ । नेवाः संकिपा ‘राजमति’या वयकः नृत्य निर्देशक खः । निर्देशक प्रकाश थापाया “सिन्दूर” संकिपानिसें संकिपाया नृत्य निर्देशनपाखे पलाः न्ह्याकुम्ह बसन्त श्रेष्ठं सलंसः संकिपाय्‌ नृत्य निर्देशन याःगु दु । उकि मध्ये ‘राजमति‘, ‘प्रेमपिण्ड‘, ‘बसन्ती’ तसकं च्वछाय्‌ बहगु खः । बसन्त श्रेष्ठ बि सं २०२१ सालनिसें २०५८ सालतक तत्कालिन नेपाल राजकिय प्रज्ञा प्रतिष्ठानया नृत्य शाखाया कजि जुयादिल । भारत व इटालिइ नृत्यया प्रशिक्षण कयातःम्ह बसन्त श्रेष्ठ नेपाःया विभिन्न धार्मिक व सामाजिक संस्थाय्‌ आपालं हुला प्याखं स्यनादीगु दु । अथेहे वय्‌कलं नेशनल सेन्टर अफ डान्स नीस्वनाः यक्वसित हुला प्याखं स्यनादिल । वयकःया यक्व स्यनामिपिन्सं नेपाःया संकिपा व हुलाप्याखंख्यलय्‌ नां तयेफुगु दु ।

  • बसुन्धरा

    बुद्धधर्मय्‌ पृथ्वीया चिंया रुपय्‌ बसुन्धरायात कयातःगु दु । छपाः ख्वाः व स्वपाःख्वाः यानाः निथीकथंया बसुन्धराया मूर्ति दु । छपाःख्वाः निपा ल्हाः जूसा वरद व वागुइँ च्वनातइ । स्वपाःख्वाः जूसा म्हासुगु, कुम्कुम व ह्याउँगु वर्ण, खुका ल्हाः, ललितासनय्‌ ब्वयातःगु दु । जवगु स्वका ल्हातं जपमाः, रत्न व वरद मुद्रा क्यनाच्वनी । खवगु स्वका ल्हातं कमण्डलु, वागुइँ व सफू ज्वनातइ । साधनामालाय्‌ वंकार आखलं बसुन्धराया उत्पत्ति जूगु च्वयातःगु दु । धन व समृद्धिया चिंया रुपय्‌ कयातःगु दु । हिन्दूधर्मय्‌ लक्ष्मी थें हे बौद्धतय्‌सं बसुन्धरायात कयातःगु दु ।

    नेवाः बौद्ध समाजय्‌ दछिया छकः गातिलाः धलं दनेगु चलन दु । भाद्रकृष्ण तृतीयाकुन्हु विहारय्‌ स्वां, सिन्हः, लं दक्व म्हासुगु वस्तु छ्यलाः धलं दनी । थुगु धलंपाखें धन, जन, गुण, ज्ञान, सन्तान, दीर्घायु, खुशि, यश न्हय्‌गू पूवनी धैगु विश्वास यानावयाच्वंगु दु ।

    बौद्धतय्‌सं बसुन्धरायात मौलिक द्यःया रुपय्‌ कयाः धलं दनेगु, स्तोत्र, धारणी ब्वनेगु यानाच्वंगु दु । स्वयम्भू दर्शन यायेत वःपिं न्हय्‌म्ह बुद्ध मध्ये विश्वभू तथागतं अधिष्ठान यानाः बसुन्धरा देवीया तुतिया ग्वालिं गोदावरी तीर्थ उत्पन्न यात धैगु धारणा दु । उकियात प्रभावती तीर्थ नं धायेगु याइ ।

    नेपाःगालय्‌ प्यम्ह बसुन्धराया रुपय्‌ पूर्वय्‌ ईदेया बसुन्धरा, दक्षिणया गुणागण पूmच्वया बसुन्धरा (गोदावरीया बसुन्धरा), पश्चिमया सिंगु स्वयम्भूया वसुपुर, उत्तर महाराजगञ्जया बसुन्धरा (बसुद्वः) यात कयातःगु दु । बसुन्धराया यक्व नां दु । बसुन्धरा, बसुमति, बसुधा, धनवति, धान्यवति, प्रज्ञावति, श्रीदेवी, श्रीमती, प्रभावति, विद्याधरी, महादेवी आदि ।

    बसुन्धराया सच्छि व च्याता नां न्ह्यथनातःगु दु । बसुन्धराया पौभाः, बसुन्धरा मण्डल च्वयेगु परम्परा दु । न्हापांगु बुराबुरिी जंक्वबलय्‌ बसुन्धरा मण्डल दर्शन याकी, सम्यकबलय्‌ बसुन्धरा ब्वइ । यःमरि पुन्हिबलय्‌ बसुन्धराया रुपय्‌ कू पूजा यायेगु चलन दु ।

  • बसुन्धरा भुसाल

    बसुन्धरा भुसाल छम्ह हास्य अभिनयया निंतिं नांजाःम्ह कलाकार खः । ‘सिन्दुर’ नांयागु खस नेपाली भाय्‌या संकिपाया तसकं लोकंह्वाःगु वय्‌कःया पात्रया नां कथं बसुन्धरा भुसालयात आपाःसिनं नक्कली धकाः म्हस्यू । ने.सं. १०७१ सिल्लागाः चःह्रे, मंगलबारखुन्हु जन्म जुयादीम्ह वय्‌कःया अबुया नां सानुमान सिंह व मांया नां बुद्धकुमारी सिंह खः । वय्‌कः नेवाः कुलय्‌ जन्म जुयाः मचांनिसें हे हुलाप्याखं व अभिनयपाखे नुगः क्वसाम्ह खः । झिंभप्यदँ झिंभन्यादँया वैंसय्‌ वि.सं. २०२१ सालया खस नेपाली भाय्‌या ‘आमा’ संकिपाय्‌ अभिनय यानाः कला यात्रा न्ह्याकादीम्ह बसुन्धरा भुसालं ‘हिजो आज भोलि’, ‘मनको बाँध’, ‘के घर के डेरा’, ‘चेलीबेटी’, ‘चोट’, ‘राँको’, ‘हिम्मत २’, ‘जन्मभूमि’, ‘दैव संयोग’, ‘आगो’ व ‘परालको आगो’या लिसें सच्छिगुलिं मयाक संकिपाय्‌ अभिनय यानादीगु दु । उकी मध्यय्‌ ‘परालको आगो’ संकिपाय्‌ मू भूमिकाय्‌ म्हितादीगु खः । अथे हे इलय्‌ब्यलय्‌ रङ्गमञ्चया दबुलिइ नं आपालं नृत्य न्ह्यब्वयादीम्ह वय्‌कलं ‘प्रल्हाद’, ‘अमिट बासना’, ‘बुहार्तन’, ‘मसान’, ‘मुटुको व्यथा’ लिसेंया नाटक व ‘रामभरत मिलाप’, ‘यशोधरा’, ‘भृकुटी’, ‘हिमकन्या’, ‘मुना मदन’ लिसेंया थीथी मेहना प्याखनय्‌ तकं अभिनय यानादीगु दु । वय्‌कलं आपालं नेवाः संकिपा छु छु ? नं म्हितादीगुया लिसें नेवाः म्यूजिक भिडियोय्‌ नं अभिनय यानादीगु दु । उकी मध्यय्‌ ख्यालिजुजु मदन कृष्ण श्रेष्ठं हालातःगु ‘ज्वराज्वरा पर्सि’ नांया मेय्‌ वय्‌कलं मदन कृष्ण श्रेष्ठ व सूर्यमाला खनालनाप म्हितादीगु म्यूजिक भिडियो न्ह्यथने बहःजू । वय्‌कः श्री ५ वीरेन्द्र गद्दी आरोहरण रजत महोसत्व पुरस्कार, गोरखा दक्षिणवाहु, ललितपुर कला साहित्य प्रतिष्ठानपाखें हास्य साम्राज्ञीया उपाधि, हिरासिंह खत्री सम्मान पुरस्कार व नेपाल सरकारया चलचित्र विकास बोर्डपाखें लःल्हागु दीर्घ साधना सम्मानया लिसें आपालं सिरपाः, सम्मान व विभूषणपाखें विभुषित जुयादीगु दु ।

  • बहाः व चुक

    बौद्ध धर्म कथं विहार दयेकाः धार्मिक ज्याखँ यायेत छिंक चकंक अले प्यकुंलाक दयेकातःगु लागा बहाः खः । बहालय् भगवान बुद्ध (क्वाःपाःद्यः) मू द्यः कथं दयाच्वनी । अथे आगं व द्यःकू नं दइ । थुज्वःगु बहालय् नियमित कथं परम्परागत धार्मिक ज्याखँ न्ह्याकेगु सुविधा जुइक प्यखें नितँजाः छेँ दयाच्वनी । क्वाःपाःद्यः मदुगु तर प्यखें छेँखा अले दथुइ चकंगु थाय् दुगु नेवाः वस्तीया लागा चुक खः । मूलतः नेवाः वस्ती दुने च्वनीपिं मनूतय् स्वस्थ्य जीवनया निंतिं माःगु निभाः, जः अले स्वच्छ फय्या व्यवस्था जुइमा धकाः थुकथं बहाः वा चुक कथं चकंगु थाय्या व्यवस्था यानातःगु खः ।
    उलि जक मखु, थुकथंया चकंगु लागाय् अन च्वनाच्वंपिं मनुखं न्हियान्हिथंया ज्याखँया निंतिं थःथःगु लजगाः कथं छ्यलेगु याइ । समाज्याबले वा लया हयाः निभालय् पायेगुनिसें भ्वय् वा मेमेगु सांस्कृतिक ज्याखँयात नं थुज्वःगु थाय् अःपुक छ्यले खनी । छेँज्या वा लजगाःपाखें फुर्सत दइगु इलय् थःथःगु छेँखापतिकं पिहां वयाः थुकथं चकंगु बहाः वा चुकय् जःलाखःलात मुनाः सहलह ब्याकेगु, थवंथवय् म्हंफु–मफु न्यनेकने यायेगु, निभाः पायेगु, बजां त्वनेगु, इताः फ्यनेगु, सुकू थायेगु, वसः हीगु, चिकं बुकेगुनिसें मस्त म्हितेगु गतिविधिं यानाः थ्व सामाजिक सम्बन्ध व सद्भावयात क्वातुकेगु छगू केन्द्र थें जुयाच्वनी ।
    नेवाः वस्तीइ मनूतय् थःथःगु निजी छेँ जुयाच्वनीसा छखा छेँ व मेगु छेँ झ्वःलाक्क अले थितुंथीक जुयाः छखा छेँया बैगलं मेगु छेँय् वने जीक लुखा छुनातःगु दइ । सामान्यतया गुगुं नं छेँय् तःजिगु, पस्ताः पुजा वा आपालं मनूत सःताः भ्वय् नकेमाल धाःसा बैगलं बैगः स्वानाः थाय्या माःगु ब्यवस्था यायेगु सुविधा दयाच्वनी ।