सौरभ शाक्य नामं नेपालभाषा साहित्यय् थःगु च्वसा न्ह्याकाच्वनाादीम्ह बहुमुखी साहित्यकार भाजु सौरभ शाक्यया छेँयागु नां न्हुछे शाक्य खः । वय्कःया जन्म ने.सं.१०७४ पोहेला ६ कुन्हु बाः नित्यरत्न शाक्य व मां बिकुमाया शाक्यया कोखं ख्वपया इनाचो त्वालय् जूगु खः । ने.सं. ११०२ य् प्रतिभा छगू चर्चा (जः ११ ने.सं ११०२) निबन्ध ज्वनाः पिलुयादीम्ह वय्कलं कविता, ध्याचू निबन्ध, हाइकु, गजल, बाखं आदि साहित्यया थीथी बिधाय् निरन्तर च्वसु च्वया वैच्वनादीगु दु ।
वय्कःया पिदने धुंकूगु सफूया नां थुकथं दु– ध्वाचु निबन्धपाखे मार्कानित (ने.सं.११०८), प्रजातन्त्रया अद्भूत अवतार (ने.सं.१११८), खिचाया न्हिप्यं (ने.सं.११२५), चासुगु लोकतन्त्र (ने.सं. ११२७), बेकार दर्शन (ने.सं.११३३), अजब नेपाः गजब ख्वाःपाः (ने.सं.११३३), जिगु सिर्जनाया हावलासा (ने.सं.११३४)। अथेहे हाइकु सफू हिसि लू (ने.सं.११२३), चुलिजाःगु बुँ (ने.सं.११२८), बाखं सफू क्क्वःदःगु झ्वाता (ने.सं.११३०), गजल सफू जलं किउगु गजल (ने.सं.११२९) पिदंगु दु ।
थथे कविता, बाखं, हाइकु गजल आदि साहित्यया थीथी बिधाय् ल्हाः न्ह्याःसां भाजु सौरभ शाक्य मूलतः ध्याचू च्वमि खः। वय्कः ख्यालिपहः भचा भचा पिकयाः न्हिलाया रहर थनाः ध्याचूया बाणं कयेकेत तसकं हे पोख्तम्ह च्वमि खः । नेपालभाषा ध्याचू साहित्यय् बिस्कं छाप लाकेत सफलम्ह वय्कःयागु लेखनय् छम्ह सफलम्ह निबन्धकारया व्यक्तित्व पिलुयाच्वंगु झीसं बांलाक हे खंकेफु । साहित्यकार भाजु सौरभ शाक्य ठाकुरलाल सिरपाः, लुमिन सिरपाः, रमा–कौशल्या लुमन्ति सिरपाः आदिपाखें सम्मानित जुयादीधुंकूगु दु ।
Leave a Reply