NewaGyanKosh

  • सत्यमोहन जोशी

    मां राजकुमारी व बौ शंकरराज जोशीया दकलय् तःधीम्ह काय् जुयाः ने.सं. १०४० बछलागा नवमी कुन्हु यलया बखुंबहालय् भाजु सत्यमोहन जोशीया जन्म जूगु खः । तत्कालिन त्रिचन्द्र कलेजय् अध्ययन यानाच्वनादीम्ह सत्यमोहन जोशींया उच्चअध्ययन यायेगु ईच्छा दयाः नं परिवार धाने यायेत दकलय् न्हापां थःगु त्वाःया स्कूलय् ब्वंकेगु यानादिलसा ने.सं १०६५ निसें सरकारी सेवाय् प्रवेश यानाः इन्डस्ट्रियल सर्भे अफिसर, संख्या विभागया सुपरिवेक्षक, राष्ट्रिय योजना परिषद्ष प्रोग्राम अफिसर आदि जुयाः लिपा पुरातत्व व संस्कृति विभागया डाइरेक्टर (ने.सं. १०७९—१०८१) तकं जुयादिल । अनं लिपा चीनया पेकिङ्ग स्थित क्याम्पोसुयन विश्वविद्यालयय् नेपाली भाषाया विशेषज्ञ (ने.सं. १०८६—१०८९), नेपाल राजकिय प्रज्ञाप्रतिष्ठानया सदस्य सचिव (ने.सं. १०९५–१०९९ ), त्रि.वि.वि.या नेपालभाषा विषयया सहप्राध्यापक (ने.सं. ११०२– ११०७) आदि जुयाः ज्या यानादिलसा जनस्तरं स्वंगु नेपालभाषा एकेडेमियाया चान्सलर जुयाः नं तःदँ तक एकेडेमियात न्ह्याकादिल ।

    थथे थीथी पदय् च्वनाः ज्या यानादीबलय् पदीय जिम्मेवारी पूवंकेगु बाहेक वय्‌कलं आपालं न्ह्यथनेबहःगु न्हून्हूगु ज्या गथे राष्ट्रिय विभूति अरनिकोया खोज, (पुरातत्व बगैंचा–१०७९), राष्ट्रिय मुद्रा संग्रहालय (ने.सं. १०७९), राष्ट्रिय नाचघरया स्थापना (सन् १०७९), नाटक महोत्सव (ने.सं. १०९७), गाइजात्रा महोत्सवया प्रचलन (ने.सं. १०९७), लिपि वर्णमालाया प्रकाशन, लोकगीतया संकलन, लोकसाहित्य परिषद्या स्थापना (ने.सं. ११०५), अरनिको श्वेतचैत्य ग्यालरीया स्थापना आदि ।

    थीथी व्यक्तित्वया धनी सत्यमोहन जोशी छम्ह साहित्यकार, संस्कृतिविद्, पुरातत्वविद्, भाषासेवी, कोशकार, अन्वेषक, लोकसाहित्याविद्, भाषाविद् आदि सकतां खयानं नेपालभाषाया ख्यलय् वय्‌कःया दकलय् ओजपूर्ण व्यक्तित्व साहित्यकार व मातृभाषा अनुरागीया व्यक्तित्व खः । वय्‌कलं नेपालभाषाया नापं नेपाली अंग्रजी भाषां यानाः न्हय्‌छगू स्वयाः अप्वः सफू च्वयादीगु दुसा नेपालभाषाय् जक वय्‌कःया पीछगुलिं मयाक सफू पिदंगु दु ।

    थुपिं सफू बाहेक थीथी पत्रपत्रिका व सफूया भूमिकाया रुपय् सत्यमोहन जोशीया विविध विषयय् स द्वछिपुं मयाक रचना पिदंगुसा आपालं सफूया सम्पादन नं यानादीगु दु । थुकथं छम्ह अभिभावकं थःगु छेँय् गुकथं थम्हं फक्व मगाःमचाःगु ताःलाकी, अथेहे वय्‌कलं नं नेपालभाषायात फुक्क विधां सम्पन्न यायेगु निंतिं मचा वर्णमालां निसें महाकाव्यया तकं रचनादिल । सत्यमोहन जोशी नेपालभाषाय् दलय् अप्वः विविध विधाय् च्वसा न्ह्याकादीम्ह नापं दकलय् अप्वः नाटकया सफू पिकयादीम्ह च्वमि खः ।

    सत्यमोहन जोशीया योगदान लोकसाहित्यया ख्यलय् नं उलि हे न्ह्यथनेबहजू । वय्‌कः नेपालभाषाय् जक मखु नेपालय् हे लोकसाहित्यया अध्ययन यायेगु परम्परा न्ह्याकूम्ह लोकसाहित्यविद् खः । लोकसाहित्य परिषद् वय्‌कःया परिकल्पनाया उपज खः, गुगु संस्थाया निंतिं वय्‌कलं तन मन जक मखु भवन निमार्णया नितिं थःगु जग्गा तकं प्रदान यानादिल ।

    सत्यमोहन जोशीं थम्हं जक च्वयेगु मखु मेपिंत नं च्वकेबीगुली उलि हे उत्साह प्रेरणा बियादीम्ह, थः गन गन वन अन अन भाषिक, साहित्यिक संस्था स्वनाः थः मांभाय् थपू यायेगु ज्याय् तिबः बियादीम्ह, थःगु मांभाय्‌या ख्यलय् छुं संकट वल धाःसा, माःगु सल्लाह सुझाव बियाः कार्यकर्तापिंत हौसला बियादीम्ह मातृभाषा अनुरागी खः । नेपालभाषा एकेडेमि, नेपाल कला परिषद्, लोकसाहित्य परिषद्, पोखरा च्वसापासा शाखा, नेवाः देय् दबू आदि वय्‌कःया नेतृत्वय् स्थापना जूगु संस्थात खः । थःगु जीवनया अन्तिम घडी तक वय्‌कलं नेपालभाषा एकेडेमी, लोकसाहित्य परिषद्, हलिं नेवाः दबू आदिया संरक्षक च्वसापासा, नेपालभाषा परिषद आदिया सल्लाहकार जुयाः अभिभावकीय भूमिका निर्वाह यानादीगु दुसा राष्ट्रिय अन्तरराष्ट्रि ख्यलय् जूगु थीथी सम्मेलन गथे —लण्डनय् जूगु हलिं नेवाः दबूया न्हापांगु सम्मेलन (ने.सं. ११३१), अमेरिकाय् जूगु नेवाः अर्गनाइजेसन अफ अमेरिकाया सम्मेलन (सन् ११३२) आदिइ ब्वति कयाः नेवाः जनतायात उत्साहित यानादीगु दु । थथे मां देय, मां भाय्‌या लागि थःत फ्यानाझाःम्ह वयकःयात राष्ट्रलगायत थीथी संस्था नं उलि हे सम्मान, सिरपाः व पदक देछाःगु दु ।—

    नेपालभाषाया ख्यलं वय्‌कःयात भाषारत्न (उपाधी), नेपालभाषा शिरोमणि (उपाधी), श्रेष्ठ सिरपाः, लाकौल सिरपाः व मरनोप्रान्त नं दान्यहिरा सिरपाः देछाःगु दुसा न्हूजः गुथि पाखें वय्‌कःया ख्वाःपाः अङ्कित वहया पाँय्‌म्व पिकयाब्यूगु दु ।

    सत्यमोहन जोशी स्वकःतक मदन पुरस्कार प्राप्त याःम्ह नेपाःया न्हापांम्ह व्यक्ति जक मखु काठमाडौ विश्वविद्यालं मानार्थ महाविद्यावारिधि – ‘Doctorate of Literature’ उपाधि, त्रिमूर्ति निकेतनं वय्‌कःया कद बराबरयागु सिजःया शताव्दी पुरूष उल्लेखित अभिनन्दपत्र देछाःगु दु । थुबलय्‌निसं हे वयकःयात शताव्दी पुरूष धायेगु सुरु जूगु खः ।

    अथे्हे नेपाल सरकार पाखें राष्ट्रियकला श्री सम्मान, महाउज्वल किर्तिमान राष्ट्रिय दिप प्रथम श्रेणी, पद्यश्री साधना सम्मान आदिया नापं नेपालय् दकलय् न्हापां वांगमय शताव्दी पुरुषया उपाधि, हुलाक विभागपाखें वय्‌कःया फोटो अंकित हुलाक टिकट, नेपाल राष्ट्र बैंकपाखें वय्‌कःया नां अंकित वहया पाँय्म्वह पिकाःगु दु ।

    अथेहे येँ महानगरपालिका, यल महानगरपालिकापाखें भव्य अभिनन्दन, सच्छिगू स्वयाः अप्वः थीथी संस्थापाखें थीथी सिरपाः, पदक सम्मान फयेखंम्ह वय्‌कलं ने.सं ११४२ कौलागा षष्ठी आइतबारया दिनय् क्रिष्ट अस्पतालय् थःगु नश्वर शरिर त्वःतादिल । वय्‌कलं थः मदयेकाः थःगु सीम्ह तक दान बियाः छगू तःधंगु उदाहरणीय ज्या यानाझाल । थज्याःम्ह व्यक्तित्वया नामं सत्यमोहन जोशी शताव्दी पदक, सत्यमोहन जोशी सिरपाः आदिया स्थापना जूगु दु ।

  • सत्वतारा वज्र बज्राचार्य (सतुगुर्जु)


    मां झ्यापुनानी व अबु बालकवज्र बज्राचार्यया कोखं ने.सं. १०४० कछलाथ्वः पारु, सुक्रबारकुन्हु येँया रत्नकीर्ति महाविहार, मखंबहाःया धुंबाः चुकय्‌ सत्वतारा वज्र बज्राचार्य (सतुगुर्जु)या जन्म जूगु खः 
    वय्‌कलं मासंगल्लीया दिव्यवज्र गुरुजु व गोपाल पण्डितयापाखें ‘कौमुदी’ स्यनाबिज्यातसा थः अबुपाखें शिक्षा कयाः लिपा कुलायनी पुजाआजा, रहस्यपुजा, अभ्यन्तर आदि पुजाया ज्ञान नं कयाबिज्यात । मखंबहाःया हे हिरारत्न बज्राचार्यपाखें चचामे सयेकाकाःगु खःसा चर्यानृत्य उगु हे बहाःया धर्मरत्न बज्राचार्य, बाबुलाल काजीपाखें स्यना कयाबिज्याःगु खः । सक्व वज्रयोगिनी शिराहुति पुजा जूबलय्‌ न्हापां हाडाभरण चचाय्‌ बाबुलाल काजीया निर्देशनय्‌ प्याखं हूगु खः । लिपा वनाः वसप्वलं आजीवन धया थें थाय्‌थासय्‌ जुइगु दीक्षाकर्म, चक्रसम्बरया छत्रिसम्विरेश्वर पुजा (छात्रसात्मक पुजा), सिन्हामत, पंचायनि आदिइ चर्यामे प्याखं हुलेगु व स्यनेगु ज्या मदिक्क न्ह्याकाबिज्यात । थुकथं वसप्वलं चर्यामे व प्याखनय्‌ थःगु कीर्ति हे तयाबिज्यात । झिंन्याक्वःगु बौद्ध सम्मेलन नेपालय्‌ भव्यरुपं न्यायेकेगु झ्वलय्‌ नेपाल महायान बौद्ध धर्म संघ नीस्वनेगु ज्याय्‌ संस्थापक मूदुजः जुयाबिज्यात ।

  • सन साय्‌मि

    साहित्य ख्यलय् ससा नामं परिचितम्ह भाजु सन साय्‌मिया जन्म ने. सं. १०८४ चौलगा पञ्चमीकुन्हु मां प्रेममाया मानन्धर व अबु केशवलाल मानन्धरया कोखं पाखापुखूद्यां येँय्‌ जूगु खः । नेपालभाषाय् एम.ए. व सामाजिक विषयय् बि.एड. यानादीम्ह वय्‌कः महाँकाल मा.वि.या प्रधानाध्यापक जुयादीधुंकूगु दुसा रत्नज्योति बहुमुखी क्याम्पसय् नेपालभाषाया उपप्राध्यापक नं जुयादीगु दु ।

    थःगु विद्यार्थी इलंनिसें च्वसा न्ह्याकादीम्ह वय्‌कःया न्हापां पिदंगु च्वसु न्वसुलिसे सतिक च्वयेगु नेवाः भाय् (इनाप ल्याः ३, ने.सं. ११०५) खः । अथेहे थ्वय्‌कःया पिदंगु सफू खः — कात्ति प्याखं (ने.सं.११२२), येँया साय्‌मितयगु संस्कृति व संस्कार (ने. सं. ११२२), नेपाःया जात्रा (ने.सं. ११२९), सांस्कृतिक पर्यटन (ने.सं. ११३५), येँदेय् म्हसीके (स्थानीय विषय पाठ्यपुस्तक सहलेखन ने.सं ११४१) व नेपाल मण्डलको मौलिक जात्रा परम्परा (ने.सं. ११४२) खः । थुपिं सफू बाहेक वय्‌कःया थीथी पत्रिकाय्, चिनाखँ, बाखं, छधाः प्याखं, नियात्रा, संस्कmति आदि विषयया तःपु च्वसु नं पिदंगु दु ।

    थ्वय्‌कलं थीथी पत्रिकाया सम्पादन व सफूया अनुवाद नं यानादीगु दु । गथे— कुलां दँपौ ल्याः १०, ११, १२ (सम्पादक ), सुकुन्दा दँपौ दँल्या : ३, राजमति, देशय्‌मरू झ्याः व महाँकाल स्मारिका (सहसम्पादक)। वय्‌कः रेडियो सगरमाथा १०२.४ (ने से ११२१) या संवाददाता खःसा ईल्वहँ मचा लय्‌पौया स्तम्भकार नं खः ।

    अथेहे वय्‌कलं महाप्रज्ञाको आत्मकथा, बौद्धऋषि महाप्रज्ञाको आत्मकथा नांगु नेपालभाषाया सफूयात नेपालीं अनुवाद यानादीगु दुसा मेपिंत मखु थःत त्याके नेपालीया नेपालभाषाय् अनुवाद यानादीगु दु । थ्वय्‌कः एच.के.कपालीया जि नेवाः बाखं सफूया पिकाकः नं खः।

    भाजु सन् साय्‌मिं थीथी संस्था गथे— कुंला साहित्य पाःलाः, सुकुन्दा साहित्य पाःलाः, अन्तर क्याम्पस नेपालभाषा साहित्य पाःलाः, सितु पत्रिका, नेपालभाषा मंकाः खलः येँ, नेपाल लिपि गुथि, नेवाः स्यनामि दबू नेपालमण्डल आदि संघ संस्थाया थीथी पदय् च्वनाः नं आपालं ज्या यानादीधुंकूगु दु ।

    थ्वय्‌कलं थः मांबौया नामं– प्रेममाया केशवलाल लुमन्ति छात्रवृत्ति सिरपाः, श्री महाँकाल रनिङ्ग शिल्ड चेस प्रतियोगिता (ने.सं. १११८) स्थापना यानादीगु दुसा थम्हं नं ने.सं. ११३२य् ईलोहं एल्भिस जोशी सिरपाः त्याकादीगु दु ।

  • सनकमान बाटाजु

    स्वनिगः पिनें पिदंपिं नेपालभाषाया भाषिक सांस्कृतिक अभियन्तापिं मध्ये भाजु सनकमान बाटाजु नं छम्ह खः । वय्‌कःया जन्म बि.सं.१९९९ पुष १५ य् जूगु खः । वय्‌कः नेवाः खलः कास्कीया न्हापायाम्ह महासचिव खः । थौंकन्हय् वय्‌कः सल्लाहकार जुयादी । वय्‌कः भिमसेन द्वादसि नांगु संस्थाया नं नायः जुयादी ।

  • सनम कुमार श्रेष्ठ

    सनम कुमार श्रेष्ठ कलाकारिता ख्यलय्‌ छम्ह निर्देशक, कलाकार व मेकअप आर्टिष्ट जुयाः ज्या यानाच्वंम्ह खः । येँया वँतु त्वालय्‌ ने.सं. १०८० चिल्लागाः चःह्रे, सनिबारखुन्हु बूम्ह वय्‌कःया अबुया नां पहलमान श्रेष्ठ व मांया नां पार्बति श्रेष्ठ खः । वि.सं. २०४४ सालय्‌ पिदंगु नेवाः संकिपा “सिलु”इ म्हिताः कलाकारिता ख्यलय्‌ पलाः न्ह्याकादीम्ह वय्‌कः ‘न्हाय्‌कं’ संकिपाया च्वमि अले ‘लाय्‌ मदु पसः कलाः मदु ससः’, ‘मतिना ला अन हे दु’, ‘ख्याः बच्छि नी बच्छि’, ‘गज्याःगज्याःपिं मनूत दइ थन’ लिसेंया झिगूति नेवाः संकिपाया निर्देशन यानादीम्ह खः । संकिपा, प्याखं, म्यूजिक भिडियो लिसें कलाकारिताया थीथी विधाय्‌ ल्हाः न्ह्याकादीम्ह वय्‌कलं मेकअप, अभिनय, निर्देशन व च्वज्या नापं यानाः प्यसःगुलिं मल्याक संकिपाय्‌ ज्या यानादी धुंकूगु दु । पेजथ्री पिपुल्स च्वइस अवार्ड वि.सं. २०६६ व नेपालभाषा स्टार म्युजिक भिडियो अवार्ड २०७७ लगायतया सिरपाः त्याकादी धुंकूम्ह वय्‌कः थीथी सम्मानपाखें सम्मानित जुयादी धुंकूम्ह खः ।

  • सनांघासा फीगु विधि

    सनांघासा फीगु विधि

    सनांघासा फकंहःया दं फिनाः दयेकातइगु छता परिकार खः । थुकिया सवाः पाउँइ । गुलि अप्वः पाउँल उलि थुकिया सवाः साःगु तायेकी । स्वकं सनांघासा जक नयेगु याइ मखु । जा बजि नयेबलय् अचार नयेज्वलं ल्वसा यानाः नइ । गुथि भ्वय्बलय् थुकियात छता घासाताकथं नं तयेगु याः । फकं यक्व दइगु गुंला यंलाया बखतय् फीगु याइ ।
    सुकूगंगु व गने धुंकूगु फकंया सनांघासा फी मखु । क्यातुगु व दुचू हःया दँनं नं फीगु याइ मखु । छाःछाःगु हःया दं जक तयाः फीगु याइ । लखं प्याकी मखु । कापः छकुतिं हुयाः यचुकी । धू बाय् चा यक्व प्यपुना च्वंगु दःसा जक सिलाः गंकी । थुकियात नं कापतं हुइ । न्यताः व हः लिकाइ । हःयागु स्वकंचा दयेकी । बःचा बःचा हाकः जुइक दं त्वाः ल्हानाः निभालय् पानाः यलेचिंकी । दँनय् च्वंगु पिलि तुनाः नं फीगु याः, मतुसे नं फीगु याः । तुनाः फिनातःगु नयेबलय् क्यातुसे च्वनी । अथे यानाः फीबलय् भचा जक बिचाः याये मफुत धायेव हे गी नवयाः स्यने यः ।
    यलेचिंगु गात धायेव थल छगलय् तयाः पःका चिकं बाय् तूचिकं भचाभचा तयाः बुली । चिकनं बुलेधुंकाः हलू, पःकाचुं व त्यबूचुं तयाः उतिग्यंक वाली । पःकाचिकनं बुलागुलिइ पःकाचुं भचा म्ह्व जक तइ । हलू धाःसा म्हासुसे च्वंक हे तइ ।
    सनांघासा चाया थलय् फीगु याइ । आवश्यकता कथं तग्वःगु बाय् चिग्वःगुलिइ फी । म्ह्व जक दयेव गाःसा क्वरिं, भ्यगः बाय् कसिइ नं फीगु याइ । यक्व माःसा क्वंचा व त्यपय् नं फी । फीत थल यच्चुक सिलाः गंक पायेगु याइ ।
    सनांघासा फीबलय् चितुचिनाः फी मखु । धंकाः नं तइ मखु । ग्वतुकाः बः बः यानाः माथंवंक तयाः पाचुकी । ल्हातिं जक तितियानाः बुलुहुं पचिंकेगु याइ । द्यःने लप्ते बाय् फकंहः व सालुक सु छबःचा तयाः अप्पां त्ययेकेगु बाय् पुसा तयेगु याइ । फिनाः च्यान्हुनिसें झिन्हुया दुने सनांघासा बुइ ।
    नेवाःतय् गुथि भ्वजय् सनांघासाया यक्व भूमिका दयेगु याः । थुकियात छता घासाकथं काइ । ज्याथाया पञ्चदां गुथिखलःपिनि पञ्चदां गुथिबलय् सनांघासा तयाः गुथि भ्वय् नयेमाःगु व त्वालय् इनाः नकेमाःगु रीति दु । पचलीया द्यःगू खलःपिनि नं ननि, त्वाः चुकपतिं सनांघासा इनेमाःगु चलन दु । थुकिया पलेसा गच्छे अनुसार द्यःयात जाकि व ध्यबा द्यछायेगु याइ ।
    दुरुफकंयागु नं सनांघासा दयेकू । थुकिं दयेकीगु सनांघासा फिनाः मदयेकुसे वालाः दयेकी । यचुकेगु दक्वं फकंयागु थें हे याइ । छलांगु बाला व प्यलांगु हाकः जुइक तानाः चिं बुलाः बाघौति अथें तयातइ । गलय् जुल धायेव दं जक लिकयाः चि मसला व पाउँ तयाः वालाः मी चिकं क्वयेकाः नयेगु याइ ।

  • सनेट

    सनेट पश्चिमि साहित्यय् पिदंगु छगू चीहाःगु न्हूगु काव्य विधा खः । सनेट लयबद्ध यानाः चिनातःगु झिंप्यझ्वःया काव्यया प्रकार खः गुकी न्हापांगु च्याझ्वलय् कवियात प्रभावित याःगु वस्तुस्थितिया चित्रण दइसा लिपायागु खुझ्वलय् व वस्तुस्थितिं पिज्वयेकूगु परिणामया चित्रण दइ ।

    नेपालभाषा साहित्यय् थथे सनेटया न्हापांम्ह प्रयोक्ता कवि केदारमान ‘व्यथित’ खः । वय्‌कःया ने.सं १०७०स पिदंगु छ्वास पाश्चात्य काव्य साहित्यय् प्रचलित सनेट शैलीया प्रयोग यानातःगु नेपालभाषाया न्हापांगु काव्य खः । झिंप्यझ्वःया छपु छपु कविता यानाः च्वयातःगु थ्व संग्रहलय् न्हापांगु च्याझ्वलय् वस्तुस्थितिया चित्रण, अनं प्यझ्वलय् व वस्तुस्थितिं हःगु प्रतिक्रिया अनं दकलय् लिपायागु निझ्वलय् कविं थःगु बिचाः प्वंकेगु यानातःगु दु । नेपालभाषाय् न्हूगु प्रयोग धकाः थ्व सफूयात च्वसापासां श्रेष्ठ सिरपाः देछाःगु दु ।

    नेपालभाषाया मेगु सनेटया सफू कवि रेवतिरमानन्द श्रेष्ठं च्वयादीगु मलख काव्य सफू खः । मुक्तक गजल, हाइकु थें नेपालभाषाय् सनेटया सफू उलि पिदंगु मदु ।

  • सन्तकुमार शाक्य

    सन्तकुमार शाक्य

    सन्तकुमार शाक्य धातु मूर्तिकलाया छम्ह ज्वः मदुम्ह कलाकार खः । वय्कः ने.सं. १०६८ थिंलाथ्वः अस्तमि, आइतबारकुन्हु बौ स्व. चिनियाकाजी शाक्य व मां रत्नदेवी शाक्यया कोखं यलया ओकुबहाल, महाबौद्धय् जन्म जूगु खः । वय्कलं थः अबुजु स्व. चिनियाकाजी शाक्यया हःपाःकथं १०८३ दँनिसें कलाकारिता ख्यलय् ज्या न्ह्याकादीगु खः । सीया थी थी द्यःत दयेकाः चां भुनाः ढाले यानाः रौद्ररुप, शान्तरुप अन्तरगतया थी थी कलाय् निपूर्ण, मौलिक विवरणया लिधंसाय् मूर्ति दयेका दीगु दु । अथे हे चीधंगुनिसें भिमकाय मूर्तितक श्रृजना यानादीगु दु, कल्पना व म्हगसय् खंगु वस्तु व विवरण तकयात नं मूर्तिइ न्ह्यब्वदीगु दु । ब्वज्या ः १) घरेलु तथा ग्रामीण उद्योग बिभागया आयोजनाय् हस्तकला प्रदर्शन २०४८ २) नेपाल हस्तकला संघया ग्वसालय् ५ औं हस्तकला ब्यापार मेला २०५३ ३) नेपाल विजनेश एक्सपो २००१ ४) बौद्ध विहार संघया ललित बौद्ध कला प्रदर्शनी २०६२ । सिरपाः– उत्कृष्ट घरेलु उद्यमी पुरस्कार २०५७ २) नेपाल हस्तकला संघपाखें उत्कृष्ट कलाकार पाखें सम्मानित ३) नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठानपाखें अरनिको राष्ट्रिय ललितकला प्रज्ञा पुरस्कार । न्ह्यथनेबहःगु कला— ने.सं. ११३७ कछलाथ्वः तृतिया, बुधबारखुन्हु भारतया महामहिम राष्ट्रपति प्रणव मुखर्जी तथा
    ने.सं. ११३८ बछलागाः एकादसि, सुक्रबारखुन्हु भारतया प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदीया नेपाल भ्रमणया अवसरय् येँ महानगरपालिका व जनकपुर महानगरपालिकापाखें द्यछाःगु महानगरया ताःचा व थी थी उपहारया निर्माण । २) च्वभालय् ७ फिटया सहस्रभुज अवलोकितेश्वर निर्माण ३) येँ सीघः गुम्बाय् ९ फिटया सहस्रभुज अवलोकितेश्वर व ३ फिटया तारा निर्माण । ४) श्री पद्मवर्ण महायान विहारय् ७ फिटया सहस्रभुज अवलोकितेश्वरया निर्माण ।

  • सन्तलाल श्रेष्ठ

    स्वनिगः पिनें पिदंपिं नेपालभाषाया भाषिक अभियन्तापिं मध्ये भाजु सन्तलाल श्रेष्ठ नं छम्ह खः । वय्‌कः तनहुँ जिल्लाया व्यास नगरपालिकाय् च्वनादी । तनहुँइ च्वंपिं नेवाःतय्‌त भाषा, संस्कृतिया ल्याखं छथाय् माःहनाः तयेगु ज्याय् वय्‌कलं नेतृत्व यानाः वैच्वनादीगु दु । वय्‌कः तनहुँ नेवाः खलः दमौली व व्यास गुथिलिसे आवद्ध जुयादी ।

  • सन्तोषमान श्रेष्ठ

    येँया भाजु चिनियाँमान व मय्जु मङ्गलदेवीया काय्भाजु सन्तोषमान सन् १९३८ स बूम्ह खः । भारतया ओस्मानिया विश्वविद्यालयपाखें सन्र १९६१ सं एमबिबिएस क्वचायेका वःगु खः । वेलायत वनाः सन् १९६७ स उच्चशिक्षा सिधयेकावःगु खः । मनूया सेँया ल्वय् सम्बन्धय् न्हापां ब्वनावःपिं नेपाःया विज्ञत मध्यय् थ्वय्कः छम्ह खः ।