अनिश शाक्यया च्वसां पिज्वःगु चिनाखँ मुना सफू लिसः मदुगु न्ह्यसः ने.स. ११३२ गुंलागा सप्तमी कुन्हु कुतः पिकाकःया लुखां पिदंगु खः । थ्व सफुलिइ झिंखुपु चिनाखँ दुथ्यानाच्वंगु दु । चिनाखँ दुने भेदभाव न्हंकेमाःगु सः थ्वयाच्वंगु दु । नुगःया डाला जायेक दुर्गन्ध, दुषित तयाजूपिं नेतातय्सं नस्वाः ह्वले, देय् स्वर्ग याये धयां गथे पत्याः याये धकाः न्ह्यसः तयाच्वंगु दु । अले विसंगति व विडम्बना पिलूगु अनुभूतियात कविताया रुप बियाः सम्प्रेशित यानातःगु दु ।